Βρισκόμαστε στην Τοσκάνη του 2002: ο επιφανής κληρονόμος της «Gentilini», Μαουρίτσιο Μιάν, παράλληλα και επιστήμονας- ερευνητής στον χώρο της οστεοπόρωσης, για λογαριασμό της ομώνυμης, μεγάλης, ιταλικής φαρμακοβιομηχανίας εισβάλλει στον κόσμο του ποδοσφαίρου αποκτώντας το πλειοψηφικό πακέτο της Πίζα. Ωστόσο, στη θέση του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου, δεν διορίζει τον εαυτό του, αλλά ένα… λυκόσκυλο: τον Γκούντερ, τον 4^ο.

 Αιτιολογώντας το γιατί ή εξηγώντας το πώς γίνεται, ένα τετράποδο να διοριστεί πρόεδρο μίας ποδοσφαιρικής ομάδας ο Μιάν επικαλείται την τελευταία επιθυμία κάποιας Καρλότα Λιμπενστάιν, μίας πάμπλουτης Κόμισσας που μέσω ιδιόχειρης διαθήκης άφηνε όλη της την περιουσία (σε ακίνητα και μη, άνω των 400εκ. ευρώ) τόσο στον Ενέο Μιάν, διδάκτορα Κλινικής Δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πίζα και πατέρα του Μαουρίτσιο, αλλά υπό δύο αυστηρότατους όρους. Ο πρώτος ότι θα θεράπευε την σπάνια, δερματολογική ασθένεια του αγαπημένου της σκύλου, Γκούντερ του 3^ου. Και ο δεύτερος, ότι θα επένδυε μέρος της περιουσίας στην αγορά μίας ομάδας γιατί το ποδόσφαιρο ήταν το πάθος του λατρεμένου της γιου (Γκούντερ, εννοείται), που λίγα χρόνια νωρίτερα είχε αφαιρέσει τη ζωή της νικημένου από την κατάθλιψη.  

  

 Η Κόμισσα πέθανε, το ίδιο και ο Μιάν Senior, δυστυχώς χωρίς να προλάβει να θεραπεύσει τον Γκούντερ τον 3^ο, που αναπόφευκτα έφευγε κι εκείνο από τη ζωή. Και έτσι, ο γιος Μαουρίτσιο, ως μοναδικός πλέον εκτελεστής της διαθήκης βρέθηκε από το πουθενά να διαχειριστεί 400εκ. ευρώ. Αγόρασε ένα German Shepherd ράτσας, το ονόμασε Γκούντερ τον 4^ο και από κει πέρα άρχισε να πουλάει, αριστερά και δεξιά, τις δικές του, τρέλες και εκδοχές.

 Αγόρασε την Πίζα, διόρισε τον Γκούντερ πρόεδρο, αλλά και διευθύνων σύμβουλος της «Gunther Group» και στα δύο χρόνια της θητείας του, το τετράποδο «αφεντικό» δεν έχανε εντός έδρας παιχνίδι της ομάδας (του) στο «Αρένα Γκαριμπάλντι», καθήμενος ήσυχος και χωρίς πολλά «γαβ, γαβ» στη θέση των επισήμων με μία μόνιμη διαπίστευση περασμένη γύρω από το λαιμό του.

 Παράλληλα με τη δημοτικότητά του, αλλά και την περιέργεια αναγνωστώ ή τηλεθεατών, ο Γκούντερ ο 4^ος εξελισσόταν και σε δεινό επιχειρηματία και δεν έχανε την ευκαιρία να ποζάρει μπροστά στο φακό, όπως την ημέρα που αγόρασε τη βίλα της Μαντόνα, στο Μαϊάμι παίζοντας πρώτα, όλο χαρά στο πελώριο τζακούζι που είχε χτίσει, κατά παραγγελία η διάσημη τραγουδίστρια.

 

 Για χρόνια, η ζωή του διασημότερου, και πλουσιότερου σκύλου του κόσμου υπήρξε μοναδική, φανταστική, χλιδάτη και glamourus. Είχε προσωπικό σεφ, 24 ανθρώπους να τον φυλάνε κάθε ώρα, ενώ και οι μετακινήσεις του, είτε σε γιοτ και ιδιωτικά αεροπλάνα, είτε με supercars δεν θα μπορούσαν να μην είναι ανάλογες και αντίστοιχες ενός 4ποδου, πάντα, vip.

 Ο Γκούντερ ο 4^ος δεν είναι πλέον ανάμεσά μας: εν ζωή όμως βρίσκεται ο Γκούντερ ο 5^ος, βασικός πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ του Netflix που αφενός αποκάλυψε ότι η Κόμισσα Λιμπενστάιν δεν υπήρξε ποτέ. Αφετέρου, ότι τα περί μυθικής διαθήκης δεν ήταν παρά μία κάλυψη, ένα είδος φορολογικού τεχνάσματος του Μιάν για ν’ αποκρύψει από το Κράτος κάποια άλλα έσοδα. Το μυθιστόρημά του είχε όμως πλάκα. Και επί σχεδόν δύο 10ετίες είχε γίνει μάλιστα, όχι απλά πιστευτό, αλλά τόσο αληθινό που δεν τολμούσε κανείς ν’ αμφισβητήσει την αυθεντικότητά του…