Ας ξεκινήσουμε από ένα βασικό ερώτημα: Ποια ή ποιες ομάδες μπορούν να αντέξουν οικονομικά το να έχουν τον Μέσι τα επόμενα δυο χρόνια στο ρόστερ τους. Ποιες μπορούν να πληρώσουν τα χρήματα που θα ζητήσει η Μπαρτσελόνα, αυτά που θα ζητήσει ο ίδιος και φυσικά την αναμενόμενη αύξηση που θα ζητήσουν οι υπόλοιποι star που θα έχει ο σύλλογος γιατί όταν κάποιος παίρνει δίπλα σου πέντε και έξι φορές τα δικά σου λεφτά, εαν είσαι όνομα αντιδράς... Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος στο england365.gr.
Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα που θέτω στο ξεκίνημα, νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι ότι οπουδήποτε κι αν συνεχίσει την καριέρα του ο Μέσι θα ανεβάσει επίπεδο ολοκληρο το κλαμπ. Σαφέστατα και μπαίνουν ερωτηματικά για το κατά πόσον θα αντέξει ένα πιο δύσκολο από πλευράς ταχύτητας και προγράμματος πρωτάθλημα όπως είναι το αγγλικό, επειδή έχει ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς στην καριέρα του σε αντίθεση με τον Ρονάλντο που ήξερε η Γιουβεντους όταν τον πήρε πως σπάνια θα έλειπε από το γήπεδο. Αυτό όμως που θα εισπράξει αγωνιστικά, η Μάντσεστερ Σίτι, η Παρί ή η Ίντερ δεν αποτιμάται μόνο οικονομικά!
Αναφέρομαι σε αυτές τις τρεις γιατί πιστεύω ότι είναι οι μόνες που δείχνουν να μπορούν οικονομικά να φέρουν αυτό το βάρος. Όποιος πιστεύει ότι η Μπαρτσελόνα θα αφήσει ελεύθερο τον Μέσι επειδή ισχυρίζεται ο ίδιος πως το συμβόλαιο που έχει στα χέρια του και έγραφε 10 Ιουνίου ως ημερομηνία ανακοίνωσης πως θέλει να φύγει, και το ανακοινώνει τώρα επειδή η σεζόν ολοκληρώθηκε μόλις πριν λίγες μέρες, πρέπει να σκεφτεί πως σε ένα πόλεμο γιατί τέτοιος θα είναι, η κάθε πλευρά θα χρησιμοποιήσει ό,τι καλύτερο υπάρχει.
Η νομική πλευρά μιλάει για Letter of the law και ο κόσμος πιστεύει πως επειδή ο Μέσι έπαιξε όλα αυτά τα χρόνια και προσφέρει τα μέγιστα στην ομάδα της Βαρκελώνης πως δικαιούται να φύγει όποια στιγμή θέλει πλέον χωρίς να ζητήσει τίποτα η ομάδα. Αυτό λέγεται πνεύμα του νόμου, αλλά δυστυχώς πολύ δύσκολα σε τέτοιες διαφωνίες θα μπορέσει ένα δικαστήριο με την δεχθεί. Όλες οι μεγάλες αγάπες περνάνε πρώτα από την κόλαση πριν ξαναγυρίσουν στον παράδεισο, και αυτή τη στιγμή δείχνει να οδεύει προς τα εκεί αυτή η σχέση Μέσι και Μπαρτσελόνα.
Αυτό το burofax, είναι ένας τρόπος επίσημης αλληλογραφίας πολύ διαδεδομένος στην Ισπανία και το τελικό χαρτί μοιάζει σαν του fax αλλά έχει και την original υπογραφή. Με αυτόν τον τρόπο επέλεξε ο Μέσι να βάλει τέλος στην σχέση του με τον σύλλογο, κάτι που αλήθεια είναι πως δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα γιατί μετά από αυτά που έχει προσφέρει όχι μόνο στη Μπάρτσα αλλά γενικά στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο το αντίο του δεν θα έπρεπε να είναι μεσω ενος χαρτιού αλλά στο γήπεδο! Όπως ήταν του Ινιέστα, όπως ήταν του Τσάβι, ο οποίος ευτύχησε βέβαια να σηκώσει και το τρόπαιο στο Βερολίνο το 2015 στην τελευταία του βραδιά με τη φανέλα της ομάδας του.
Μοιάζει με ελληνική αρχαία τραγωδία το τελευταίο παιχνίδι του πιο πετυχημένου και σπουδαιότερου ποδοσφαιριστή στην ιστορία των μπλαουγκράνα να είναι η πιο μαύρη βραδιά στην ιστορία του συλλόγου.
Εδώ να πω κάτι, συμφωνώ με πολλούς που λένε πως κανείς ποδοσφαιριστής ποτέ δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από τον ίδιο τον σύλλογο, ειδικά σε τέτοια επίπεδα. Εδώ όμως μιλάμε για μία πραγματικά χαρισματική φυσιογνωμία που στα χρόνια που έπαιξε εκτός του ότι έσπασε κάθε ρεκόρ που υπήρχε για τον σύλλογο, μετέβαλε την ομάδα από μεγάλη σε τεράστια!
Πάμε στο καθαρά πρακτικό. Τα 700 εκατομμύρια της ρήτρας εννοείται πως δεν μπορεί να τα πληρώσει κανείς, αλλά ένας συμβιβασμός γύρω στα 170 με 200 θα μπορούσε να επιτευχθεί. Μετά θα πρέπει η όποια ομάδα να κανοποιήσει και τις επιθυμίες του Λέο που μπορεί να ρίξει τις απαιτήσεις του, σε σχέση με τα χρήματα που έπαιρνε στην Μπαρτσελόνα αλλά και πάλι μαζί με τους φόρους θα χρειαστεί ένα σύλλογος να πληρώνει περίπου 120 με 150 εκατομμύρια το χρόνο για να τον έχει.
Στα 33 του χρόνια, αν υπολογίσουμε ότι έχει μία τριετία ποδοσφαίρου στη νέα του ομάδα, όποιος τον αποκτήσει πρέπει να ξέρει ότι θα πληρώσει τουλάχιστον 700 εκατομμύρια γι’ αυτό το διάστημα! Έτσι καταλήγουμε στην αρχική κουβέντα πως μόνο η Σίτι, η Παρί και η Ίντερ αυτή την ώρα θα μπορούσαν. Η Σίτι διαθέτει τον Πεπ ως έξτρα όπλο. Και επίσης θα μπορούσε να δώσει την διέξοδο για παράδειγμα και προς τη Νέα Υόρκη και το MLS αν κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτό το διάστημα στην παρουσία του Αργεντίνου σούπερσταρ στην Αγγλία.
Εννοείται πως όποιος πληρώσει αυτά τα λεφτά θα μπει πάλι στο μάτι της UEFA για πιθανή παραβίαση του FFP. Και μπορεί να νίκησε στην πρόσφατη κόντρα η Μάντσεστερ Σίτι την ευρωπαϊκή ομοσπονδία, αυτό δεν σημαίνει πως θα συνεχίσει να προκαλεί την τύχη της. Από την άλλη η προσθήκη του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή δεδομένα θα μπορούσε να αλλάξει πλήρως το επίπεδο, οποιασδήποτε ομάδας και να μπορέσει ουσιαστικά να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου, που στην περίπτωση των Αράβων σε Μάντσεστερ και Παρίσι είναι εμμονή!
Φυσικά μην αποκλείουμε και την περίπτωση να έρθουν τα πάνω κάτω στη Βαρκελώνη. Η πίεση στον Μπαρτομέου είναι όλο και μεγαλύτερη να παραιτηθεί και με τον Τσάβι να είναι στην αναμονή, όποτε γίνει η προεδρική αλλαγή, να καθίσει αυτός στον πάγκο αντί του Κούμαν, δεν θα απέκλεια να έχει γίνει ήδη μία κίνηση προς τον Μέσι να περιμένει. Αυτό μοιάζει όμως και το λιγότερο πιθανό σενάριο.
Περίπτωση μία ομάδα να συμφωνήσει μόνο με τον Μέσι και μετά να πάει δικαστικά εναντίον της Μπαρτσελόνα, προσωπικά την θεωρώ αδύνατη. Είναι σχεδόν βέβαιο πως στα δικαστήρια οι Καταλανοί θα δικαιωθούν και θα δικαιούνται ένα ποσό, θα υπάρχει ο κίνδυνος τιμωρίας του Μέσι για έξι μήνες έως ένα χρόνο και φυσικά καμιά ομάδα δεν θα ήθελε να μπλέξει σε μία τέτοια διαδικασία! Συνεπώς τα πάντα πρέπει να γίνουν μέσα από συμβιβασμούς και κοινή λογική.
Είτε έτσι είτε αλλιώς μία από τις ωραιότερες ποδοσφαιρικές ιστορίες όλων των εποχών, φαίνεται να έκλεισε με πολύ άγαρμπο τρόπο. Και στα αυτιά μου έρχονται πάντα οι δηλώσεις Μπερλουσκόνι, που είτε κάποιος τον γουστάρει είτε όχι δεν μπορεί να τον αγνοήσει σχετικά με το τι πέτυχε στις μέρες του η Μίλαν, ο οποίος έλεγε όταν τον ρωτούσαν πότε θα σταματήσει ο Μαλντίνι: «Δεν θα του το πω εγώ γιατί εκείνος είναι ίδια η Μίλαν! Θα μου το πει αυτός!».