Ένα μικρό βήμα για τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, ένα μεγάλο βήμα για τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Αλλωστε και το ματς αυτό καθαυτό στο Μονπελιέ, οριακά αντιστοιχούσε σε επίπεδο, όχι Τσάμπιονς, μόνο Γιουρόπα Λιγκ. Αλλά, όπως και μετά Μπρατισλάβα τις προάλλες, θα μου επιτρέψετε την εμμονή να προτιμώ τις άσχημες νίκες από τις όμορφες ήττες.

Μία ομολογία. Δεν είδα καθόλου γαλλικό πρωτάθλημα, πέρυσι. Νοερά απλώς, για το λίγο πορτοκαλί στην εμφάνισή της και για το πολύ μα πάρα πολύ αουτσάιντερ της υπόθεσης, συναισθηματικά ήμουν στην τελική ευθεία με τη Μονπελιέ. Χάρηκα για την κατάληξη.

Τώρα, μία απορία. Πώς, διάολο, το κατέκτησαν; Ο,τι και να ‘ταν ο Ζιρού, ό,τι και να ‘ναι εκείνος ο παλαιάς μόδας ασπρουλιάρης που είδα να παίζει τώρα στη θέση του, ο σκόρερ τους, πάλι δεν αρκεί για να καλύπτει όλη την απάντηση. Μεταξύ μας, ας τη βρουν οι εκεί ρεπόρτερ. Και πολύ ασχοληθήκαμε…

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr