Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να κερδίσει τον…πιο «αδύναμο κρίκο» της Super League, επιβεβαιώνοντας ότι τα παιχνίδια κερδίζονται στο γήπεδο και όχι στους «πίνακες των προπονητών». Το απρόσμενο αποτέλεσμα ανανεώνει το ενδιαφέρον του πρωταθλήματος και προσφέρει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αντιληφθούν οι «μεγάλοι» πως τα παιχνίδια κερδίζονται μόνο εφόσον ο κάθε αντίπαλος αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και σεβασμό (ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης).

Το σύστημα του Βαλβέρδε στο πρώτο ημίχρονο
Ο Ισπανός παρέταξε επιθετικογενές 4-2-3-1, προβαίνοντας σε μία αλλαγή προσώπου σε κάθε γραμμή του γηπέδου. Παρά τη θεωρητική διαφορά δυναμικότητας των ομάδων, η είσοδος τριών «νέων παικτών» στην 11άδα δημιούργησε αγωνιστική ανομοιογένεια στα πρώτα 15 λεπτά κυρίως ως προς τη συμπεριφορά τους «χωρίς τη μπάλα» και τις κινήσεις στον «κενό χώρο». Αποτέλεσμα ήταν η αδυναμία «γρήγορης διάσπασης» της άμυνας της Δράμας και τα πολλά λάθη που προκάλεσαν εκνευρισμό μετά το 30ο λεπτό.

Ο Βαλβέρδε ανέθεσε «δημιουργικό ρόλο» στον Φούστερ, ο οποίος όμως απογοήτευσε με τις επιλογές και την αγωνιστική του κατάσταση. Πλην μίας όμορφης πάσας στον Μιραλάς (16ο λεπτό), ο Ισπανός δεν κατάφερε να «ξεκλειδώσει» την αντίπαλη άμυνα κάθετα ή διαγώνια καθώς «εγκλωβίστηκε» από τα «διπλά μαρκαρίσματα» των γηπεδούχων. Τόσο ο Φουστέρ όσο και οι υπόλοιποι επιθετικογενείς συμπαίκτες του έχασαν την πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών, δεν «έβγαιναν πρώτοι» στη μπάλα και επέδειξαν μειωμένο αγωνιστικό πάθος σε σχέση με τους αντίπαλους. Η αγωνιστική εικόνα των πρωταθλητών στο πρώτο ημίχρονο προβλημάτισε το «μυρμήγκι», με φυσικό επακόλουθο τις άμεσες αλλαγές.

Ο Βαλβέρδε γνώριζε εκ των προτέρων ότι η Δόξα θα αγωνιζόταν κλειστά και με μειωμένο πλάτος, δίνοντας εμφανείς οδηγίες στους μπακ του (Μαρκάνο-Τοροσίδη) για συμμετοχή στο επιθετικό κομμάτι, ιδανικά με σέντρες από το ύψος της γραμμής. Τόσο όμως ο Μαρκάνο – που δεν διαθέτει καλή σέντρα ούτε ταχύτητα – όσο και ο Τοροσίδης δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν επιθετικά και ουσιαστικά περιόρισαν τις επιλογές του Ισπανού προπονητή σχετικά με την δημιουργία ευκαιριών και κυρίως εκμετάλλευσης του Μάρκο Πάντελιτς.

Αλλαγή προσώπων και συστήματος από τον Βαλβέρδε στο δεύτερο ημίχρονο
Δεδομένης της αδυναμία διάσπασης της «κλειστής άμυνας» της Δράμας, ο προπονητής του Ολυμπιακού αποφάσισε να αντικαταστήσει τους Φουστέρ-Παντελιτς με σκοπό να επιτεθεί πιο «ορθολογικά» με τη «μπάλα κάτω». Ωστόσο, οι Γέστε-Τζιμπούρ δε μετέβαλλαν ουσιαστικά την ανάπτυξη των γηπεδούχων διότι οι συμπαίκτες τους συνέχιζαν να μην κινούνται «χωρίς τη μπάλα». Παρά το γεγονός ότι προσπάθησαν να συνδυαστούν σε «κλειστό χώρο» και βελτίωσαν την κυκλοφορία, εντούτοις δεν κατάφεραν να απειλήσουν ουσιαστικά διότι αντιμετώπιζαν μονίμως δύο παίκτες απέναντί τους.

Διαβάστε την υπόλοιπη ανάλυση στο overlap.gr