Το βράδυ της 13ης Σεπτεμβρίου, αμέσως μετά την ήττα με τη Μαρσέιγ, υποστήριζα -κόντρα στη γενική απογοήτευση- με τίτλο «κι όμως, ο χρόνος θα δουλέψει υπέρ του Ολυμπιακού» ότι «είμαι βέβαιος πως θα παρουσιαστεί πολύ καλύτερος σε 15 μέρες, θα βελτιώνεται εβδομάδα με την εβδομάδα, θα παίξει καλό ποδόσφαιρο και του Αγίου Νικολάου πια θα κάνουμε ταμείο για να δούμε αν αυτή η ήττα θα αποδειχθεί μοιραία ως προς τις προκρίσεις»...

Χτες, επιπλέον, αναρωτιόμουν στο σχετικό άρθρο αν «θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να κάνει τέτοια κατοχή (για την ακρίβεια, να μην επιτρέψει στους «κανονιέρηδες» να την πάνε πάνω από 55%) ώστε και την πίεση να αποσυμπιέζει αλλά και επιθέσεις να ολοκληρώσει; Αν το πετύχει (που δεν είναι άθλος) θα έχει κάνει το μισό βήμα». Ε, η κατοχή μπάλας έκλεισε 54-46...

Ολοκλήρωνα, μάλιστα, εξηγώντας πώς «δεν είναι άθλος διότι η φετινή ομάδα του Βενγκέρ έχει την τάση (ή, πιο καλά, την ποδοσφαιρική αλαζονεία) να αφήνει τον ευρω-αντίπαλό της να βλέπει την εστία της. Μπορεί η Ντόρτμουντ και η Ουντινέζε να της έβαλαν συνολικά μόνο δύο γκολ, ωστόσο είχαν αθροιστικά 38 τελικές απέναντί της σ' αυτούς τους τρεις αγώνες. Θα πλησιάσει, λοιπόν, σε 10-12 τελικές εντός κι εκτός περιοχής της Αρσεναλ ο Ολυμπιακός; Εκτιμώ ότι «ναι», θα μπορέσει!»...

Ε, έβγαλαν τελικά και 15 ολοκληρωμένες επιθέσεις οι «ερυθρόλευκοι» (κόντρα στη Μαρσέιγ είχαν μόλις οκτώ!), έβαλαν ένα γκολ, είχαν ένα δοκάρι, έπαιξαν στα ίσα και έχασαν! Ηττήθηκαν με 2-1, παρότι μόνο 10 φορές επέτρεψαν στους Λονδρέζους να τελειώσουν δική τους επίθεση! Μόνο 10 φορές, αλλά με τον Μαρκάνο παρόντα...

Τι έμπνευση κι αυτή του Βαλβέρδε! Ή, καλύτερα, τι τρέχει με τον Αβραάμ και τον Ισπανό προπονητή; Διότι είναι αδύνατον να μην τρέχει κάτι και ο Βαλβέρδε να θεωρεί καταλληλότερο τον Μαρκάνο! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έμεινε και ικανοποιημένος, όπως είπε στη συνέντευξη Τύπου! Αν όντως έμεινε ικανοποιημένος και δεν το είπε εγωιστικά για να καλύψει την τραγική επιλογή του να τον χρησιμοποιήσει, τότε ο ακατάλληλος είναι ο Ερνέστος...

Ο Μαρκάνο ήταν η «μαύρη τρύπα» των «ερυθρόλευκων». Η αιτία που στο 20' βρέθηκαν με το 2-0 στην πλάτη τους. Ο μοναδικός αδύναμος κρίκος μιας δυνατής 11άδας που θα είχε φύγει με βαθμό ή βαθμούς απέναντι σ' αυτήν την αποδεκατισμένη Αρσεναλ. Μιας 11άδας δουλεμένης, με πλάνο, με αυτοπεποίθηση, στοιχεία που φυσικά πιστώνονται στον Βαλβέρδε. Αλλά τι να το κάνεις; Ο Μαρκάνο του χαλάει το βαθμό κι όσο κι αν το άθλημα είναι ομαδικό, πέσαμε στην εξαίρεση του ενός που πήρε στο λαιμό του όλους τους άλλους...

Θα του χαλούσε του Βαλβέρδε περισσότερο το βαθμό και η αλλαγή του Μιραλάς, αντί του σκασμένου και συνεπώς περιπατητή Τζιμπούρ, αν δεν φρόντιζε ο Μιραλάς, με την απαράδεκτη αντίδρασή του, να στρέψει τα φώτα πάνω του...

Πηγή: Goal

Μαρκάνο Champions League Ολυμπιακός