Γράφει ο Άρις Νικολάκης...

Ο Τσέχ άντεξε την πίεση των ερπυστριών των «πάντσερ» της Μπάγερν. Λύγισε από τη μαχαιριά του Μίλερ. Ο Νόιερ δεν πτοήθηκε από την γραμμή πυρός των «κομάντο» της Τσέλσι. Καταπτοήθηκε από τη μαχαιριά του Ντρογκμπά. Αμφότεροι οι «πορτιέρι» μάλιστα, δέχθηκαν γκολ με κεφαλιά εξ επαφής στο δεξί «παραθυράκι» της εστίας τους. Στην πλευρά την οποία μάλιστα, ήλεγχαν και κάλυπταν.

Κι ο δε; Από ωραίος θα καθίστατο μοιραίος! Το ανόητο πέναλτι στον Ριμπερί έριξε «νοκ ντάουν» την αγγλική ομάδα. Ο Τσεχ όμως, δεν επέτρεψε το «νοκ άουτ» αποκρούοντας την εκτέλεση του Ρόμπεν. Έτσι η Τσέλσι παρέμεινε στη «μάχη του στέμματος» χάρη στον «πορτιέρε» της.

Η μοίρα του βλέπετε, ήταν … Να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο ! Όπως ήταν κι η μοίρα του Ντιντιέ! Να είναι ωραίος και να μην καταστεί μοιραίος. Με άλλα λόγια; Ήταν γραφτό τους..

Είτε έτσι, είτε αλλιώς πάντως, επαληθεύτηκε στο ποδόσφαιρο, ότι δεν κερδίζει – μέχρι και την διαδικασία των πέναλτι - κατ ανάγκη ο καλύτερος. Κερδίζει όποιος σκοράρει! Με άλλα λόγια; Η ουσία μετρά κι ουχί οι εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις μετρούν σε αθλήματα, όπου αποφασίζουν οι κριτές. Και κρίνονται οι νίκες κι οι ήττες στα σημεία. Στον ποδόσφαιρο όμως, αυτά δε χωρούν …
Για να ακριβολογούμε βέβαια, πρέπει να αποδώσουμε εύσημα και στο Ντι Ματέο. Ο προπονητής της Τσέλσι βλέποντας την τύχη (με τη μορφή της αδυναμίας της Μπάγερν, να σκοράρει) να του χαμογελά, δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Κάτι που έκανε ο ομόλογος του της Μπάγερν. Ο Χάινκες βλέποντας την τύχη να γυρίζει την πλάτη της, έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα!

Έτσι φτάσαμε στην διαδικασία της ρωσικής ρουλέτας. Των πέναλτι! Ε, σε αυτήν δεν παίζουν τα σύνολα. Παίζουν τα άτομα. Και δεν αρκεί στην εκτέλεση της εσχάτης των ποινών το πνεύμα να είναι πρόθυμο. Πρέπει να είναι κι η σάρκα δυνατή…

Στα πέναλτι λοιπόν, η Τσέλσι στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Όσα δεν της έφερε ο χρόνος της αντοχής της, της έφεραν οι στιγμές της υπεροχής της. Η Τσέλσι λοιπόν, εστεμμένη δια «ποδός Ντρογκμπά»!

Πηγή: pamesports.gr

Champions League Τσέλσι