Η καλοκαιρινή, μεταγραφική περίοδος στη Γηραιά Ήπειρο μπορεί, επιτέλους να ολοκληρώθηκε υπάρχουν όμως ακόμη μερικά παραθυράκια, ανοικτά για όσες ομάδες περίμεναν τη λίστα των λεγόμενων «ελεύθερων», όσων δηλαδή ποδοσφαιριστών δεν κατάφεραν, μετά το τέλος του συμβολαίου τους να βρουν άλλο σύλλογο. Και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί ψάχνοντας, ανάμεσά τους μπορεί πράγματι να βρεθούν ευκαιρίες, μάλιστα πολύ μεγαλύτερες απ’ ότι φανταζόμαστε.
Από τους τερματοφύλακες ξεχωρίζουν ο Ισπανός Νταβίντ Ντε Χέα, με 10ετή πείρα από την Premier League κάτω από τα δοκάρια της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Τεν Χαγκ του ξεκαθάρισε γρήγορα ότι δεν συμπεριλαμβάνεται πλέον στα πλάνα του, του προτίμησε τον Ονανά της Ίντερ, και ο Ντε Χέα, αφού αρνήθηκε να γίνει ρεζέρβα του Νόιερ στη Μπάγερν Μονάχου, κι αφού δεν επελέγη από τη Ρεάλ Μαδρίτης ως αντικαταστάτης του τραυματία Κουρτουά, βρέθηκε ξεκρέμαστος, αλλά ακόμη αναποφάσιστος εάν θα πρέπει ν’ αποδεχτεί μία πρόταση από τη Σαουδική Αραβία και μία ακόμη από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πεπειραμένοι Νο 1 είναι επίσης και ο Χαντάνοβιτς, που έμεινε ελεύθερος από την Ίντερ, ο Κίκο Κασίγια, από τη Χετάφε, αλλά και ο Σιρίγκου, από τη Νάπολι.
Από τα δεξί μπακ, οι Μαλκουϊτ (Νάπολι), Ντονάτι (Μόντσα) κι ο Αμερικανός Κάνον (Μποαβίστα), ήδη με 28 συμμετοχές στην εθνική των Ηνωμένων Πολιτειών. Από τα αριστερά, οι Ρόουζ (Τόττεναμ), Νταλμπέρ (Ίντερ), Ζέγκελαρ (Ουντινέζε), αλλά και οι διεθνείς Ντουμπιά (Ακτή Ελεφαντοστού), Μορένο (Κολομβία).
Από τους κεντρικούς αμυντικούς, οι Φιλ Τζόουνς (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Μουσταφί, Ναστάσιτς, Ν’Νκούλου, Τουανζέμπε.
Από τους μέσους, οι Ναιγκολάν, Μπίλια, Λουίζ Γκουστάβο, Ρομπέρτο Περέιρα, Ταϊντέρ, Μ’ Βιλά, Αντριέν Σίλβα. Από τους μέσους επιθετικούς, οι Πάπου Γκόμεζ, Σοριάνο, Ελ Καντουρί, Χουάν Μάτα, Μπεν Αρφά, Εϊσερίκ, Εντέν Αζάρ, Λίνγκαρντ, Γιουνές, Αντρέ Αγιέ, Σανσόνε, Χεσέ Ροντρίγκεζ, Βινιάτο.
Από τους επιθετικούς, οι Ζάζα, Καϊσέντο, πάνω απ’ όλους ο 27χρονος, διεθνής Κολομβιανός Αλφρέντο Μορέλος που αποχαιρέτησε τη Γκλάσγκοου Ρέιντζερς ύστερα από 124 γκολ σε 269 παιχνίδια. Ναι μεν, όλες τους ευκαιρίες low cost αρκεί παίκτες και μάνατζερς να μην ζητήσουν ό,τι πριν από μερικά χρόνια και να κατεβάσουν τις απαιτήσεις τους για να βρεθεί η λεγόμενη «χρυσή τομή».