Τότε δηλαδή, που η επιδείνωση της κατάστασης της χώρας, θα φέρει και άλλη ένταση και οργή στον απλό κόσμο, που ήδη δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Όποιος πιστεύει, ότι όλο αυτό θα παραμείνει χωρίς αντίδραση, είναι βαθιά νυχτωμένος. Το γήπεδο δυστυχώς φαίνεται, ότι αποτελεί τον εύκολο τόπο, για να εκτονωθεί αυτή η ένταση. Είτε από σχεδιασμό, είτε από πρόθεση, είτε από άγνοια, ακόμη και μέρος της συντεταγμένης Πολιτείας, μοιάζει να ικανοποιείται από μια τέτοια εξέλιξη. Διότι είναι άλλο να δέρνονται σε μια κερκίδα, ή έστω γύρω από ένα γήπεδο, και άλλο να βρίσκονται στις πλατείες και τις κεντρικές αρτηρίες των πόλεων, χιλιάδες κόσμου και να διαμαρτύρονται, ειρηνικά ή μη.

Διότι μην μου πει κάποιος, ότι έχει λογική να μην μπορούν να διεξαχθούν αγώνες Κυπέλλου με ομάδες που τις χωρίζει μία ή δύο κατηγορίες. Ότι είχαν πχ να χωρίσουν κάτι οι οπαδοί της Καλαμάτας με αυτούς της ΑΕΚ, που συνεπλάκησαν με σφοδρότητα για ένα πανό (!). Ούτε οι ανεγκέφαλοι που πετούσαν κάθε λογής αντικείμενα στον Βαλβέρδε, είχαν προηγούμενα, από την εποχή που ο Πιερικός ήταν αντίπαλος του Ολυμπιακού στην πάλαι ποτέ Α εθνική. Ή αυτός ο «ξύπνιος», που αμόλησε την καρέκλα στην Καισαριανή, στον επόπτη του αγώνα του Εθνικού Αστέρα με τον ΠΑΟΚ, είχε να χωρίσει κάτι με τον Δικέφαλο. Η μόνη «αιτιολογημένη επίθεση», μοιάζει να είναι αυτή προς τον Καλόπουλο, με τις ιδιαιτερότητες της περίπτωσης.

Σχεδόν όμως σε όλα γήπεδα, ακόμη και εκεί, όπου δεν προχωρήσαμε σε «εκτροπές», το κλίμα έντασης ήταν διάχυτο και πολύ πιο εκρηκτικό από κάθε άλλη φορά. Η δυσπιστία σε κάθε διαιτητικό σφύριγμα, αφορμή για γκρίνια, μεγαλύτερη της «φυσιολογικής» της Ελληνικής εξέδρας. Όποιος μπορεί να διαβάζει τα σημάδια, πρέπει να νιώθει ανήσυχος για την κλιμάκωση παρόμοιων γεγονότων.

Βλέπετε και οι ίδιες οι ομάδες, δεν διστάζουν να ρίχνουν και εκείνες λάδι στην φωτιά, με ανακοινώσεις, χρήσιμες ή αχρείαστες, δίνοντας το άλλοθι ίσως σε εκείνους, που θα θελήσουν να στήσουν το σκηνικό της εξέγερσης σε κάποιο γήπεδο. Ελπίζω γρήγορα, οι αρμόδιες Αρχές της Πολιτείας, μέσα στο γενικότερο ξεχαρβάλωμα, που παρατηρούμε μέρα με την μέρα, να αντιληφθούν την επικίνδυνη τροπή, που έχει λάβει το θέμα. Και τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα να αντιδράσουν. Εκτός εάν εξυπηρετεί κάποιους, η γενίκευση τέτοιων γεγονότων, στα πλαίσια, που αναπτύξαμε πιο πάνω, αφού θα ρίξουν εύκολα τις ευθύνες στους «κακούς φιλάθλους».

Στην Αργεντινή, όταν ξέσπασε η κρίση, το ποδόσφαιρο έβαλε λουκέτο κάποια στιγμή. Ακριβώς επειδή στα γήπεδα είχε στηθεί ένα πολεμικό σκηνικό, δυστυχώς με νεκρούς. Μέχρι τώρα, μοιάζουμε να ακολουθούμε τα βήματα των περήφανων Αργεντινών και να πλησιάζουμε καθημερινά στο να ζήσουμε στιγμές από το δικό τους παρελθόν. Τουλάχιστον ας παραδειγματιστούμε, από τα δικά τους λάθη, μήπως και γλυτώσουμε κάτι…

Πηγή: pamesports.gr