Εμείς αναρωτιόμαστε το εξής. Μήπως έχουν καταντήσει υπερβολικές οι ομάδες; Είναι διαφορετικό πράγμα να έχουν οργανωμένες ακαδημίες που να μαζεύουν ταλέντα κι άλλο να εκθέτουν στην δημοσιότητα ένα παιδάκι 5 ετών που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει από τώρα αν θα γίνει ποτέ επαγγελματίας παίκτης. Ή μήπως δεν χάνονται τόσα και τόσα ταλέντα σε όλο τον κόσμο από διάφορες αιτίες;
Όταν, δηλαδή, ένας 5χρονος μπόμπιρας αποκτά τέτοια δημοσιότητα στα ΜΜΕ όλης της γης, μόνο κακό μπορεί να πάθει, όχι καλό. Μπορεί οι γονείς του να καμαρώνουν, αλλά όλα έχουν ένα όριο. Και στο φινάλε, ένας 5χρονος το μόνο που πρέπει να κάνει είναι απλά να παίζει. Κι όχι να γίνεται μεταγραφικός στόχος με προβολή σα να πρόκειται για κανονικό ποδοσφαιριστή! Έλεος… Παιδάκι είναι κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται μέχρι να δείξει αν πράγματι μπορεί να υποστηρίξει το ταλέντο του.
Στην αγωνία τους οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι να δείξουν ότι είναι σούπερ οργανωμένοι κι ότι ελέγχουν τα πάντα, έχουν αγγίξει τα όρια της υστερίας και της υπερβολής. Έτσι τουλάχιστον το βλέπουμε εμείς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: