Ρατσισμός - Μουκτάρ Ντιακαμπί: Η εικόνα του παίκτη της Βαλένθια να παρακολουθεί μόνος του τον αγώνα της ομάδας του από τις εξέδρες, μετά το περιστατικό της Κυριακής (4/4) θα μας συγκλονίζει για τα επόμενα χρόνια... Ο Ντιακαμπί κατηγόρησε ευθέως τον πρώην παίκτης της ΑΕΚ, Χουάν Κάλα, ότι στην αναμέτρηση με την Καντίθ τον αποκάλεσε «γα@@@νο αράπη», με τους συμπαίκτες του να αποχωρούν μαζί του από τονα αγωνιστικό χώρο. Το τι συνέβη στα αποδυτήρια δεν είναι γνωστό, όμως η ομάδα της Βαλένθια ανέφερε ότι δεν θα έβγαινε να αγωνιστεί, αν ο Γάλλος δεν ήθελε να συμμετέχει.
Παρόλο που τα λεγόμενα του Κάλα δεν έχουν επιβεβαιωθεί, πρόκειται για ακόμα ένα θλιβερό γεγονός ρατσιστικής επίθεσης που υπάρχουν τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στην κοινωνία μας καθημερινά.
Όσο κι αν τα επίσημα χείλια, τόσο από την FIFA και την UEFA, θέλουν να λένε ότι ο ρατσισμός είναι έξω από το γήπεδο και τις εξέδρες, τέτοια περιστατικά έρχονται να δείξουν ότι μόνο εκτός δεν είναι. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στους αγωνιστικούς χώρους, είναι ότι η περίπτωση του Ντιακαμπί δεν ήταν η μόνη το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, μιας και ο ο Ντάβιντσον Σάντσες, της Τότεναμ, έγινε δέκτης ρατσιστικών σχολίων εξαιτίας του λάθους του στον αγώνα με τη Νιούκαστλ.
Η Ισπανία καταγράφει μια... θλιβερή πρωτιά
Μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο να θυμόμαστε τα πάντα γύρω από το ποδόσφαιρο, πέρα από το τι έγινε μερικά χρόνια πριν, όμως οι δύο, κακώς, εντυπωσιακότερες περιπτώσεις ρατσιστικών επιθέσεων έγιναν στην Ισπανία. Η πρώτη πρόκειται για τον πρώην Ομοσπονδιακό προπονητή των "Φούριας Ρόχας", Λουίς Αραγονιές, όταν είχε στοχοποιήσει τον Τιερί Ανρί χρησιμοποιώντας ρατσιστικά σχόλια, κάτι που του στοίχησε πρόστιμο 3000 ευρώ, ενώ σε αγώνα των Ισπανών με τους Άγγλους στην Μαδρίτη οι ήχοι μαϊμούς ακούγονταν κάθε φορά που Βρετανός ποδοσφαιριστής άλλου χρώματος ερχόταν σε επαφή με την μπάλα.
Παράλληλα οι Μαρσέλο, Ντάνι Άλβες και Σαμουέλ Ετό, υπέστησαν και αυτοί ρατσιστικές επιθέσεις από τους οπαδούς, με αξέχαστη να παραμένει ακόμα και σήμερα η στιγμή που ο πρώην παίκτης της Μπαρτσελόνα πήρε από κάτω και έφαγε μια μπανάνα που του είχαν πετάξει σε αγώνα με την Βιγιαρεάλ.
Σίγουρα δεν είναι ισπανικό πρόβλημα
Παρά τα γεγονότα που αναφέραμε ο ρατσισμός δεν είναι πρόβλημα μόνο της χώρας της Ιβηρικής, αλλά ένα κοινωνικό θέμα που βρίσκει... πατήματα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στην Αγγλία, που πολλοί το θεωρούν το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο, έχουμε δει πάρα πολλά περιστατικά τα τελευταία δύο χρόνια. Οι οπαδοί της Μάντσεστερ Σίτι έκαναν ήχους και χειρονομίες πιθήκου στους Φρέντ και Μάρκους Ράσφορντ, ενώ ένας μεγάλης ηλικίας φίλος της Τσέλσι είχε μιλήσει με ρατσιστικά σχόλια προς τον Ραχίμ Στέρλινγκ καθώς πήγαινε να εκτελέσει κόρνερ, με τις κάμερες να τον καταγράφουν.
Ακόμα ένα συμβάν είχε γίνει με πρωταγωνιστή τον τότε αρχηγό της Εθνικής Αγγλίας Τζόν Τέρι που είχε κριθεί ένοχος για ρατσιστική επίθεση εκτός γηπέδων, με τον πρώην ποδοσφαιριστή της Τσέλσι να αθωώνεται στα ποινικά δικαστήρια.
Το πρόβλημα δείχνει ότι δεν είναι κοντά σε λύση, ειδικά όταν τα ρεπορτάζ από την Ισπανία κάνουν λόγο για απειλές στους παίκτες της Βαλένθια να επανέλθουν στο γήπεδο αλλιώς θα τους περιμένουν ποινές, κάτι που ακόμα όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί. Όλοι πίστευαν ότι η διακοπή της αναμέτρησης της Αγγλίας με την Βουλγαρία στην Σόφια το 2019 για τα προκριματικά του Euro 2020, όμως μάταια. Το ίδιο σκέφτηκαν πολλοί μετά το περιστατικό στον αγώνα του φετινού Champions League, μεταξύ Παρί Σεντ Ζερμέν και Μπασακσεχίρ, όταν ο Πιέρ Γιεμπό έπεσε θύμα επίθεσης από αξιωματούχο της UEFA, όμως και πάλι άδικα.
Τα πρόστιμα για τέτοιες συμπεριφορές γίνονται όλο και μεγαλύτερα, όμως μέχρι να υπάρξουν πραγματικές τιμωρίες στους συλλόγους που δέχονται οπαδούς ή ακόμα και παίκτες με τέτοιες συμπεριφορές δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Αξίζει να πούμε ότι η ομοσπονδία της Βουλγαρίας αναγκάστηκε να πληρώσει 75000 ευρώ ως πρόστιμο για την συμπεριφορά του κόσμου στον αγώνα με την Αγγλία, ποσό πολύ μικρότερο από τα έσοδα που είχε από τα εισιτήρια, ενώ παρά το γεγονός ότι πολλές ρωσικές ομάδες παίζουν πολλά παιχνίδια χωρίς κόσμο πάλι δεν αλλάζει τίποτα.
Δυστυχώς το ποδόσφαιρο δεν μπορεί με αυτούς τους τρόπους να διαλύσει τον ρατσισμό. Είναι ένας χώρος, μέρος της κοινωνίας, που οι φυλετικές διακρίσεις είναι πολύ έντονες, όμως η έλλειψη δράσης κάνει το άθλημα... συνένοχο σε τέτοιες συμπεριφορές. Δεν γίνεται η FIFA και η UEFA να... προστατεύουν τους δράστες και όσο πιο γρήγορα γίνει κατανοητό τόσο το καλύτερο.
Μέχρι τότε ο Ντιακαμπί και πολλοί άλλοι θα κοιτάνε από την... εξέδρα πάντα με το ίδιο θλιμμένο βλέμμα τον ρατσισμό να βάζει ακόμα ένα γκολ.