Όπως τα γράψαμε, έτσι και έγιναν στο Μονπελιέ: ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ μεγαλύτερο διάστημα από 45 λεπτά, καλό και σωστό ποδόσφαιρο (για τα δεδομένα αυτού του παιχνιδιού), σκόραρε τις δύο φορές, που είναι απαραίτητες εφέτος σε όποιον θέλει να κερδίσει τους «πρωταθλητές» Γαλλίας (αφού βρίσκουν τον τρόπο κάθε φορά να βάλουν έστω ένα γκολ). Την μία από στημένο (το «τρωτό σημείο» της Μονπελιέ), την άλλη από την αφελέστατη αμυντική λειτουργία της γαλλικής άμυνας, με το γκολ στο φινάλε (αντί να παίξουν με τον χρόνο και να πάρουν το Χ, που τουλάχιστον τους έδινε προβάδισμα για την συνέχεια). Και πλέον ατενίζει σίγουρα με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση το Γιουρόπα και λοξοκοιτάει το Τσάμπιονς, αρκεί να κάνει μια μεγάλη νίκη, επί της Σάλκε ή την Άρσεναλ.

Για 45 λεπτά στο γήπεδο υπήρχε μια ομάδα, που ήθελε αλλά δεν μπορούσε και μία άλλη που επέλεξε συνειδητά να φυλάξει τα νώτα της και να χτυπήσει στην κόντρα, αλλά το έκανε ελάχιστα. Η Μονπελιέ είχε την διάθεση και το κίνητρο από τα συνεχή ανεπιτυχή αποτελέσματα, όμως εκτός του Μπελχαντά, οι υπόλοιποι είναι «λίγοι» για επίπεδο Τσάμπιονς Ληγκ. Με την 4αδα «εργατών» στο κέντρο (Φουστέρ, Μανιάτη, Μοντεστό και Γκρέκο) ο Ζαρντίμ έκλεισε τους διαδρόμους και τις «κάθετες» προς την περιοχή του. Έτρεξαν πολύ οι ερυθρόλευκοι και με εξαίρεση το πρώτο 10λεπτο, δεν είχαν προβλήματα από τον ρυθμό του αντιπάλου. Παράλληλα του έλειψε όμως και η δημιουργία και μόνο στην κόντρα θα μπορούσε να βρει τον χώρο να κάνει φάση. Ο Ιταλός, πιο δημιουργικός από τους υπόλοιπους χαφ, έβγαλε δύο ωραίες μπαλλιές, αλλά Τζεμπούρ και Μασάντο, ουδέν. Αυτό όμως ήταν το σχέδιο, και το υπηρέτησαν πιστά οι παίκτες του Ζαρντίμ.

Το γρήγορο γκολ της Μονπελιέ, που παρεμπιπτόντως προήλθε από λάθος του Ολυμπιακού (τι θέλω και τα γράφω πριν τα ματς και εγώ;) «ξύπνησε» τον εγωισμό των ερυθρόλευκων, αλλά και τον Ζαρντίμ, που αποφάσισε να ρισκάρει και να παίξει πιο επιθετικά. Κάτι που μάλλον θα έκανε, βάσει πλάνου, ίσως όμως λίγο αργότερα. Και εκεί φάνηκαν όλες οι αδυναμίες των γηπεδούχων, όπως τις εκθέσαμε και στον πρόλογο. Ισοφάρισε με τον Τόρο, από στημένο, αλλά είπαμε, ένα γκολ δεν φτάνει να κερδίζεις την Μονπελιέ. Για αυτό και ήρθε και το 2ο από τον Μήτρογλου να «κλειδώσει» την ευρωπαϊκή του παρουσία, διότι θεωρώ, ότι η «διαλυμένη» πλέον Μονπελιέ, δύσκολα θα βρει τα ψυχικά αποθέματα να ανατρέψει την κατάσταση στον Πειραιά.

Ο Ολυμπιακός κρατά την ευρωπαϊκή του παρουσία στα χέρια του. Θα πρέπει να αυτοκτονήσει για να μείνει τέταρτος (με μια Μονπελιέ, που θα πάει «διαλυμένη» στον Πειραιά),αφού και το Χ του κάνει για το Γιουρόπα. Αλλά για το Τσάμπιονς Ληγκ, χρειάζεται να κάνει και μια μεγάλη υπέρβαση, θέλοντας αποτελέσματα, πιθανόν και με την Σάλκε και με την Αρσεναλ, στο φινάλε (που αποκλείεται όπως ήρθαν τα πράγματα τώρα, να «κατεβάσει» τα «τρίτα)). Αν βέβαια θες να περάσεις από όμιλο, οφείλεις και μια «μεγάλη νίκη». Πάντως στο Μονπελιέ, ο Ολυμπιακός δεν κλώτσησε την ευκαιρία, που του παρουσιάστηκε.

ΥΓ1 Καλά, αυτοί οι Άραβες τον πληρώνουν ακόμη τον Μαντσίνι; 3 αγώνες, 1 βαθμός για την Σίτυ;

Πηγή: pamesports.gr

Champions League Ολυμπιακός