Ο Έλληνας αμυντικός διέπρεπε στην Πρέμιερ Λίγκ και είχε καταφέρει να κάνει μια ολόκληρη πόλη, να πίνει νερό στο όνομα του! Θυμάμαι ότι τέτοια λατρεία για ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό δεν είχα ξαναδεί, αν και ταξίδευα συχνά για να συναντώ Ελληνόπουλα, που έκαναν καριέρα σε μεγάλα πρωταθλήματα.

Όταν περπατήσαμε στο κέντρο της πόλης ένα παγωμένο πρωινό για τις ανάγκες της φωτογράφησης, ένιωθα ότι κυκλοφορώ πλάι στον απόλυτο σταρ. Μικροί και μεγάλοι μας σταμάταγαν στον δρόμο, τον αγκάλιαζαν, του έσφιγγαν το χέρι ζήταγαν αυτόγραφο και του έλεγαν «Τhank you!»

Ένα βράδυ από τις σπάνιες φορές που ο «Ντάμπι» έβγαινε στην Αγγλία, καθότι άριστος επαγγελματίας, με συνόδευσε για να μου δείξει την νυχτερινή ζωή της πόλης. Σε ένα bar και ενώ απολαμβάναμε το πότο μας μια μικρή θαυμάστρια -δεν θα ήταν 17 ετών- τον πλησίασε και πολύ ευγενικά του είπε «May I kiss you Mr. Dabizas….».

Ο Νίκος έσκυψε η μικρή του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και έφυγε, έχοντας στο πρόσωπό της μια τεράστια ευχαρίστηση που άγγιξε το είδωλο της! Αυτή η εικόνα μου έχει μείνει χαραγμένη από το τριήμερο μου στο φιλόξενο Νιούκαστλ.

Από τον Νίκο που με τιμάει με την φιλία του χρόνια τώρα -και ακόμη και σήμερα όταν βρίσκουμε χρόνο πίνουμε καφέ- έχω να θυμάμαι πολλές ποδοσφαιρικές ιστορίες. Μάλιστα στην εξιστόρηση τους είναι απολαυστικός…

Ποδοσφαιρικά υπήρξε πάντα συνεπής, αγωνιστής, επαγγελματίας κράταγε χαμηλά το κεφάλι γι αυτό και έφτασε ψηλά! Άλλωστε 702 επίσημες εμφανίσεις, σε Ελλάδα, Ευρώπη και Εθνική ομάδα δεν πετυχαίνει συχνά παίκτης.

Αυτό που διέκρινα στον άνθρωπο Νταμπίζα είναι η ωριμότητα που είχε πάντα ακόμη και όταν ήταν 25 ετών και τα μυαλά του θα μπορούσαν να είχαν πάρει αέρα με τα κατορθώματα του στην Αγγλία!

Αποφάσισε με δυσκολία απ’ όσο γνωρίζω να εγκαταλείψει την ενεργό δράση γιατί μπορεί να βαδίζει στα 38 αλλά όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε δεν είχε συμβιβαστεί ακόμη με την ιδέα να κρεμάσει τα παπούτσια του.

Πλέον ξεκινάει καριέρα προπονητή με αργά και σταθερά βήματα καταρχήν εμπλουτίζοντας τις γνώσεις του μέσα από σχολές και σεμινάρια αλλά και με ταξίδια στο εξωτερικό. Του εύχομαι απλά να μην απογοητευτεί και να γίνει σύντομα τεχνικός γιατί το Ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από ανθρώπους όπως ο Νταμπίζας.

Πηγή: aixmi.gr