Ο Σωτήρης Νίνης εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι αν η Ελλάδα παρουσιαστεί όπως πρέπει και μπορεί, τότε έχει στο τσεπάκι της την πρόκριση από τον όμιλο στα προημιτελικά! "Πιστεύεις στην πρόκριση;", ρώτησαν το νεαρό άσο και απάντησε: "Ναι, πιστεύω πάρα πολύ στην ομάδα. Είμαι πολύ αισιόδοξος και πιστεύω ότι μέσα από τη δουλειά που γίνεται εδώ καθημερινά και τον επόμενο καιρό πιστεύω ότι θα είμαστε πανέτοιμοι".

Με τη σειρά του ο Φάνης Γκέκας δεν έκρυψε κι αυτός σήμερα την αισιοδοξία του ότι η Εθνική μπορεί να πετύχει πολλά σε αυτό το Euro. "Αν δείξουμε τον απαιτούμενο σεβασμό και δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα", δήλωσε μέσα σε άλλα στην ιστοσελίδα της UEFA.

Από ό,τι φαίνεται, λοιπόν, στην Εθνική ομάδα το πιστεύουν πολύ. Το νιώθουν ότι μπορεί να πετύχουν μια καλή πορεία σε αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Έχουν καλό προαίσθημα. Κι αυτό, από τη μία πλευρά τουλάχιστον, φαίνεται καλό. Είναι σημαντικό, δηλαδή, να έχουν πίστη στις δυνάμεις τους. Γιατί έτσι μπορούν να βγάλουν την αυτοπεποίθηση που νιώθουν μέσα στο γήπεδο.

Από την άλλη, όμως, μήπως τα πολλά και μεγάλα λόγια αποπροσανατολίζουν την ομάδα και τους φιλάθλους; Μήπως καλλιεργούν μεγάλες προσδοκίες; Και πολύ περισσότερες από τις πραγματικές δυνατότητες που έχει αυτή η ομάδα; Και μήπως στο τέλος γυρίσουν μπούμερανγκ όλα αυτά τα περί προκρίσεων και "πάμε να τους φάμε" και "έχουμε σούπερ ομάδα" κ.λπ;

Γιατί και ο Σάντος κάτι τέτοιες δηλώσεις έχει κάνει κατά καιρούς. Έχει αφήσει να εννοηθεί ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι ανάλογο με το 2004, ενώ τις προάλλες είπε ότι την άμυνα δεν τη φοβάται επειδή "είναι η καλύτερη της Ευρώπης"!

Καλό είναι να υπάρχει αισιοδοξία και πίστη στις δυνάμεις μας αλλά από την άλλη θέλει προσοχή μη χάσουμε το στόχο. Και μαζί τ΄ αυγά και τα πασχάλια. Έτσι δεν είναι, ρε παιδιά;