Εν αναμονή των ημιτελικών του Copa Africa και ανεξάρτητα από το τι θα γίνει στο παιχνίδι με τη Νιγηρία, ο 32χρονος αρχηγός των «Bafana Bafana» εξελίχθηκε σε νέο, εθνικό ήρωα της χώρας οδηγώντας, στο παιχνίδι με το Κάπο Βέρντε και με τις θαυματουργές του αποκρούσεις από τα 11 μέτρα, τη Νότιο Αφρική στα ημιτελικά του Κυπέλλου Αφρικής ύστερα από απουσία 24 χρόνων.

Είναι ο πρώτος τερματοφύλακας όλων των εποχών που αποκρούει 4, στα πέντε πέναλτι, είτε σε προκριματική, είτε σε τελική φάση διοργάνωσης εθνικών ομάδων. Ένα ρεκόρ μοναδικό, που ουδέποτε είχε καταγραφεί ούτε σε Μουντιάλ, Euro, Copa America ή Κύπελλο Ασίας. Ενώ ο Ρουμάνος Χέλμουτ Ντουκαντάμ διατηρεί, επίσης το ρεκόρ των τεσσάρων αποκρούσεων, αλλά σε συλλογικό επίπεδο όταν, το ’86 στη Σεβίλλη χάρισε στη Στεάουα το τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών με αντίπαλο μία (άναυδη και άφωνη) Μπαρτσελόνα.

 

Ο Ουϊλιαμς, που ειρωνεία της τύχης ονομάζεται όπως ο «γουρλής», για τη Νότιο Αφρική, Μαρκ, σκόρερ και των δύο γκολ στο 2-0 του ’96 με την Τυνησία, έως σήμερα το μοναδικό τρόπαιο στην Ιστορία των «Bafana Bafana» ονειρευόταν, όπως ίσως και οι περισσότεροι να κάνει κάποια μέρα καριέρα και στην Ευρώπη. Και λίγο έλειψε να τα καταφέρει.

Ήταν το 2009: η Τόττεναμ «προσγειώθηκε» στην Πρετόρια αποφασισμένη ν’ ανοίξει ποδοσφαιρική Ακαδημία και στη Νότιο Αφρική επενδύοντας στο ταλέντο των πιτσιρικάδων της Σούπερ Σπορτ Γιουνάιτεντ. Ενθουσιάστηκε με δύο παίκτες: τον Ρόνγουεν και τον Μπονγκάνι Κουμάλο, τους πήρε μαζί της στο Λονδίνο, αλλά μετά αποφάσισε να κρατήσει μόνο τον Κουμάλο που, αφού γύρισε τη μισή Αγγλία, το ’12-’13 βρέθηκε δανεικός και στον ΠΑΟΚ.

Τον Ρόνγουεν τον «έκοψε» και τον ξανάστειλε στην πατρίδα του. Στεναχωρήθηκε, έπεσε σε κατάθλιψη, μέχρι και το ποδόσφαιρο σκέφτηκε να παρατήσει γιατί παράλληλα με το «Όχι» της Τόττεναμ έχανε, σε αυτοκινητικό δυστύχημα και τον μεγαλύτερο αδελφό του, στήριγμά του σε κάθε του βήμα. Έκλαψε, αλλά το πάλεψε και επέστρεψε παραμένοντας για μία 10ετία κάτω από τα δοκάρια της Σούπερ Σπορτ.

Την απόρριψη των Άγγλων, βέβαια δεν την ξέχασε ποτέ. Και με την πρώτη ευκαιρία, όπως ένα φιλικό του ’13 με την τότε Μάντσεστερ Σίτι του Μανουέλ Πελεγκρίνι «κατέβασε» τα ρολά μπροστά από τους Ντζέκο, Νασρί και Αγουέρο βοηθώντας την ομάδα του να αποστομώσει 2-0 τους «Citizens».

 

Εδώ κι ενάμιση χρόνο υπερασπίζεται τα δοκάρια της Μαμελόντι Σαντάουνς, επίσης στην Πρετόρια και έχει βελτιώσει την τεχνική του σε τέτοιο βαθμό που, δικαίως είναι ο 3ος καλύτερα αμειβόμενος ποδοσφαιριστής της Νότιας Αφρικής με 500.000 rand το μήνα, πάνω κάτω 25.000 ευρώ. Ψίχουλα, μπροστά στα 761.500 ευρώ που παίρνει, πάντα μηνιαίως, για παράδειγμα ο Βραζιλιάνος Άλισον Μπέκερ από τη Λίβερπουλ: ο ίδιος ακριβώς τερματοφύλακας που την Κυριακή χάρισε, με τις γκάφες του, τη νίκη στην Άρσεναλ.

Ανεξάρτητα απ’ αυτό, καλώς ή κακώς την καριέρα του την έχτισε το ίδιο, με πείσμα και επιμονή, κυρίως με τις εντυπωσιακές του αποκρούσεις από τα 11 μέτρα. Τις βουτιές του, κάθε φορά στις σωστές γωνίες, αφού όμως πρώτα, όπως επαναλαμβάνει συχνά, ρίξει μία ματιά στον ουρανό και «συμβουλευτεί», από κει πάνω τον αδελφό του.

Όσον αφορά μία ενδεχόμενη πρόταση της Premier League, έχει καιρό ακόμη μπροστά του: για τερματοφύλακας θεωρείται ακόμη μικρός, και εξάλλου μετά το «καψόνι» από την Τόττεναμ δεν είμαστε βέβαιοι πως θα την δεχόταν τόσο εύκολα. Για τον συμπαίκτη του, πάντως στην εθνική Γκραντ Κεκάνα, «ακόμη και αν αύριο αποφάσιζε να κρεμάσει τα γάντια του, και να φορέσει κοστούμι και γραβάτα για ν’ ασχοληθεί με την πολιτική, θα μπορούσε να γίνει ένας ιδανικός υπουργός οικονομικών για να σώσει και την Οικονομία μας».   

Ρόνγουεν Ουϊλιαμς Κύπελλο Αφρικής Νότιος Αφρική Copa Africa Κόπα Άφρικα