Μία συγκλονιστική συνέντευξη παραχώρησε ο Δημήτρης Χατζηχρήστος στη σελίδα "Εκτός Έδρας" στο Facebook, η οποία είναι ένας τόπος συνάθροισης νοσταλγών των οπαδικών εκδρομών του παρελθόντος. Ο εμβληματικός αρχηγός της Original 21 αναφέρθηκε στο τότε και το σήμερα, θυμήθηκε περιστατικά, πρόσωπα και καταστάσεις, εξήγησε πολλά πράγματα για την οργάνωση που δημιούργησε, για το πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρεί, αλλά και για την αγάπη και τον σεβασμό που έχει δεχτεί από οπαδούς άλλων ομάδων. "Ακόμα και ο τελευταίος τελειωμένος όσο δύσκολο και αν είναι, πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν καλοί και κακοί Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί, υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι", λέει με νόημα.

Διαβάστε αναλυτικά:

Απόψε δίνουμε βήμα στον Αρχηγό και έναν από τους ιδρυτές της Original 21 τον Δημήτρη τον Χατζηχρήστο

Γεννημένος το 1958 και μεγαλωμένος στα Παναθήναια της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Πρώτο παιχνίδι που είδα την ΑΕΚ ήταν με τον Εθνικό στη Νέα Φιλαδέλφεια με σκορ 2-1 τον Γενάρη του '71, με πολύ βροχή και πρέπει να ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Στέλιου Σεραφειδη.

Πρώτο εκτός στη Καβάλα 1η αγωνιστική τον Σεπτέμβρη του '72 με το 0-1 του Παπαϊωάννου. Πιο πολύ θυμάμαι ότι είχε τραυματιστεί ο Τόσκας, παρά το γκολ.

Σε ερώτηση για το πως έζησε τα ντέρμπι χωρίς νεκρές ζώνες τη δεκαετία του '70 και αρχές '80 απαντάει: «Άλλη η ζωή, άλλες εποχές, άλλοι χαρακτήρες. Στη θύρα 13 οι Παναθηναϊκοί στη 14 εμείς, παντού είμασταν μισοί μισοί και στο Καραϊσκάκη τα ίδια, όλοι μαζί, υπάρχουν βίντεο και στο YouTube. Ένας χωροφύλακας πάνω και ένας κάτω. Μάλιστα το 1975 ήμασταν πιο πολλοί από τους Ολυμπιακούς στην 7.  Στη Φιλαδέλφεια στην 21 μισοί μισοί και αργότερα και στη Σκεπαστή μισοί μισοί.

Αυτό άλλαξε προς τα μέσα της δεκαετίας του '80. Στη Τούμπα έχω δει αγώνα το 1975 μέσα από τη Θύρα 4 και από το 1982 που ιδρύθηκε η Original και μετά είχαμε κερκίδες και στη Θεσσαλονίκη.

Σε ποια ηλικία ασχολήθηκες με τα συνδεσμιακά και από πού ξεκίνησες. Τί ήταν αυτό που σας ώθησε να φτιάξετε την Original και ποιοι οι ιδρυτές;  Ποιες οι δυσκολίες στην αρχή;

«Το 1975 τελείως ανοργάνωτα ξεκινάμε μέσα σε σπίτια, το ένα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και το άλλο 3ης Σεπτεμβρίου 132. Έτσι ξεκίνησε η θύρα 21.

Η Ορίτζιναλ ξεκινάει το 1982 και το κίνητρο το βασικό ήταν, ότι δε θέλαμε να γίνουμε σύνδεσμος, θέλαμε να παραμείνουμε δεσμός.

Όταν η Θύρα 21 γίνεται σύνδεσμος, εμείς επιστρέφουμε στα σπίτια, όπου με τα ίδια χαρακτηριστικά γνωρίσματα, ξεκινάμε τη λεγόμενη Γνήσια Θύρα 21, την Ορίτζιναλ.

Δεν υπήρξαν ιδρυτές, υπήρξε μια ομάδα και αυτή η ομάδα ήταν ο Αλέξανδρος  Μαργαρίτης, ο Μάκης Τσακαρδοκης, ο Βασίλης Τσατσαρης, ο Νίκος Κουρκουλιωτης, ο Γιώργος Κωνσταντινίδης, ο Γιάννης Μεγκουλης, ο Σολωνας από Νέα Ιωνία, ο Σπύρος από Πατήσια, ο Γιώργος Πλούσιος και άλλα πολλά παιδιά που ξεχνάω το όνομα τους.

Σημείο αναφοράς ότι ξεκινάγαμε από την αρχή, μετά από ένα χρόνο στεγαζόμαστε στην οδό Ζωναρά όπου ήταν και το πρώτο δωματιάκι.

Δυσκολία ήταν η αναγνώριση από την επίσημη ΑΕΚ.

Στη Ζωναρά μείναμε λίγο παραπάνω από 2 χρόνια και μετά επιστρέψαμε πάλι στο σπίτι. Δύσκολο χρονικό σημείο από το '85 μέχρι το '89 που ειμασταν στο σπίτι.

Το 1989 πάμε στην πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας που ήταν 100 μέτρα από το σπίτι. Εκεί κάναμε μεγάλο έρανο και καταφέραμε να το αγοράσουμε με

5 εκατομμύρια δραχμές.

Αυτό που μας ώθησε, ήταν το γεγονός ότι θα μας διώχνανε και από εκεί».

Ισχύουν οι φήμες περί καλών σχέσεων με Παναθηναϊκούς της περιοχής στο ξεκίνημα της προσπάθειας;

«Με τους Παναθηναϊκούς είχαμε και καλές και κακές σχέσεις. Η γειτονιά είχε αρκετούς Παναθηναϊκούς, ακόμα και στις πολυκατοικίες πάνω από το Δωματιάκι, οπότε θέλοντας και μη, έπρεπε να έχουμε καλές σχέσεις με την γειτονιά.

Μας βλέπανε με οπαδικό μίσος αλλά ήταν αναγκασμένοι να μας υποστούν».

Μάιος του 1991 ο τελικός Κυπέλλου έγινε στη Λεωφόρο μεταξύ Παναθηναϊκού - Αθηναϊκού. Αληθεύει ότι μετά έγινε πέσιμο στο Δωματιάκι και μπήκες μπροστά ώστε να πειράξουν εσένα και όχι το δωματιάκι;

«Δυστυχώς είναι αλήθεια γιατί το πλήρωσα ακριβά, ευτυχώς όχι πανάκριβα. Η ουσία είναι ότι εκείνο το βράδυ το Δωματιάκι έμεινε άθικτο».

Ποια τα πρώτα παρακλάδια της Ορίτζιναλ;

«Μπραχάμι, Ελευσίνα, Αγία Παρασκευή και Περιστέρι ήταν τα πρώτα club στην Αθήνα. Το club στη Πάτρα ήταν το πρώτο επαρχιακό.

Σκοπός, πρόθεση ήταν να εξαπλωθούμε σε όλη την Ελλάδα με γνώμονα την αγάπη για την ΑΕΚ».

Εποχή Ζαφειροπουλου με τα μεγάλα επεισόδια στη Σκεπαστή στον αγώνα με τον Ηρακλή. Τη θυμάσαι;

«Τα πέτρινα χρόνια της ΑΕΚ, φέρνανε γκρίνια και εσωστρέφεια.  Όταν η διοίκηση δε μπορεί, ο κόσμος αντιδρά.

Μπήκανε μέσα τα ΜΑΤ και κάνανε μεγάλη ζημιά, καταστροφική. Από τότε όμως και μετά δε ξαναμπήκαν».

Εφημεριδακι, τηλεοπτική εκπομπή, τηλεφωνητής, πότε και πως ξεκίνησαν;

«Η ιδέα ήταν παιδιών τα οποία τα όνειρα μας συμβάδιζαν γύρω από το τρόπο επαφής και επικοινωνίας με το κόσμο της ΑΕΚ. Με κάποιο τρόπο θέλαμε οι φίλοι της ΑΕΚ να μάθουν πως νιώθουμε, πως αντιλαμβανόμαστε και πως εκφραζόμαστε όσον αφορά την αγάπη μας για την ΑΕΚ».

Μεγαλύτερη εκτός έδρας εκδρομή που θυμάσαι;

«Στη Τουμπα το 1992 τελευταία αγωνιστική, όπου και φύγαμε 47 πούλμαν από το Δωματιάκι.

Γέμισε η Λεωφόρος Αλεξάνδρας, το πρώτο πούλμαν ήταν στην Ασκληπιού και το τελευταίο στου Μούσχουρη.

Άλλη μεγάλη εκδρομή ήταν στο Παρίσι το 1997 όταν και έφευγε το ένα αεροπλάνο μετά το άλλο, συν τα 4 πούλμαν οδική».

Πιο αστεία στιγμή που θυμάσαι από εκδρομή, ποια η μεγαλύτερη ταλαιπωρία και ποια η πιο ζόρικη στην επαρχία;

«Από τις πιο αστείες εκδρομές ήταν στα Τρίκαλα για το βόλεϊ με αρχηγό του πούλμαν τον Τάνκερ.

Η μεγαλύτερη ταλαιπωρία όταν σπάσαμε τα μπλόκα των αγροτών στα Γιάννενα, ίσως να ήταν το '91...μπορεί και αργότερα

Η εκδρομή στα Γιάννενα ήταν πάντα ζόρικη, μια χρονιά είχαμε 13 συλλήψεις».

Τι ήταν το "συννεφάκι" και πότε ξεκίνησε;

«Το Συννεφάκι πρέπει να ξεκίνησε πριν 20-25 χρόνια, παίζαμε μια φορά στη Λάρισα και εμείς πήγανε στη λίμνη Πλαστήρα με χιονοθύελλα και ήμασταν μόνο 8 άτομα. Άλλη φορά πήγαμε 100 άτομα στην Ελαφόνησο να δούμε τα club της Σπάρτης και της Καλαμάτας να παίζουν μπάλα.

Άλλος κόσμος, οικογένειες που δε θέλανε να πάνε κονσέρβα και θυμάμαι μάλιστα ότι ο Σκάι μας είχε κάνει αφιέρωμα με τον Οικονομέα.

Ήμασταν μια γιάφκα παλιών χουλιγκάνων που αρνιόταν να στοιχηθεί στα αστυνομικά μέτρα, εμπλουτισμένοι με λίμνες, καταρράκτες, οροπέδια, χιονοδρομικά και παραλίες.

Φεύγαμε από τη Παρασκευή, Κυριακή ο αγώνας και γυρνάγαμε Δευτέρα».

Ονειρική η πρώτη χρονιά του Ντέμη ως πρόεδρος. Η 2η όμως χρονιά ξεκίνησε στραβά με τα επεισόδια στο Περιστέρι. Τί προηγήθηκε και τί θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά;

«Προηγήθηκε η εσωστρέφεια του Ντέμη να μη μας δώσει όλα τα εισιτήρια του αγώνα, έδωσε τα μισά σε μας και τα μισά στη μπουτίκ. 1200 εισιτήρια πήρε η ΑΕΚ στο σύνολο αλλά σε έδρες σαν τη Νίκαια, το Αιγάλεω, τον Κορυδαλλό και το Περιστέρι ο κόσμος πρέπει να πηγαίνει συμπαγής.

Ήρθε κόσμος περιμένοντας πάρτι σαν του ΟΑΚΑ, δε περίμενε τέτοιο αγώνα. Είχε βγάλει και ο Ατρόμητος εισιτήρια στα εκδοτήρια και μπήκαν και οπαδοί άλλων ομάδων.

Ο Ντέμης μας χρέωσε ότι το κάναμε επίτηδες.

Δύο γενιές οπαδών (οι κάτω των 35) δεν έχουν νοιώσει πως είναι να πηγαίνεις στην έδρα του αντιπάλου και να κοντράρεσαι σε φωνή και παλμό.

Τη πολιτεία την βολεύει, οι ΠΑΕ μας έχουν γραμμένους, ποιος μπορεί να δώσει λύση;"

Κάνεις δε μπορεί να δώσει λύση, αν δε θέλει η πολιτεία, κάτι που είναι εξαιρετικά απίθανο.

Λύση για να δοθεί, πρέπει να ξεκινήσουν όλα από την αρχή, θέλει επίπεδο από όλες τις πλευρές.

Δυστυχώς σιγά σιγά σιγά σβήνει όλο αυτό το οπαδικό. Δεν υπάρχει σεβασμός και υπακοή, ο καθένας κάνει ότι γουστάρει και έτσι το κράτος κάνει ότι θέλει».

Θα μπορούσε να υπάρξει ποτέ κοινή γραμμή μεταξύ οπαδών;  Για θέματα όπως το κλείσιμο γηπέδων, τις εκτός έδρας εκδρομές, τις τιμές των εισιτηρίων, την συμπεριφορά των ΜΑΤ. Έχουν γίνει τέτοιες ενέργειες στο παρελθόν;

«Εξαιρετικά απίθανο. Πολλοί οπαδοί κολλάνε στο παρελθόν. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο.

Προσπαθήσαμε τότε με τους ΠΑΟΚτσήδες επί Βίκτωρα Μητρόπουλου αλλά δεν έκατσε.

Σου έκανε εντύπωση ότι δε μίλησε κανένας για το κλείσιμο των γηπέδων, ούτε ΠΑΕ...αλλά ούτε και οι σύνδεσμοι οπαδών.

Οι περισσότεροι Σύνδεσμοι οπαδών έχουν πλέον κλείσει, με τα κριτήρια που τους έχουν βάλει. Αυτοί που μείνανε δε τους ενδιαφέρει αυτή η πλευρά του οπαδισμού. Δυστυχώς έχουν άλλες προτεραιότητες».

Σε παλαιότερη συνέντευξη έχεις δηλώσει ότι η συμπεριφορά της αστυνομίας προς τους οπαδούς, οι εκδρομές κονσέρβα, τα ψαχτήρια, ο εξευτελισμός και η αργή μετάβαση στο γήπεδο...αφού είχε ξεκινήσει ο αγώνας, αρκετές φορές στο ημίχρονο, ξενέρωνε κόσμο…

«Αυτό ήταν ένα σχέδιο μεθοδευμένο, επιτελικό για να μην μετακινούνται οι οπαδοί. Κάποια στιγμή θα βαρεθείς, θα ξενερώσεις. Θέλουν να μετατρέψουν τους οπαδούς σε φιλάθλους του NBA.

Είμαστε όμως διαφορετικός λαός, διαφορετική κουλτούρα οι Μεσογειακοί, πιο αντιδραστικοί».

Έχει αλλάξει τόσο πολύ η νοοτροπία στους οπαδούς, που πλέον θεωρείται τοπ εκδρομή το να πας στη Πυλαία για το χάντμπολ με τον ΠΑΟΚ, να ανταλλάξεις 5-10 στυλό, μπινελίκια, να σε βγάλουν έξω στο μισάωρο πριν καν δεις αγώνα....σε σχέση με παλιά που ο σκοπός ήταν η παρουσία, η φωνή και η συμπαράσταση στην ομάδα;

«Ήρθαν οι παίκτες μπροστά στην εξέδρα, παρακάλαγαν να σταματήσουμε, να παίξουν τον αγώνα και να πάρουμε το Κύπελλο. Δε τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα δυστυχώς. Θέλανε και οι μεν και οι δε να κάνουν το κομμάτι τους».

Γιατί πολιτικοποιηθηκε τόσο έντονα η κερκίδα της ΑΕΚ;

«Η εξέλιξη της εποχής δυστυχώς. Όλοι είμαστε πολιτικοποιημενοι έξω από την ΑΕΚ.

Μέσα στην ΑΕΚ είμαστε μόνο ΑΕΚ.

Αυτό όμως δε μπορούν να το καταλάβουν όλοι δυστυχώς.

Το 1985 υπάρχει ολοσέλιδο αφιέρωμα στην Ορίτζιναλ από το Έθνος με την φωτογραφία μου, που να λέει "ο αρχηγός των αναρχικών οπαδών της ΑΕΚ ιδρύει την ορίτζιναλ"

Υπογραφή Στράτος Σεφτελής.

Από τότε μέχρι σήμερα προσπαθώ να αποδείξω και να εξηγήσω για ποιο λόγο πρέπει μέσα στην ΑΕΚ να είμαστε μόνο ΑΕΚ και ότι έξω από την ΑΕΚ ο καθένας έχει δικαίωμα να είναι ότι θέλει.

Επειδή όμως για μένα δεν υπήρξε ποτέ έξω από την ΑΕΚ, ήμουν μόνο ΑΕΚ».

Αρκετός κόσμος δεν είχε δει με καλό μάτι την ενασχόληση με την ερασιτεχνική.  Τι σας ώθησε να πάρετε τα ηνία;

«Η προβλεπόμενη διάλυση των τμημάτων και η καταστροφή προ των πυλών. Γιαυτό και όλοι οι πολλοί δε κατάλαβαν ποτέ, ότι ασχοληθήκαμε με αυτό το κομμάτι για να μη διαλυθεί η ΑΕΚ».

Από που βγήκε «Και τα κουρέλια τραγουδούν ακόμα»

«Αυτό ήταν ένα πανό που το κάνανε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στο σπίτι του Πέτρου για να το βάλουμε στην εκκλησία του Αγίου Γεράσιμου στα Ιλίσια».

Κιτρινόμαυρο μονοπάτι

«Θέλουμε να ξεκινήσει πάλι αλλά οι θεραπείες, μας κρατάνε πίσω.

Είμαστε άρρωστοι και είναι πια αργά, χρόνια πάθηση από το 1971!»

Υπάρχει πολύς κόσμος και από άλλες ομάδες που τρέφει πολύ μεγάλο σεβασμό στο πρόσωπο σου. Το αντιλαμβάνεσαι όταν κυκλοφορείς έξω;

«Έχω πει και παλιότερα, ότι ευχαριστώ όλον τον κόσμο ανεξαρτήτων συλλογικών προτιμήσεων. Αυτή η αγάπη του κόσμου με κρατάει ζωντανό. Εύχομαι ότι όσοι περνάνε τα ίδια, μακάρι να δέχονται την αγάπη που έχω δεχτεί εγώ.

Ακόμα και ο τελευταίος τελειωμένος όσο δύσκολο και αν είναι, πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν καλοί και κακοί Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί, υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι».

Τέλος τι σήμαιναν για σένα τα εκτός έδρας;

«Ήταν το παν, το πιο σημαντικό κομμάτι του οπαδού, εκεί χαίρεσαι περισσότερο, εκεί λυπάσαι περισσότερο, εκεί ταλαιπωρείσαι περισσότερο, εκεί δένεσαι με τους υπόλοιπους.

Η χαρά του εντός κρατάει 2 ώρες, το εκτός κρατάει 2 μέρες».

Δημήτρης Χατζηχρήστος Original 21 ΑΕΚ