Είναι αυτό που λένε "τσάμπα ήττα". Ο Ολυμπιακός πλήρωσε και πάλι το κακό του ξεκίνημα και όπως στο Λονδίνο βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ. Δεν του δόθηκε πέναλτι και στη συνέχεια δεν μπόρεσε να ισοφαρίσει. Δεν έκανε τη μεγάλη φάση, αλλά δεν την έφαγε κιόλας με εξαίρεση το δοκάρι των Γερμανών μετά το λάθος του Χολέμπας.

Ισως μην το πίστεψε, ίσως να μην είχε τις δυνάμεις, αλλά η ουσία είναι ότι έχασε το ματς δίχως να είναι χειρότερος. Το μόνο θετικό ότι κράτησε την ισοβαθμία (3-1, 0-1) αν τυχόν (μοιάζει δύσκολο) στο τέλος ισοβαθμήσει με τη Μπορούσια. Τώρα μένει τελευταίος και ουσιαστικά κυνηγά κάτι πολύ δύσκολο. Ακόμη και η 3η θέση που οδηγεί στο Γιουρόπα Λιγκ είναι υπόθεση που δεν είναι απλή.

Τι του έλειψε;Κάποιες ανάσες παραπάνω του 34χρονου Ιμπαγάσα, η δυναμική στο παιχνίδι των Τζεμπούρ και Μιραλάς που χάθηκαν και η αδυναμία των εξτρέμ του (τύποις ο Χολέμπας, ανούσιος ο Αμπντούν) να βγάλουν φάση στα καρέ των προβληματικών στην άμυνά τους Γερμανών. Κάτι παραπάνω να έκανε ο αναιμικός Φεϊσα και θα πλησίαζε περισσότερο στο γκολ ο Ολυμπιακός. Σίγουρα έλειψε ο Φουστέρ που για τέτοια παιχνίδια είναι ιδανικός για να ανοίγει τέτοιες άμυνες και το ματς χάθηκε. Δεν θέλει και πολύ σε τέτοιο επίπεδο για να σου φύγει ο αγώνας. Το ρίσκο με το Μέγκιερι έπιασε, αλλά αυτό για την ώρα είναι το λιγότερο. Το κακό είναι ότι έλειψε πάλι το κάτι παραπάνω για να έρθει τουλάχιστον η ισοπαλία.

Το τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά είναι μόνιμο πρόβλημα για τον Ολυμπιακό. Προσπαθεί, παλεύει, αλλά στο τέλος, εννιά φορές στις δέκα χάνει. Αλλο Ελλάδα, κι άλλο Ευρώπη. Αυτό πάντα το ξέραμε. Κάθε φορά είναι η ίδια κατάσταση με άλλους πρωταγωνιστές. Το να σου μένει μονίμως η πίκρα του "παραλίγο" και του "αν" είναι στοιχεία που δεν σου επιτρέπουν να ανέβεις. Κακά τα ψέμματα.

Η Ευρώπη τελείωσε για φέτος. Ηταν από την αρχή δύσκολο. Σίγουρα οι εντυπώσεις είναι καλές, αλλά αυτές δεν δίνουν ούτε βαθμούς μήτε προκρίσεις. Το κρίμα κι άδικο είναι μια πρώτη ανάγνωση, αλλά δεν γίνεται κάθε φορά να συζητάμε το "παραλίγο". Σίγουρα αυτή η κάθε φορά έχει διαφορετικό σκηνικό και ήρωες από την άλλη μα η ετικέτα του μικρομεσαίου είναι δύσκολο να φύγει. Μοιάζει με μαρτύριο του Σίσυφου (με εξαίρεση τις δυο προηγούμενες παρουσίες στους ομίλους) το "παραλίγο".

Ο Ολυμπιακός πρέπει να αφήσει πίσω του την Ευρώπη. Πάνω από όλα είναι οι ελληνικές διοργανώσεις. Αυτές θα του δώσουν το δικαίωμα να πανηγυρίσει το Μαϊο και αν πάρει τον τίτλο να ξαναπαίξει δίχως προκριματικά και στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό το "μυαλό στην Ευρώπη" του έχει κοστίσει τέσσερις πόντους στη Σούπερ Λίγκα. Οσο συνεχίσει να το έχει εκεί τόσο θα χάνει τον πραγματικό του στόχο που δεν είναι άλλος από το ελληνικό πρωτάθλημα.

Πηγή: sday.gr

Champions League Ολυμπιακός