Φταίει οπωσδήποτε και η άμυνα «σουρωτήρι» των Red Devils, που δεν του παρέχει καμία απολύτως σιγουριά ή προστασία. Περισσότερο απ’ όλους όμως, φταίει ο Ολλανδός προπονητής Τεν Χαγκ που αφού φαγώθηκε να διώξει τον επί μία 10ετία Ισπανό τερματοφύλακα των «Κόκκινων Διαβόλων» επέβαλλε, με το έτσι θέλω, στη διοίκηση την πάση θυσία απόκτηση του διεθνούς Καμερουνέζου, Αντρέ Ονανά.

 Ποιο το αποτέλεσμα της μέχρι στιγμής παρουσίας του κάτω από τα δοκάρια του «Ολντ Τράφορντ»; Μόνο πίκρες, γκάφες και παιδαριώδη λάθη. Σοβαρές ευθύνες στις 4 ήττες, σε 7 παιχνίδια της Μάντσεστερ στην Premier League. Ακόμη σοβαρότερες, τόσο στα 4 γκολ που δέχτηκε η ομάδα στο Μόναχο, από τη Μπάγερν, στην πρεμιέρα του Champions League, όσο το βράδυ της Τρίτης, εντός έδρας στο νέο, ανέλπιστο πατατράκ με 2-3 από τη Γαλατάσαραϊ.

 Εκεί ο Ονανά έδωσε ένα πραγματικό ρεσιτάλ λαθών, αστοχίας και αβεβαιότητας, ακόμη και όταν έπαιζε με τα πόδια, που υποτίθεται ότι ήταν το δυνατό του σημείο. Η γρήγορη, δηλαδή ικανότητας του «διαβάσματος» της φάσης και της μεταφοράς της μπάλας προς την επίθεση, που υποτίθεται πως ήταν και ο μοναδικός λόγος που ο Τεν Χαγκ επέμενε για την απόκτησή του, ισχυριζόμενος πως σ’ εκείνο το κομμάτι ο Ισπανός Ντε Χέα υστερούσε αισθητά.

 

 Τα μέχρι στιγμής στατιστικά όμως αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Ο Ονανά έχει ήδη δεχτεί 7 γκολ σε δύο παιχνίδια Champions League και 11 σε εννέα της Premier, συνολικά 18 από τα οποία θα μπορούσε, θα έπρεπε ακριβέστερα γιατί αυτή είναι και η δουλειά του, να σώσει τουλάχιστον τα μισά. Αποκορύφωμα της κακής περιόδου που βιώνει στην Αγγλία ήταν στο παιχνίδι με τη Γαλατάσαραϊ, η καθυστερημένη συνεννόηση με τον Καζεμίρο, και που τελικά προκάλεσε την αποβολή του τελευταίου, αλλά και πέναλτι υπέρ των Τούρκων, άσχετα εάν μετά χάθηκε από τον Ικάρντι.

 Και να φανταστεί κανείς ότι στο τελευταίο Champions League, όχι πολύ μακριά αφού ο τελικός Σίτι- Ίντερ έγινε στις 10 Ιουνίου ψηφίστηκε από την Uefa ως τον κορυφαίο τερματοφύλακα ολόκληρης της διοργάνωσης χάρη στα περισσότερα, που λέμε clean sheet, τις θεαματικές και σχεδόν αιλουροειδούς αποκρούσεις, την ταχύτητα στο να αλλάζει το κέντρο βάρους της ομάδας του τροφοδοτώντας τους επιθετικούς με γρήγορες μπαλιές.

 Λογικά θα συνέλθει, οι κακές στιγμές δεν κρατάνε αιώνια. Στο «Ολντ Τράφορντ» πάντως ήδη νοσταλγούν τον Ντε Χέα και παράλληλα αναρωτιούνται εάν, το καλοκαίρι, αντί για τον προπονητή μήπως η Μάντσεστερ έδιωξε τελικά τον λάθος άνθρωπο;    

Ονανά Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ