Φέτος, όπως συμβαίνει με όλες τις ομάδες του πρακτικού Γιουπ Χάινκες, ήταν περισσότερο ομάδα έδρας και σκόραρε πολύ στο Αλιάντς Αρίνα – όχι τυχαία καθώς έχει τρεις επιθετικούς με μεγάλη ποιότητα (Γκόμεζ, Ρόμπεν, Ριμπερί), αλλά και χαφ με γκολ στα πόδια τους, όπως ο Μέλερ και ο Κρος, αλλά και ο Σβαϊνστάιγκερ, που πριν ο Φαν Χάαλ τον μετατρέψει σε «οκτάρι», κυνηγός ήτανε. Η Μπάγερν παίζει πολύ από τα άκρα – θα 'λεγα αποκλειστικά από τα άκρα, καθώς ο σκοπός της είναι να πάει η μπάλα ή στον Ρόμπεν ή στον Ριμπερί κι αυτοί ή να απειλήσουν ή να συνεργαστούν με όποιον κάνει overlap: ο Λαμ π.χ. «βγαίνει» από τις πίσω γραμμές συνέχεια. Παίζοντας στο γήπεδό της η Μπάγερν, θα πάρει υποχρεωτικά την πρωτοβουλία – το κάνει πάντα.

Δυο

Η Τσέλσι από την άλλη είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Στην πραγματικότητα είναι δυο ομάδες: η πρώτη, αυτή του Βίλας Μπόας, απέτυχε παταγωδώς καθώς τα «γέρικα σκυλιά» της αρνήθηκαν να μάθουν νέα κόλπα από κάποιον που δεν τους γέμιζε και το μάτι. Αφού έδιωξαν τον Πορτογάλο, οι παίκτες πήραν την κατάσταση στα χέρια τους βρίσκοντας στο πρόσωπο του Ντι Ματέο έναν συνεννοήσιμο μαζί τους άνθρωπο: με την ίδια συνταγή (απόλυση ενός σκληρού προπονητή όπως ο Μουρίνιο και πρόσληψη του Αβρααμ Γκραντ), είχαν πάει και στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στη Μόσχα το 2008. Κάποιοι είπαν ότι η Τσέλσι έμαθε από τον Ντι Ματέο να παίζει ποδόσφαιρο αντεπιθέσεων: κουταμάρες!

Η Τσέλσι στέκεται πιο καλά στην άμυνα, γιατί η άμυνά της σταμάτησε να ανεβαίνει, όπως ο Μπόας ζητούσε. Συνέπεια αυτής της επιλογής είναι να απλοποιείται το παιχνίδι της. Η ικανότητα των μέσων της να ακολουθούν τις φάσεις είναι γνωστή: παίκτες όπως ο Λάμπαρντ, ο Καλού, ο Μάτα, ο Ραμίρεζ που απόψε θα λείψει πολύ, αυτό το κάνουν σωστά χρόνια τώρα, ενώ οι επιθετικοί της (όχι μόνο ο Ντρογκμπά, αλλά και ο Τόρες) δεν χρειάζονται μεγάλη υποστήριξη για να φτιάξουν ευκαιρίες: θέλουν μπάλα και χώρους. Με τον Ντι Ματέο η Τσέλσι μοιάζει πιο στερεή αμυντικά, γιατί περιμένει περισσότερο, αλλά οι απουσίες στην άμυνά της απόψε είναι τεράστιες: για να λειτουργήσει καλά ανασταλτικιά χρειάζεται ο Ομπι Μίκελ να παίξει σωστά τον ρόλο του λίμπερο μπροστά από την τετράδα και οι (όποιοι) ακραίοι χαφ να επιστρέψουν ώστε να μην κάνουν πάρτι ο Ρόμπεν με τον Ριμπερί.

Σκόνη

Αν η Τσέλσι είχε τη δυνατότητα (και την ομάδα) να διεκδικήσει μέχρι τέλους το αγγλικό πρωτάθλημα και δεν είχε φάει νωρίς νωρίς τη σκόνη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Σίτι αμφιβάλλω αν θα έφτανε στον τελικό του Μονάχου: χρόνια τώρα δεν μοιάζει ικανή να κρατήσει δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Η Μπάγερν, από την άλλη, νομίζω ότι προετοιμάζεται για τον τελικό εδώ κι ένα μήνα: είναι φαβορί και δεν χωράει αμφιβολία. Στην πραγματικότητα η μόνη ερώτηση της βραδιάς είναι αν μπορεί να αντέξει την πίεσή της η αποδεκατισμένη Τσέλσι. Η Τσέλσι είναι αουτσάιντερ κι αυτό είναι στα υπέρ της. Παρά τις απουσίες, είναι δεδομένο ότι θα παίξει ψυχωμένα στην άμυνα, και είναι πολύ δυνατή στον άξονα - ο Μίκελ, ο Λάμπαρντ κι ο Μάτα θα φροντίσουν ο Ντρογκμπά να πάρει την μπάλα σωστά. Σίγουρα θα της δώσει δύναμη και το γεγονός ότι η χρονιά της έμοιαζε εντελώς χαμένη πριν εξελιχθεί σε εντυπωσιακή. Στο εφετινό Τσάμπιονς Λιγκ την εποποιία (δηλαδή τον αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα) αυτή την έκανε.

Πρωταγωνιστές

Το βράδυ θα υπάρξει μια πρωταθλήτρια Ευρώπης, απαραίτητη στην ιστορία - όμως όποια κι αν είναι επ' ουδενί μπορεί να θεωρηθεί η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Τέτοια ήταν η περσινή Μπάρτσα που έπαιξε παντού σχεδόν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, επιβάλλοντας παντού τον νόμο της. Τι περιμένω απόψε; Κάποιες μεμονωμένες εντυπωσιακές performances, από παίκτες όπως ο Ριμπερί, ο Ρομπέν, ο Ντρογκμπά, ο Μάτα. Η βραδιά δεν έχει πολύ μεγάλες πρωταγωνίστριες - πρέπει να ομορφύνει από πρωταγωνιστές.

Πηγή: sday.gr
 

Champions League Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS