Τον Αύγουστο του ίδιου έτους ο Μιχάλης Σηφάκης έδειξε τεράστια ψυχραιμία ενώπιον οπαδού που στήθηκε μπροστά του στον αγωνιστικό χώρου του Καυτανζόγλειου και του έλεγε διάφορα... γαλλικά.

Στην πρώτη περίπτωση η αθλητική Δικαιοσύνη δέχτηκε την αυτοάμυνα του τότε τερματοφύλακα του Ολυμπιακού και δεν τον τιμώρησε για την ενέργειά του να χτυπήσει οπαδό, παρότι -σύμφωνα με το γράμμα του νόμου- αυτό απαγορεύεται. Στη δεύτερη περίπτωση άπαντες μείναμε έκπληκτοι, με την καλή έννοια, απ' τον τερματοφύλακα του Αρη, που αργότερα τιμήθηκε (δικαιότατα) για τη στάση του.

Η περίπτωση του Εστεμπάν Αλβαράδο είναι διαφορετική. Ο τερματοφύλακας της Αλκμααρ επιτέθηκε με πρόθεση εκδίκησης προς οπαδό του Αγιαξ που βιαιοπράγησε εναντίον του στο προχθεσινό παιχνίδι Κυπέλλου στην Ολλανδία. Ορθά αποβλήθηκε απ' τον διαιτητή.

Εχασε την ψυχραιμία του, χωρίς να τον κακίζουμε. Δεν είναι εύκολο να κάτσεις να τις φας, για να το γράψουμε απλά, επειδή ο κανονισμός δεν σου επιτρέπει να αντιδράσεις. «Τον καταλαβαίνω» έλεγε για τον Κοσταρικανό τερματοφύλακα και ο προπονητής του Αγιαξ, Φρανκ ντε Μπουρ.

Οπως καταλάβαμε όλοι μας και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στην Καλλιθέα τον Αύγουστο του 2010. Αφού τις έφαγε, αντέδρασε ώστε να μη συνεχίσει να τις τρώει απ' τον όχλο, με την περίπτωσή του να ομοιάζει περισσότερο των άλλων «ελληνικών» με το συμβάν στο Αμστερνταμ.

Μόνο που εκεί ο 19χρονος εισβολέας συνελήφθη, ομολόγησε πως επιτέθηκε επειδή δεν γουστάρει τον Αλβαράδο και έπονται τα περαιτέρω (καταδίκη κ.λπ.). Εδώ προχωράμε. Και απλά περιμένουμε την επόμενη εισβολή, την επόμενη καρέκλα και το επόμενο μπουκάλι, με την ευαισθησία αντιμετώπισης των φαινομένων να εξαντλείται για την ώρα στους «μικρούς». Είναι μια αρχή, βέβαια, κι αυτό.

Πηγή: Goal