Το ιταλικό ποδόσφαιρο πενθεί την απώλεια του Κάρλο Ματσόνε, του εμβληματικού και χαρισματικού προπονητή που έφυγε από τη ζωή στα 86 του. Στη Ρόμα είχε ανακαλύψει και ρίξει στη φωτιά τον 16χρονο Φραντσέσκο Τόττι, προτιμώντας τον από τον Γιάρι Λιτμάνεν, ενώ στη Μπρέσια, στην 3ετία 2000-2003 είχε την τύχη να δουλέψει με τρία μεγάλα αστέρια του παρελθόντος.

Τον Πίρλο, στον οποίο μάθαινε πώς να χτυπάει ακριβέστερα τα φάουλ, τον Τόνι, τον Πεπ Γκουαρντιόλα που μόλις έμαθε την είδηση του θανάτου του τον αποχαιρέτησε με τη φράση «υπήρξε και πατέρας, αλλά και μεγάλος δάσκαλος», τον Ρομπέρτο Μπάτζο τον οποίο αναγέννησε ποδοσφαιρικά ύστερα από τον Γολγοθά δεκάδων τραυματισμών.

Γυρολόγος σε Ρόμα, Κάλιαρι, Άσκολι, Φιορεντίνα, Νάπολι, Καταντζάρο, Μπρέσια, Πεσκάρα, Λιβόρνο, Λέτσε, Τορίνο, Μπολόνια ήταν ο ρέκορντμαν των πάγκων, με 1278 παιχνίδια καριέρας και 792 στη Serie A, περισσότερα από τους Νερέο Ρόκο (787) και Τζοβάνι Τραπατόνι (689).

Τις μεγαλύτερες, ποδοσφαιρικές του χαρές τις έζησε στη Μπρέσια, αλλά και στη Μπολόνια την οποία, το ’98 οδήγησε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Uefa όπου αποκλείστηκε από τη Μαρσέιγ.

 Ιστορική θα μείνει η ατάκα του, ως προπονητής της Λιβόρνο, μίας ομάδας και μίας πόλης που παραδοσιακά θεωρούνται οι πλέον άκρο- αριστερές στην Ιταλία. «Καταλαβαίνω την ανάγκη σας να παίζεται μονίμως αριστερά, αλλά δυστυχώς στο ποδόσφαιρο καμία φορά θα πρέπει να παίζουμε και από δεξιά».  

Κάρλο Ματσόνε Πεπ Γκουαρδιόλα