• Τις πρεμιέρες του Τσάμπιονς Λιγκ πάντα τις είχα στο μυαλό μου σαν κάτι εντελώς διαφορετικό από όλη την υπόλοιπη διοργάνωση. Ήταν σαν μια απαραίτητη προϋπόθεση, ένα αναγκαίο κακό, αν θέλετε, που ο Ολυμπιακός έπρεπε να διεκπεραιώσει και έπειτα να ξεκινήσει τη μάχη του στην «κανονική» διοργάνωση.

• Πάντα έκανα τους υπολογισμούς μου και έλεγα τα γνωστά… γραφικά «αν εκεί, τότε εκεί…», «με νίκη εκεί και ισοπαλία εκεί, τότε…» κτλ κτλ. Το πιάνετε το νόημα, όλοι το έχετε κάνει. Μοναδική σταθερά που είχα πάντα στο μυαλό μου, αν φυσικά το πρώτο ματς ήταν στο Καραϊσκάκη (ή ΟΑΚΑ, ή Ριζούπολη) ήταν το ξεκίνημα με «τρίποντο». Ανεξαρτήτως αντιπάλων και κατάστασης του Ολυμπιακού. Μετά ήμουν ανοιχτός στο να συζητήσω τα πάντα και να δεχθώ όλες τις πιθανότητες.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο katimagiko.gr