ΑΕΚ - Όγκνιεν Βράνιες: Η εξέλιξη της ιστορίας με τον Ογκνιεν Βράνιες προκάλεσε σοκ. Οσο και αν επικοινωνιακά η ΑΕΚ προσπάθησε να κλείσει γρήγορα γρήγορα το συγκεκριμένο κεφάλαιο, εν τούτοις δεν ήταν λίγο. Για έναν παίκτη που «ανέστησε» η Ενωση, που αποτέλεσε τη δεύτερη μεγαλύτερη πώληση της ιστορίας της, που δέθηκε όσο λίγοι με τον κόσμο και τον ιδιοκτήτη της, που επέστρεψε, που ήταν έτοιμος να μείνει… μόνιμα.
Όμως, δεν έμελλε. Ο χειρισμός των Κιτρινόμαυρων, τουλάχιστον αφελής. Περίμενε διαφορετικά να εξελιχθεί η κατάσταση, όταν τα σημάδια ήταν εμφανέστατα πως δεν πάνε έτσι όπως τα περίμενε, η επιλογή ήταν η… ΦΙΦΑ, όταν έσκασε το οριστικό φιρμάνι, με τον ίδιο τον Βράνιες να παίρνει την κατάσταση πάνω του και να το… λήγει (φεύγοντας για την πατρίδα του και αρνούμενος να επιστρέψει), εμπεδώθηκε απ’ όλους. Τουλάχιστον όμως προσφέρθηκε και ένα άλλοθι για μια "ηρωική" αντίδραση.
Το πλήγμα όμως και αγωνιστικό και ουσιαστικό τεράστιο. Η Ένωση ξέμεινε με τρεις στόπερ, τρέχοντας για να λύσει το πρόβλημα που είχε δημιουργήσει με την παραμονή του Τσιγκρίνσκι (μία ακόμη ένδειξη πως δεν περίμενε τη συγκεκριμένη εξέλιξη με τον Βράνιες) και η απουσία του Βόσνιου φάνηκε με το… καλημέρα, αφού στο ματς με τον Άρη για τα πλέι οφ για πρώτη φορά επί Καρέρα οι Κιτρινόμαυροι δέχτηκαν δύο γκολ σε παιχνίδι τους, κάτι που συνέβη και στο Βικελίδης για το Κύπελλο.
Το χειρότερο βέβαια δεν είναι αυτό. Ουδείς αναντικατάστατος. Και αυτό, είναι σωστό. Το χειρότερο έγκειται στην έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει προκληθεί στους χειρισμούς των υπευθύνων, αφού η… ζωή δεν τελειώνει στον Βράνιες. Υπάρχει το απτό παράδειγμα του Σιμάνσκι.
Η ΑΕΚ είχε μια ευνοϊκή ρύθμιση για την αγορά του Πολωνού: τρεις δόσεις των 500.000 ευρώ, με τον ίδιο τον Σιμάνσκι συμφωνημένο σε τετραετές συμβόλαιο. Θεωρήθηκε σκόπιμο και λογικό ελέω πανδημίας να γίνει επαναδιαπραγμάτευση των όρων της αγοράς του Πολωνού.
Εδώ και πάνω από δύο εβδομάδες ακούμε και διαβάζουμε πως τα πάντα βαίνουν καλώς στις διαπραγματεύσεις με την Αχμάτ Γκρόζνι και πως έχουμε μπεις την τελική ευθεία και πως έρχονται τα καλά -και οριστικά- νέα. Όταν όμως το μόνο δεδομένο είναι πως η προθεσμία που υπήρχε στο αρχικό deal με τον ρωσικό σύλλογο για εξάσκηση της ρήτρας εξαγοράς του Σιμάνσκι πέρασε, αφού εξέπνεε στις 15 Ιουνίου, λογικό είναι -συνδυαστικά- να δημιουργείται ένας εκνευρισμός στη φίλαθλη γνώμη της Ενωσης.
Πολύ απλά, τα πάντα εδώ και εννιά μέρες διαπραγματεύονται από μηδενική βάση. Και όσο και αν όλα πηγαίνουν καλά και έχει συμφωνηθεί ο τρόπος αποπληρωμής, με την Αχμάτ να δέχεται ένα ποσό μικρότερο κατά 300.000 ευρώ από το αρχικό, όλα τούτα βάσει του ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών, όσο περνάνε οι μέρες και δεν έχουμε ανακοινώσεις, λογικό και επόμενο είναι η ανησυχία για το κατά πόσον όντως τα πάντα βαίνουν πως οριστική συμφωνία, να εντείνεται.