Την τέταρτη θα το βαρεθείς. Βάλτε τώρα με το νου σας εάν το έργο είναι κακόγουστο με προβλέψιμη, αρχή, μέση και τέλος. Δεν υποφέρεται…

Το έργο «αυτοδιοίκητο του ελληνικού ποδοσφαίρου» έχει παιχτεί κι έχει ξαναπαιχτεί δεκάδες φορές. Από τον καιρό που μάλωνε ο Τριβέλας, τη σκυτάλη πήρε ο Θωμάς Μητρόπουλος που μέσω του Αλεξανδρίδη έλεγχε την ΕΠΟ, ακολούθησε ο Γκαγκάτσης και τώρα στο παιχνίδι μπήκε ο Πιλάβιος.

Δεν θα είχα καμία αντίρρηση η ΕΠΟ να ελέγχει τα του οίκου της εάν μπορούσε να τα ελέγχει. Το περασμένο καλοκαίρι η ΕΠΟ ως φορές διατήρησης της αξιοπιστίας του ποδοσφαίρου κατεξευτελίστηκε. Μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με την ΕΠΟ στην Superleague θα έπρεπε να βρίσκεται και η Καβάλα και ο Ολυμπιακός Βόλου. Στην football league θα έπρεπε να παίζει η Ηλιούπολη και πάει λέγοντας. Η ΕΠΟ αποδείχτηκε τη κρίσιμη στιγμή κατώτερη των περιστάσεων.

Τη τιμή του ελληνικού ποδοσφαίρου ήρθε και έσωσε η ΕΕΑ (Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού) ένα όργανο της πολιτείας δηλαδή που ελάχιστη σχέση έχει με την ΕΠΟ. Κι αυτή η επιτροπή στο μικρό διάστημα της ζωής της έχει προλάβει να κάνει τα σκάνδαλα και τα σκανδαλάκια της, αλλά πώς να το κάνουμε την κρίσιμη στιγμή πήρε τις αποφάσεις που εξέφραζαν το «κοινό περί δικαίου αίσθημα» όπως θάλεγαν κι οι δικηγόροι.

Τώρα με το άρθρο 19 του νέου αθλητικού νόμου η επιτροπή αποκτά περισσότερες αρμοδιότητες. Ο νόμος φυσικά και έρχεται σε αντιδιαστολή με τα όσα πιστεύει η ΦΙΦΑ για τον τρόπο διοίκησης του ποδοσφαίρου σε κάθε χώρα. Από την άλλη όμως κι η ΦΙΦΑ, ενδεχομένως, να μην θέλει να διοικείται το ποδόσφαιρο με τον τρόπο που το διοικεί η ΕΠΟ. Αν όλες οι ομοσπονδίες έπαιρναν τις αποφάσεις που παίρνει η ΕΠΟ μάλλον το άθλημα δεν θα υπήρχε ή θα ήταν εντελώς περιθωριακό.

Το πρόβλημα και σ’ αυτή τη περίπτωση είναι καθαρά… ελληνικό. Μόνο στην Ελλάδα μπορούν να συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν. Όπως και στην πολιτική ζωή του τόπου, όπως και στην οικονομική οι ξένοι θα πρέπει να λύσουν ένα ακόμα «γόρδιο δεσμό» χωρίς να είναι η δουλειά τους. Όπως το ΔΝΤ που αποφάσισε να λύσει με τον τρόπο που λέγεται Μνημόνιο ένα σωρό αγκυλώσεις της ζωής. Από τα «κλειστά επαγγέλματα» μέχρι τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά.

Αφού δεν το έκαναν τόσες και τόσες λαοπρόβλητες ελληνικές κυβερνήσεις αποφάσισε να το κάνει με το μαχαίρι. Κάπως έτσι θα το κάνει και η ΦΙΦΑ. Εάν δεν υποχωρήσει κάποια από τις δύο πλευρές. Βλέπετε υπάρχει πάντα ο μπαμπούλας των αποκλεισμών των ελληνικών ομάδων και της εθνικής από τις διεθνείς διοργανώσεις.

Το καλό είναι ότι ακόμα κι αν λυθεί η εμπλοκή με το άρθρο 19, είτε πείθοντας ο Γερουλάνος τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου ότι μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει δικλείδα ασφαλείας για το άθλημα, είτε πείθοντας ο Πιλάβιος τον Μπλάτερ ότι η κακή κυβέρνηση θέλει να βάλει χέρι στον… άγιο κόσμο του ποδοσφαίρου, το αποτέλεσμα θα είναι ένα: Το ποδόσφαιρο θα εξακολουθεί να υποφέρει από τις ίδιες ασθένειες που είχε διαχρονικά: Την αναξιοπιστία, τους σκοτεινούς τύπους που το παίζουν παράγοντες κι όλα τα σχετικά.

Κι ο κόσμος; Πιθανότατα να μην δώσει πλέον καμία σημασία κι ούτε να ψάξει να βρει ποιος έχει λιγότερο άδικο. Εδώ έχουμε μια κυβέρνηση διορισμένη από τους δανειστές μας, θα ασχοληθεί κανείς με ένα ακόμα καυγά ΕΠΟ και Πολιτείας;

Πηγή: pamesports.gr

ΕΠΟ Ποδόσφαιρο SPORTS