Ο,τι πια κάνουμε υπάρχει ελάχιστος χρόνος να διορθωθεί και αρχής γενομένης από σήμερα η Εθνική μας πρέπει να αρχίσει να ζεσταίνει τον κόσμο.
Οι Σλοβένοι που θα αντιμετωπίσουμε στην Αυστρία μοιάζουν αγωνιστικά με την Πολωνία, την οποία θα κοντράρουμε στην πρεμιέρα του τουρνουά και για αυτό άλλωστε την επέλεξε ο Σάντος. Ο Πορτογάλος θα έχει την ευκαιρία για να δει την ομάδα ύστερα από το φιλικό με το Βέλγιο εκείνη τη βροχερή νύχτα στο Ηράκλειο πριν σχεδόν τρεις μήνες και παρ' ότι το αποτέλεσμα δεν παίζει τον παραμικρό ρόλο, δεν είναι εύκολο να διαχειριστούμε ως λαός ούτε τα ψηλά, ούτε τα χαμηλά! Οσο κακό θα μας κάνει μία βαριά ήττα, με τον κόσμο να αρχίσει τη μεμψιμοιρία, άλλο τόσο θα κάνει και τυχόν θρίαμβος. Ευτυχώς ο Πορτογάλος τεχνικός ξέρει τα κουσούρια μας πια και θα φροντίσει να λειτουργήσει η Εθνική μέσα στο γήπεδο ως οφείλει. Λέμε πολλές φορές πως μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Αν ήταν τόσο απλό, τότε θα είχαμε γίνει όλοι οι καλύτεροι μαθητές!
Το καλό με την Eθνική ομάδα, ύστερα από τον άθλο της Πορτογαλίας το 2004 (και αυτό θα το χρωστάμε αιώνια στον Οτο Ρεχάγκελ) είναι πως μπήκαν τότε οι βάσεις για να γίνονται σωστά βήματα πριν την κάθε διοργάνωση. Οι προκρίσεις, οι εμπειρίες, τα όποια λάθη και οι όποιες επιτυχίες έφτιαξαν ένα know how που όλο το σύστημα χρησιμοποιεί. Δεν το καταλάβαμε όταν συνέβη το φθινόπωρο του 2003 με την πρώτη πρόκριση στο Euro, αλλά είχαμε μπει στη σωστή σειρά. Εκείνη που λέει πως για να φτάσεις μία μέρα να πας πανεπιστήμιο, αρχίζεις από το δημοτικό. Σύμφωνοι, κάναμε μία μεγάλη παράκαμψη εκτός προγράμματος με την κατάκτηση του τροπαίου το 2004, αλλά όσο και αν ακούγεται οξύμωρο, μας έκανε καλό το στραπάτσο του αποκλεισμού το 2006 από το Μουντιάλ.
Μας επανέφερε στον σωστό δρόμο και μας ανάγκασε να προσπαθούμε και να μη θεωρούμε πως κάποιος μας χρωστάει κάτι επειδή κάποια στιγμή γίναμε πρωταθλητές Ευρώπης. Και μάθαμε επίσης με το επόμενο στραπάτσο του Euro 2008 με τις τρεις ήττες στο Σάλτσμπουργκ πως τελικά στο ποδόσφαιρο είσαι απλά τόσο καλός όσο και το πιο πρόσφατο αποτέλεσμά σου!
Ας σκεφτούν το κόλπο γκρόσο με Ντι Ματέο!
H θέση του προπονητή στη Λίβερπουλ τείνει να εξελιχτεί σε ηλεκτρική καρέκλα. Μία ομάδα που δεν απέλυε ποτέ προπονητές, θα μετράει τέσσερις διαφορετικούς από το 2010 και ύστερα μόλις καταλήξει στο όνομα του νέου! Ο Ράφα Μπενίτεθ (για τον οποίο έχω εκφράσει τις πολλές αντιρρήσεις μου, ωστόσο δεν παραγνωρίζω το γεγονός πως οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ και στη δεύτερη θέση μία ανάσα από τον τίτλο το 2009) έφυγε γιατί απέτυχε να συνεργαστεί αρμονικά με τους προηγούμενους ιδιοκτήτες. Ο Ρόι Χότζον παραμένει ένας εξαιρετικός τεχνικός και φάνηκε αυτό από τη δουλειά στη Γουέστ Μπρόμιτς μετά το στραπάτσο στο «Ανφιλντ» και φυσικά είχε την τεράστια επιτυχία με τη Φούλαμ που την πήγε στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ.
Στη Λίβερπουλ όμως βρέθηκε από την αρχή σε αντικρουόμενα πυρά και ήταν θέμα χρόνου να απομακρυνθεί. Ο Κένι Νταλγκλίς παρά την ευφορία της αρχής με την πολύ καλή παρουσία της ομάδας στο πρώτο πεντάμηνο της επιστροφής του, πλήρωσε την παντελή ανικανότητα της ομάδας να μετουσιώσει σε γκολ την υπεροχή της σε πολλά ματς στην έδρα της και παρ' ότι έφερε ξανά στον σύλλογο έναν τίτλο με το Λιγκ Καπ (και παραλίγο και δεύτερο με το Κύπελλο) ο κόσμος ήταν δίπλα του, αλλά απολύθηκε! Ακόμη και τώρα σε διάφορα γκάλοπ το 56% των οπαδών θεωρεί λάθος την απομάκρυνσή του με το 78% αυτών που πηγαίνουν σταθερά στο γήπεδο να λέει πως έπρεπε να του δοθεί τουλάχιστον μία χρονιά ακόμη περιθώριο για να βελτιώσει την ομάδα. Αρα καταλαβαίνετε τι φορτίο θα κουβαλήσει ο επόμενος!
Ποιός λοιπoν στα αλήθεια πιστεύει πως αν ο προπονητής που θα έρθει δεν λέγεται Γκουαρντιόλα ή ακόμη και Φαν Χάαλ ώστε ο κόσμος να έχει υπομονή, δεν θα βρεθεί σύντομα σε δυσμένεια αν στραβώσουν τα αποτελέσματα; Σε ένα γκάλοπ που βάλαμε στο england365.gr η πλειοψηφία ξεκάθαρα επέλεγε τον πρώην τεχνικό της Μπάρτσα, ωστόσο αυτό μοιάζει ουτοπικό! Η πρόσληψη κάποιου νεαρού, πολλά υποσχόμενου μεν, αλλά αδοκίμαστου σε ομάδες με υψηλές απαιτήσεις όπως ο Μαρτίνεθ ή ο Ρότζερς δεν θα είναι ενδεδειγμένη, γιατί δύσκολα θα αντέξουν την πίεση. Δεν θέλει πολύ ώστε ο κόσμος (και ιδίως το KOP) να αρχίσει και πάλι να τραγουδά το όνομα του Νταλγκλίς και ο νέος τεχνικός να ξεκινήσει μετρώντας αντίστροφα τις μέρες σύντομα!
Υπάρχει φυσικά και η περίπτωση Αντρέ Βίλας Μπόας.
Δεδομένα ο νεαρός Πορτογάλος είναι ικανός, αλλά στην Τσέλσι κάτι η ηλικία του, κάτι η προηγούμενη παρουσία του ως βοηθού του Μουρίνιο τον καθιστούσαν αυτόματα «συζητήσιμο». Δεν του πήγαν και τα αποτελέσματα οπότε έμοιαζε χρονικό προαναγγελθέντος διαζυγίου. Στη Λίβερπουλ οφείλει να δημιουργήσει κάτι από την αρχή και παρ' ότι θα βρει κάποιους παλιούς, δεν είναι τόσο καταλυτικοί όπως ήταν στη Τσέλσι ώστε να τον σαμποτάρουν. Μία σκέψη που περνά από το μυαλό, όσο extreme και αν ακούγεται είναι γιατί δεν κάνει το κόλπο γκρόσο με τον Ντι Ματέο η Λίβερπουλ; Είναι φανερό πως η Τσέλσι δεν καίγεται να τον κρατήσει και είναι άκρως προσβλητική απέναντί του με τον τρόπο που χειρίζεται το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου. Ας πάει λοιπόν η Λίβερπουλ και ας τον αρπάξει δείχνοντας ξεκάθαρα τις διαθέσεις της. Ενας κανονικός προπονητής που έκανε ένα γιγαντιαίο άλμα με την Τσέλσι, αλλά που έδειξε ξεκάθαρα τις τακτικές του ικανότητες σε όλα τα σημαντικά ματς του τριμήνου που κάθισε στον πάγκο. Θα είναι ρίσκο, αλλά πλέον δεν υπάρχει περίπτωση όποιος και να έρθει να μην περπατά σε τεντωμένο σχοινί!
ΠΗΓΗ: Sportday