Ο Ολυμπιακός στο α’ μέρος ήταν τραγικός. Εντελώς χύμα κατέβηκε στο γήπεδο. Μέσα σε 45 λεπτά έκανε πάνω από 300 πάσες και είχε 75% κατοχή μπάλας (576 συνολικά, 71% κατοχή στο 90λεπτο). Και τι μ’ αυτό, όμως; Μια, δυο φάσεις έφτιαξε όλες κι όλες στο α’ μέρος, συν το γκολ στο τελευταίο λεπτό.

Ο Βαλβέρδε το είχε δει από νωρίς το (άσχημο) όνειρο. Και γι’ αυτό έβαλε μέσα εσπευσμένα τον Ιμπαγάσα μπας και διορθωθούν τα αδιόρθωτα. Γίνεται και το 2-0, οπότε οι ερυθρόλευκοι τα φόρτωσαν στον κόκορα. Νόμισαν ότι το ματς τελείωσε και άραξαν. Ο ΟΦΗ δεν τους χαρίστηκε, βγήκε στην αντεπίθεση, ισοφάρισε και τον «τελείωσε» τον Ολυμπιακό που άρχισε να τρέχει άρον άρον μήπως και βάλει ένα τρίτο γκολ.

Ο Βαλβέρδε μετά το τέλος του αγώνα μίλησε για «ατύχημα». Ποιο ατύχημα, όμως; Ότι οι παίκτες του κάνανε αγγαρεία; Ότι αντιμετώπισαν τον ΟΦΗ με υπεροψία; Ότι όλοι είχαν το μυαλό τους στην Ντόρτμουντ; Κανένα ατύχημα δεν υπήρξε. Μόνο λάθη υπήρξαν!