Ο Σουηδός superstar ανακοινώθηκε από την Μίλαν, γυρνώντας στο Σαν Σίρο μετά από μία περιπλάνηση 8 ετών σε Γαλλία, Αγγλία και ΗΠΑ. Από την μία, η ομάδα του Stefano Pioli απέκτησε έναν top class ποδοσφαιριστή που τόσο είχε ανάγκη μετά το εφιαλτικό πρώτο μισό του φετινού Campionato. Από την άλλη όμως, μόνο λίγοι δεν είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως ο 38χρονος πια επιθετικός απέχει πολύ πλέον από τον παίκτη που ήταν και δύσκολα θα κάνει τη διαφορά. Ποιος έχει δίκιο; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά -τουλάχιστον όχι μέχρι να δει τον Zlatan εντός γηπέδου. Κάποιες σημαντικές διαπιστώσεις όμως μπορούν να καταγραφούν.

Το μοντέλο που απέτυχε

Αν εξετάσει κάποιος τα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα στην ομάδα, θα πειστεί πως "έτρεχε" ένα project που ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ -γι' αυτό και η Μίλαν αναζητά, έστω και ανεπίσημα, νέο αγοραστή ή "συμπαίκτη" για την εταιρεία Elliot Advisors που κατέχει το 99% των μετοχών της και είναι κάτι παραπάνω από ανοιχτή σε προτάσεις. Οι προσπάθειες των παλιών θρύλων Paolo Maldini και Zvonimir Boban (που πια έχουν σημαντικά πόστα στη λειτουργία του τμήματος) θα πρέπει να πλαισιωθούν από σταθερή διοίκηση και οικονομική ευελιξία προκειμένου να αποδώσουν. Όταν αυτά δεν υπάρχουν, το αποτέλεσμα είναι αστείες επιλογές όπως για παράδειγμα ο Gennaro Gattuso στο ρόλο του προπονητή. Η Μίλαν είναι ένα τεράστιο club και έχει ήδη υποστεί αρκετή σύγχυση, πειράματα και μοντέλα που αποδεδειγμένα δεν οδηγούν πουθενά.

Η άφιξη του Pioli έφερε κάποιες νότες αισιοδοξίας αλλά στην ουσία δεν άλλαξε τίποτα. Γι' αυτό και αποκτήθηκε ο Ibrahimovic: Γιατί είναι ο τύπος του ποδοσφαιριστή που θα πάρει ευθύνες στην πλάτη του, θα αποδώσει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και, αν χρειαστεί, θα αναλάβει ένα αρκετά μεγάλο μερίδιο αποτυχίας (ή, πιο δύσκολα, επιτυχίας). Ας είμαστε όμως ειλικρινείς, ο Zlatan επέστρεψε στο Μιλάνο γιατί πολύ απλά δεν στέφθηκαν επιτυχώς οι προσπάθειες να γίνει Ροσονέρο ο Erling Braut Håland, που κατέληξε τελικά στην Μπορούσια Ντόρτμουντ έναντι μόλις €22.000.000.

Η σημασία της επιστροφής του Zlatan Ibrahimovic στο Μιλάνο

Θέτοντας τα πράγματα σε μία πολύ ρεαλιστική βάση, η μεταγραφή του Zlatan δεν αλλάζει τις ισορροπίες στο ιταλικό πρωτάθλημα. Αυτό όμως που κάνει ενδιαφέρουσα την όλη ιστορία είναι ότι σε μία ηλικία που οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές έχουν ήδη κρεμάσει τα παπούτσια τους ή αναζητούν κάποια τελευταία ένσημα (και επιπλέον μηδενικά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς) σε Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Κίνα, αυτός αποφάσισε να επιστρέψει σε μία από τις πιο ανταγωνιστικές λίγκες του πλανήτη. Όπως και να το κάνουμε, στρέφει ακόμη περισσότερα βλέμματα προς την Ιταλία και σε ένα πρωτάθλημα που μοιάζει έτοιμο να ξαναγεννηθεί, ευελπιστώντας να ξαναζήσει κάτι από τις εποχές των late 80s και των 90s. Η έλευση του Ibrahimovic είναι σίγουρα μία σωστή κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση.

Το θέαμα, εντός και εκτός γηπέδου

Ο Ibrahimovic ανήκει σε εκείνη την κατηγορία ποδοσφαιριστών που ερωτεύεται αμέσως και για πάντα κάθε πραγματικός φίλος του σπορ. Πέρα από τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες, είναι από εκείνους τους τύπους που δεν θα βαρεθείς ποτέ μαζί τους. Θα είναι τουλάχιστον διασκεδαστικό το να παρακολουθήσει κάποιος τα κατορθώματά του στην Serie A, τις δηλώσεις του στην ιντριγκαδόρικη ιταλική τηλεόραση και την αναπόφευκτη σύγκρουση του "εγώ" του με εκείνο του Cristiano Ronaldo. Πραγματική τιτανομαχία.

ΠΗΓΗ: gr.askmen.com

Μίλαν