Τι σου είναι το ποδόσφαιρο ε; Ένας Ολυμπιακός που έπαιζε διστακτικά, φοβισμένα, αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν, μέχρι το 55’ . Ένας Ζαρντίμ για τον οποίο στα ποδοσφαιρικά στέκια είχαν αρχίσει μεταξύ σοβαρού και αστείου να στοιχηματίζουν, αν θα έκανε παρέλαση την Κυριακή στην Ελλάδα. Και μια Μονπελιέ, πολύ κατώτερη του επιπέδου της διοργάνωσης, να βρίσκεται να προηγείται.

Παίρνοντας το δικαίωμα που της παρείχαν οι νταμπλούχοι της χώρας μας. Υπέρ του δέοντος ο Ολυμπιακός φοβήθηκε την αντίπαλό του. Βέβαια και εδώ υπάρχει δικαιολογία. Η ψυχολογική πίεση ήταν τεράστια. Η κριτική πάντα σκληρή και όλοι ψάχνουν να βρουν …πατήματα για να σε κατηγορήσουν.

Το έργο των «ερυθρόλευκων» μόνο εύκολο δεν ήταν, αφού γνώριζαν καλά ότι το ευρωπαϊκό τους μέλλον θα παιζόταν στις αναμέτρησης με τους Γάλλους. Το γκολ που έφαγε η ομάδα, μάλλον της έκανε καλό. Το σχήμα έτσι όπως βρισκόταν στο γήπεδο, δεν μπορούσε να κάνει και πολλά. Όμως επαναλαμβάνω, ο αντίπαλος δεν ήταν τρομερός. Ο Ζαρντίμ προτίμησε να κρατήσει τον Μασάντο ως το τέλος. Θα μπορούσε να περάσει τον Φουστέρ πίσω από τον Τζιμπούρ, να βάλει τον Αμπντούν στη θέση του συμπατριώτη του και να συνεχιστεί το ματς. Επίσης, ο Γκρέκο αν και εφόσον άντεχε δεν είχε λόγο να βγει. Έδινε την ποιότητα που διαθέτει στην ομάδα και σίγουρα απασχολούσε τους αντιπάλους. Όλα αυτά είναι στοιχεία μιας αναμέτρησης, που θα τα δουν στου Ρέντη. Τώρα πια για εμάς, δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία.

Εξαφανίστηκαν άλλωστε, όταν αυτός ο τεράστιος παίκτης που συχνά- πυκνά καθυβρίζεται άδικα από μερίδα οπαδών(δίχως λόγο και αιτία), ο Βασίλης Τοροσίδης, έκανε μια σούπερ ενέργεια και σκόραρε. Ο ρεπόρτερ της ΝΕΤ τον ρώτησε στο τέλος του ματς για το κοντρόλ του, λες και είναι κανάς… άμπαλος ο Τόρο και κατέβασε τη μπάλα κατά τύχη. Ο Τοροσίδης έχει τόση ποιότητα και τέτοιο ταλέντο, που όλοι οι άλλοι συμπατριώτες μας ποδοσφαιριστές, τον βλέπουν με τα κιαλιά! Αυτό το 1- 1 ήταν καθοριστικό. Οι Γάλλοι άρχισαν να τρομάζουν, βγήκαν πάνω στο γήπεδο όλα τα στραβά και τα ανάποδα που τους συντροφεύουν στην φετινή αγωνιστική περίοδο. Και η… ταφόπλακα για αυτούς, ήρθε στο τέλος. Φοβερό κοντρόλ του Αμπντούν, κερδισμένη κόντρα- ντρίμπλα, σερβίρισμα στον Μήτρογλου και… φιλάκια!

Ο Ολυμπιακός απέδρασε από την Γαλλία. Μεγάλη νίκη και πολύ τύχη. Αλλά η ρουφιάνα η τύχη, ας είναι μια φορά και με την ομάδα που τόσα χρόνια βασανίζεται από δάυτη. Όχι, δεν άλλαξε ο Ολυμπιακός. Έχει πολλά θέματα. Το ποδόσφαιρο που παίζει δεν έλκει. Δεν είναι καλό. Και τις ευθύνες τις γνωρίζουμε. Αλλοιωμένο ρόστερ και προπονητής, που μπερδεύεται εύκολα.

Όμως κέρδισαν και η πόρτα του Γιουρόπα Λίγκ, τους περιμένει να την περάσουν. Θα κερδίσουν την Μονπελιέ στο Καραϊσκάκη και θα ‘ναι μια χαρά. Ας είμαστε ρεαλιστές. Μετά και το διπλό της Σάλκε στο Λονδίνο, είναι δύσκολο να «σπάσει» το ντουέτο της κορυφής. Εντάξει, ποτέ δεν ξέρουμε, αλλά ας μιλάμε βάσει της λογικής. Ειδική μνεία, να γίνει στο ντουέτο Κοντρέρας- Μανωλά. «Δένουν» όσο περνάει ο καιρός, γίνονται όλο και καλύτεροι. Αυτό είναι μεγάλο κέρδος. Θα ‘ταν κρίμα με τέτοια στόπερ σε αυτή την αναμέτρηση να χάσεις…

Συμπέρασμα; Όσο πολεμάς, δικαιούσαι να ελπίζεις. Η πίεση στον Ολυμπιακό (και ειδικά στον προπονητή του) είναι μεγάλη και φαίνεται σε κάθε παιχνίδι, σε κάθε δήλωση. Ο πόλεμος όμως συνεχίζεται…

Πηγή: sport24.gr