Είναι το ''non plus ultra''

Ξαφνικά ο Ελληνας θα θυμόταν πως είναι οπαδός και της μιας εκ των δύο ισπανικών συλλόγων.

Γιατί; Επειδή έχει πλάκα και το γουστάρει να κάνει χαβαλέ (πλειοψηφικά, σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις). Θα αναγκαζόμασταν κι εμείς, λοιπόν, να αποτελέσουμε κομμάτι της εμπορευματοποιημένης τρέλας που θα στηνόταν ξανά γύρω απ' τους δύο συλλόγους, ένεκα της δεδομένης υψηλής δημοτικότητάς τους. Οχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και παγκόσμια. Της μούρλας της στιγμής. Επειδή κάτι πουλάει.

Χαιρόμαστε που ανήκουμε στην κατηγορία (των λίγων απ' ό,τι φαίνεται) που θεωρούν το Τσάμπιονς Λιγκ, αυτό καθαυτό, πολύ πιο σημαντικό ως θεσμό και διοργάνωση από τους συλλόγους. Χαιρόμαστε που το αντιμετωπίζουμε με ύψιστη σοβαρότητα και ενδιαφέρον, ανεξάρτητα απ' το ποιες ομάδες θα παίξουν στον τελικό του.

Το σεβόμαστε. Είναι το «non plus ultra» -κάτι δηλαδή που δεν έχει μετά, δεν έχει συνέχεια- του ευρωπαϊκού συλλογικού ποδοσφαίρου. Προφανώς πολλοί διαφωνούν με αυτό. Αν δεν πουλάει, δεν ενδιαφέρει. Να χαίρονται τη νοοτροπία τους και το μυαλό τους.

Τοποθετούμαστε από σήμερα για τον αυριανό τελικό ένεκα απουσίας απ' το αυριανό φύλλο, ώστε να ευχαριστήσουμε και την Μπάγερν Μονάχου και την Τσέλσι για τις στιγμές που μας χάρισαν στην πορεία τους ως το μεγάλο φινάλε.

Δεν μας απασχολεί ποια θα νικήσει πολύ απλά διότι όση συμπάθεια και αν τρέφουμε στην Μπάγερν, το γνωρίζετε αυτό, το Τσάμπιονς Λιγκ είναι πάνω απ' όλα. Είναι το γεγονός των γεγονότων και έτσι θα συνεχίσουμε να το αντιμετωπίζουμε. Διότι αυτό ουδέποτε μας πρόδωσε.

Πηγή: Goal