Ολυμπιακός: Η νίκη επί του Απόλλωνα δεν συμπεριλαμβάνεται στα... κατορθώματα για το μέγεθος του πειραϊκού συλλόγου. Αν τη... σπάσουμε ωστόσο σε μικρότερα κομμάτια έχει αξία και μάλιστα μεγάλη. Είναι σπουδαίο που έβαλε τα δύο πρώτα του γκολ, και το δεύτερο ήταν γκολάρα, ο Τικίνιο. Να... ξεμπουκώσει ήθελε ο Βραζιλιάνος και να απαλλαγεί από το όποιο φυσιολογικό άγχος αφού γνωρίζει ότι οι απαιτήσεις από 'κείνον είναι μεγάλες. Είναι επίσης σπουδαίο που ο Γιώργος Μασούρας επέστρεψε τόσο εντυπωσιακά μετά από ένα μήνα λόγω τραυματισμού.
 

Στα πρώτα 8 λεπτά συμμετοχής είχε μια σέντρα πάρε-βάλε στον Τικίνιο (που έκανε κεφαλιά λίγο άουτ) και ένα δικό του γκολ. Τι άλλο να κάνει; Σπαθιά να καταπιεί για να πείσει επιτέλους και τους τελευταίους μουρμούρηδες που επιμένουν να λένε: ναι μεν, αλλά είναι... λίγος για τον Ολυμπιακό; Είναι επίσης σπουδαίο που άρχισε ο κόσμος που πάει στο γήπεδο (και η δική τους γνώμη έχει μεγαλύτερη αξία) να χειροκροτά και να αποθεώνει τον Ρέαμπτσιουκ αναγνωρίζοντας τι προσφέρει αυτό το παιδί στην ομάδα που... σκίζεται σε κάθε ματς είτε είναι 0-0 είτε 4-1. Ακόμα και ο Ανδρέας Μπουχαλάκης χειροκροτήθηκε σ' ένα ματς που τα πήγε πολύ καλά ο Κούντε. Ούτε γι' αυτόν θα έπρεπε να αμφιβάλλει κανείς. Λίγη σταθερότητα του λείπει και χημεία με τους άλλους που αποκτάται μόνο μέσω των αγώνων.


Άξια αναφοράς είναι και η επιλογή του Πέδρο Μαρτίνς να βάλει στο κέντρο της άμυνας τους Μπα και Σισέ. Παίζοντας μαζί οι δύο ανεβαίνει η ένταση και η ταχύτητα αφού κατεβαίνει ο ηλικιακός μέσος όρος. Ωστόσο εγώ θα πω ότι δε νομίζω πως ο Πορτογάλος προτίθεται να μονιμοποιήσει το δίδυμο κι ας έχει πλεονεκτήματα. Ο Σωκράτης θα είναι πάντα εκεί. Κι αυτό γιατί η εμπειρία του και η οξυδέρκειά του είναι υπερ-πολύτιμες για νευραλγικά τετραγωνικά όπως είναι αυτά μπροστά από τον τερματοφύλακα. Σισέ και Μπα έχουν ταχύτητα και νιάτα αλλά συχνά αντιδρούν με αρκετή επιπολαιότητα στους αγώνες.


ΥΓ: Ευτυχώς που υπάρχει ακόμα κόσμος που έχει κριτική σκέψη και καταλαβαίνει. Η αποθέωση και στον Πέδρο Μαρτίνς στο ματς με τον Απόλλωνα από τον κόσμο και ειδικά το πέταλο των φανατικών λέει πολλά και πάει κόντρα στην… παράνοια.


ΥΓ2: Αφού ο Τικίνιο δείχνει να… πήρε μπρος, αυτό που απομένει είναι να δούμε… ξέσπασμα δύο άλλων σπουδαίων μεταγραφών. Του Ονιεκουρού και του Λόπες. Ο πρώτος είναι πιο σημαντικός γιατί αποτελεί πια περιουσιακό στοιχείο του Ολυμπιακού, ο δεύτερος είναι δανεικός. Όχι βεβαίως ότι δεν περιμένουν πράγματα από ‘κείνον στο μεγάλο λιμάνι. Είναι δανεισμός αλλά ακριβός δανεισμός.


ΥΓ3: Θα θυμάστε πως πάντα έλεγα ότι αν ο Ολυμπιακός πρέπει να επιλέξει έναν από τους Βρουσάι και Ρατζέλοβιτς για να στηρίξει ως πρότζεκτ αυτός ΞΕΚΑΘΑΡΑ έπρεπε να είναι ο πρώτος. Χαίρομαι που ο Μαρτίνς έκανε τη σωστή επιλογή κρατώντας στο ρόστερ τον Μάριο και έστειλε δανεικό τον Σέρβο μπας και… καθαρίσει το μυαλό του γιατί πίστευε ότι με δύο καλά ματς εδώ και σχεδόν δύο χρόνια θα μπορούσε να έχει εξασφαλισμένη θέση στον Ολυμπιακό. Γελάστηκε…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ποιος Τικίνο και Μασούρας; Αυτόν αποθεώνει στο πρωτοσέλιδό του ο Πρωταθλητής - Παίκτης-έκπληξη!

Τικίνιο Σοάρες Πέδρο Μαρτίνς Superleague Ολυμπιακός