Γράφει ο Παύλος Παπαδημητρίου.

Και στ' αλήθεια δεν μπορώ να το ζυγίσω στο μυαλό μου με τρόπο επαρκή.

Υπάρχουν καλά υπάρχουν και κακά για τον Θεσσαλονικιό παράγοντα σε αυτή την περίπτωση.

Το βέβαιο είναι ότι παρακολουθώντας την πορεία του σε αυτή τη θέση από την αρχή, αντιλήφθηκα ότι αυτονομήθηκε μέσα στο μαγαζί που λέγεται ΕΠΟ. Ότι(καλώς ή κακώς) θεώρησε πως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, όπως το θέλει και να μην δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Ούτε στον πρόεδρο της ΚΕΔ που ιεραρχικά ήταν ανώτερός του, ούτε στον ίδιο τον πρόεδρο της ΕΠΟ.

Ο Βασσάρας προσπάθησε να κάνει καινούργια πράγματα και να φέρει νέους τρόπους εκπαίδευσης των διαιτητών στην Ελλάδα. Τρόπους προσαρμοσμένους (είναι η αλήθεια) στα πρότυπα της UEFA. Αυτό που δεν υπολόγισε όμως ήταν ότι το ανθρώπινο δυναμικό που είχε στα χέρια του παρασάγγας απέχει (επι τα χείρω βέβαια) από το αντίστοιχο της Ευρώπης.

Αντιλαμβάνομαι ότι ο ίδιος δεν το δέχεται, δεν αλλάζω όμως την άποψή μου, καθώς δεν πιστεύω στους Έλληνες διαιτητές.

Ακόμη ο Βασσάρας έκανε κι ένα λάθος τακτικής: Δεν είχε την υπομονή να περιμένει να γίνει ισχυρός (μέσα από την δουλειά του βέβαια) και λειτουργούσε... ως πανίσχυρος!! Τα αποτελέσματα φάνηκαν ως προς αυτή του την επιλογή. Μένει να φανεί πόσους... ''ΚΕΔίτες'' θα... θρηνήσουμε μέχρι το τέλος της σεζόν. Γιατί τα δύσκολα, πιστέψτε με , τώρα αρχίζουν...

Πηγή: pamesports.gr

ΕΠΟ Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS