Αναλυτικά η συνέντευξη του Ισλανδού επιθετικού στην εφημερίδα "Live SPORT":

- Έιντουρ τι σημαίνει για σένα η Τσέλσι;

«Είναι μία ιδιαίτερη ομάδα. Έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Σε αυτή ανδρώθηκα και ωρίμασα σαν ποδοσφαιριστής και σαν άνθρωπος. Έχω υπέροχες αναμνήσεις.»

- Πως μπορείς να τη χαρακτηρίσεις με τρεις λέξεις;

«Μπορώ με τέσσερις;».

- Έστω.

«Blue is the color» (σ.σ. «μπλε είναι το χρώμα»).

- Την περίοδο 2004-2005 είχες αντιμετωπίσει την Μπάγερν. Τι θυμάσαι από αυτές τις αναμετρήσεις;

«Είχαμε κερδίσει το πρώτο ματς με 4-2 και είχαμε ηττηθεί στο Μόναχο με 2-3. Ήταν δύσκολα ματς. Οι Γερμανοί έχουν σπουδαία νοοτροπία. Δεν τα παρατάνε ποτέ. Η Μπάγερν ειδικότερα είναι μία μεγάλη ομάδα με βαριά φανέλα και φυσικά πολλούς τίτλους στο παλμαρέ της.».

- Ο τελικός γίνεται στο γήπεδο της Μπάγερν. Η έδρα θα παίξει ρόλο;

«Είναι αβαντάζ για τη γερμανική ομάδα. Ξέρουν απέξω το χώρο, είναι το σπίτι τους και θα λειτουργήσει σίγουρα υπέρ τους. Όμως το ότι για πρώτη φορά ο κόσμος που θα είναι στο γήπεδο θα είναι μοιρασμένος και οι Βαυαροί δεν θα το έχουν ζήσει ξανά αυτό, ίσως ισορροπεί κάπως τα πράγματα.».

- Ποιος είναι το φαβορί και γιατί;

«Σε ένα τελικό όλα είναι πιθανά. Πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε δει εκπλήξεις. Αν δεν είσαι συγκεντρωμένος 100% για τα 90'-95' της διάρκειας του τελικού, μπορεί εύκολα να βρεθείς με σκυμμένο το κεφάλι. Προσωπικά θέλω να το πάρει η Τσέλσι. Για τον κόσμο, για τους φίλους και τους παλιούς μου συμπαίκτες.».

- Πως προετοιμάζεται ένας ποδοσφαιριστής για έναν τέτοιο αγώνα;

«Προσπαθείς να είσαι ήρεμος, φροντίζεις τον εαυτό σου, τρως καλά και ξεκουράζεσαι όσο περισσότερο μπορείς. Νοητικά, φαντασιώνεσαι το παιχνίδι, ώστε να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή. Έτσι όταν σου παρουσιαστεί η ευκαιρία ξέρει το μυαλό σου ήδη τι πρέπει να κάνει. Έτσι κάνω εγώ.».

- Ντιντιέ Ντρογκμπά και Τζον Τέρι.

«Ο Ντιντιέ όταν είναι 100% έτοιμος είναι «φονικό όπλο». Είναι ένας παίκτης που το πιο δύσκολο πράγμα μπορεί να το κάνει να φανεί πολύ απλό. Για τον Τέρι, δεν μπορώ να καταλάβω τι είχε στο κεφάλι του στο ματς στο «Καμπ Νου». Η απουσία του αρχηγού ίσως επηρεάσει, αλλά θεωρώ πιο σημαντική την απουσία του Ραμίρες».

- Ριμπερί ή Ρόμπεν;

«Ο Ρόμπεν έχει μεγαλύτερη έφεση στο σκοράρισμα. Όμως και οι δύο είναι πολύ επικίνδυνοι. Μαζί με τον Γκόμεζ, που έχει εντυπωσιακό σωματότυπο, συνθέτουν μία εκπληκτική επιθετική τριάδα».

- Πως κρίνεις τους δύο τεχνικούς;

«Δεν τους ξέρω. Με τον Ντι Ματέο απλά παίξαμε μία χρονιά μαζί. Δείχνει ήρεμος και οργανωτικός. Ο Χάινκες δείχνει πιο σκληρός και πιο δυνατός. Τυπικός. Γερμανός».

- Ήσουν μέλος της πρωταθλήτριας Ευρώπης Μπαρτσελόνα το 2009. Πως είναι να φτάνεις στον τελικό και να κατακτάς τον τίτλο;

«Είναι κάτι το ανεπανάληπτο. Τα αισθήματα όλης της μέρας είναι υπέροχα. Όταν στο τέλος είσαι και νικητής είναι απλά μαγικά».

- Σε πείραξε που δεν αγωνίστηκες; Ο Γκουαρντιόλα είχε κάνει μόνο δύο αλλαγές σε εκείνο τον τελικό κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

«Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ δύσκολο όταν δεν παίζεις. Όταν βρίσκεσαι στον πάγκο, πάντα ελπίζεις να μπεις να παίξεις και να κρίνεις εσύ το ματς υπέρ της ομάδας σου. Πόσο μάλλον σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Κάτι τέτοιο θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη σου για πάντα. Αλλά ακόμα και από τον πάγκο, ζεις το ματς σε όλη του την ένταση. Παίζει η ομάδα σου, θέλεις κολασμένα να κερδίσει γιατί είσαι μέλος της. Αν είχα πατήσει το χορτάρι έστω για ένα δευτερόλεπτο, όλα αυτά που έζησα, θα ήταν ακόμα πιο ωραία. Θα ήταν τέλεια! Όπως και να έχει πάντως ήταν το επιστέγασμα μίας εκπληκτικής, υπέροχης σεζόν και οι αναμνήσεις μου είναι υπέροχες»!

- Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο που να θυμάσαι από τον τελικό του 2009;

«Ο πανηγυρισμός με τους συμπαίκτες μου στο γήπεδο αλλά και η επόμενη μέρα που επιστρέψαμε στη Βαρκελώνη. Βγήκαμε με ένα ανοικτό λεωφορείο για να δούνε το τρόπαιο και να το χαρούν και οι φίλαθλοί μας που δεν ήταν στη Ρώμη. Ήταν ένα εκατ. κόσμος στους δρόμους. Κάναμε τέσσερις ώρες μία πολύ μικρή απόσταση. Είναι υπέροχο να ζεις τέτοιες στιγμές με τους οπαδούς. Ζούνε για την ομάδα, σε ακολουθούν και είναι φανταστικό να μπορέσεις να τους προσφέρεις χαρά».