Όσο και αν προσπαθούν να προσδώσουν μια αίσθηση αξιοκρατίας, με την διεύρυνση της «εξελεγκτικής επιτροπής», όλη η διαδικασία έχει χάσει την αξιοπιστία της. Με αποκορύφωμα την περυσινή χρονιά, όταν το βραβείο του κορυφαίου δεν πήγε στον Τσάβι, που κατέκτησε τα πάντα με την Μπαρτσελόνα αλλά και την εθνική Ισπανίας, αλλά στον αγαπημένο των «μεγάλων κεφαλιών», Μέσσι, που απέτυχε παταγωδώς με την Αργεντινή στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ψιλά γράμματα ήταν όμως, για τους «εκλεκτούς ειδικούς-σοφούς».

Για εφέτος δεν υπήρχε καμμία αμφιβολία, ότι το δίδυμο της Μπαρτσελόνα, Μέσσι-Γκουαρντιόλα, άξιζαν απόλυτα τα βραβεία. Μην αμφιβάλετε άλλωστε, η απουσία του Μουρίνιο και του Κριστιάνο Ρονάλντο λόγω των «υποχρεώσεων» στο Κύπελλο της Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν προσχηματική. Σιγά μην αποδέχονταν οι δύο εγωϊστές Πορτογάλοι, να δουν τις πλάτες εκ νέου των «μπλαουγκράνα». Το ήξεραν, βρήκαν και την πρόφαση με το Κύπελλο και όλα καλά.

Ξεφύγαμε όμως. Λέγαμε για πανηγυράκι από την ΦΙΦΑ και αποδείχθηκε στις υπόλοιπες βραβεύσεις. Η προσπάθεια για συγκερασμό των αντιθέσεων και ικανοποίηση όλων των τάσεων ήταν κάτι παραπάνω από φανερή: ειδική βράβευση στον σερ Αλεξ Φέργκιουσον, για να μην μείνει παραπονούμενος, λες και δεν ήταν υποψήφιος στην 3άδα.

Καλύτερο γκολ του Νεϊμάρ, που είναι το επόμενο αγαπημένο μας παιδί (ικανοποιούμε και τους Βραζιλιάνους, μιας που η Μάρτα έχασε από την Γιαπωνέζα τον τίτλο της καλύτερης), την ώρα που σε όλα τα δημοψηφίσματα, επίσημα και ανεπίσημα, το ψαλιδάκι του Ρούνεϊ έχει σαρώσει. Άνοιγμα και στην Απω Ανατολή, όπου εκτός της κορυφαίας αθλήτριας, πήγε και ο τίτλος του κορυφαίου προπονητή. Όλοι να νιώσουν καλά, μην πουν κακό λόγο και πάνω από όλα, μην έχουμε δυσαρεστημένους στην επόμενη ψηφοφορία για την προεδρεία (ναι, ο Μπλάτερ, έχει αποφασίσει να μουμιοποιηθεί και να αφήσει την καρέκλα μετά από 100 χρόνια).

Και μέσα σε όλα, η Σακίρα, που πάει με όλα (λες και δεν μπορούσαν να βρουν κάποια άλλη, να συνοδεύσει τον Μπλάτερ στην βράβευση των κοριτσιών, και η οποία θα συμβολίζει την πραγματική προσπάθεια και προσφορά στην σύγχρονη κοινωνία της γυναίκας). Από κοντά και όλοι οι αποτυχημένοι προπονητές, Γκούλιτ, Ματέους, να παρουσιάζουν και να δίνουν βραβεία, αποδεικνύοντας, ότι αρκεί το ένδοξο παρελθόν, το αστραφτερό χαμόγελο, το μαύρισμα από σολάριουμ και οι ισχυρές φιλίες, για να παραμένεις πάντα στο προσκήνιο. Μηδέν φαντασία, μηδέν πρωτοτυπία, απλά διεκπεραίωση της εκδήλωσης και δημόσιες σχέσεις.

Ευτυχώς που άνθρωποι, όπως ο Μέσσι, ο Γκουαρντιόλα, ο Τσάβι και οι υπόλοιποι, δεν έχουν καμμία ανάγκη την «γιορτή», βεβαιωτική της αξίας τους. Η αγάπη και η αποδοχή εκατομμυρίων φιλάθλων είναι το μεγαλύτερο βραβείο.

ΥΓ Λες και έβλεπα την γιορτή του ΠΣΑΤ ή του ΠΣΑΠ, στο πιο γκλάμουρ. Ίδια δημοσιοσχετίστικη νοοτροπία.

Πηγή: pamesports.gr

ΦΙΦΑ Μέσι Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS