Δεν χτίσαμε καμιά ακλόνητη παράδοση που να λέει ότι όποτε κερδίζουμε τους διοργανωτές σε εναρκτήριο ματς, ο Θεός μας χρωστάει την «κούπα». Αλλά σίγουρα μια νίκη θα ήταν πολύ καλή προίκα για τη συνέχεια, μια που τα δύο επόμενα παιχνίδια μοιάζουν και είναι πιο δύσκολα απ' αυτό με τους Πολωνούς.

Πoσοι βαθμοί θα χρειαστούν για να πάρει η Εθνική μας έστω τη δεύτερη θέση; Αγνωστο, εφόσον δεν ξέρουμε πώς θα πάνε οι υπόλοιποι, τι θα καταφέρουν και τι μας βολεύει. Για να μην μπαίνουμε λοιπόν στο βάσανο των υπολογισμών, καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε σκληρά να πάρουμε τους τρεις βαθμούς στην πρεμιέρα και να μεταφέρουμε αυτόματα το άγχος στους υπόλοιπους –μια που παίζουμε πρώτοι, θα βλέπουν κατευθείαν την πλάτη μας.

Ακούω και διαβάζω ότι το βασικό μέλημα πρέπει να είναι να μη χάσουμε και να πάρουμε έστω και έναν βαθμό, αφού το πραγματικά καταστροφικό θα ήταν να χάσουμε στην πρεμιέρα και μάλιστα από τη –θεωρητικά– ασθενέστερη ομάδα από τις τρεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Οπωσδήποτε ένας βαθμός είναι προτιμότερος από κανέναν, αλλά αν ρωτήσεις ακόμα και τα βότσαλα «ποιον έχουμε καλύτερες πιθανότητες να κερδίσουμε, την Πολωνία, τη Ρωσία ή την Τσεχία;», η απάντηση θα είναι με ένα στόμα, μια φωνή: Πολωνία. Οχι ότι είναι εύκολο ή είμαστε φαβορί, αλλά αυτό λέει η ψυχρή ποδοσφαιρική λογική.

Η λογική λέει, επίσης, ότι η ίδια συνταγή που μπορεί να φέρει τον έναν βαθμό είναι επίσης η ενδεδειγμένη για τη νίκη: το μηδέν στα μετόπισθεν, η συμπαγής αμυντική παρουσία, το πρέσινγκ, η ελαχιστοποίηση των ευκαιριών του αντιπάλου, οι κλειστοί διάδρομοι, η προσήλωση από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Κρατώντας το μηδέν πίσω απέναντι σε μια ομάδα όπως η Πολωνία που δεν είναι έμπειρη, που δεν είναι υπερδύναμη, που δεν είναι «μανούλα» στο να ανοίγει κλειστές άμυνες, της δημιουργείς άγχος το οποίο μπορεί να γίνει μεγαλύτερο όσο κυλούν τα λεπτά και ο κόσμος από τις εξέδρες ζητάει επιτακτικά ένα γκολ. Εκεί είναι η στιγμή να τους κάνεις το χατίρι και να δουν ένα γκολ, αλλά σε άλλη εστία απ' αυτή που λαχταρούν.

ΠΗΓΗ: Sportday