Αφήστε που ο Κασιδιάρης είναι βουνό κοντά στο χωριό της μάνας μου και θα σας μπούνε ψύλλοι στ΄ αυτιά... Ωστόσο, θα το πάρω το ρίσκο και θα γράψω ...εθνικοπατριωτικά!
Τι παλικάρια, έχουμε, Θεέ της Ελλάδας; (εδώ το γυρίζω, γιατί τον συγκεκριμένο επικαλέστηκε ο Μπένι μετά τη σφαλιάρα στις εκλογές της 6ης Μαΐου). Τι άντερα έχει αυτή η Εθνική; Τι καλαμπαλίκια; Οκάδες! Περπατάνε, τα σέρνουνε κι ανοίγουνε κι αυλάκια δια της τριβής των καλαμπαλικίων στο γρασίδι.
Κι ας πήγε να μας κάνει τη σφαγή των ...αχαμνών ο Σπανιόλος στο πρώτο ημίχρονο. Του δώσαμε και δικαιώματα, είναι η αλήθεια. Στην αριστερή πτέρυγα ο Χολέμπας και ο Σαμ παίζανε ως τρομαγμένοι ...αριστεροί που τους είχε χιμήξει ο Κασιδιάρης με τα μπουκέτα. Ούτε βούτυρο με δυναμίτη δεν κόβανε. Φάγαμε το πρώτο (κάποιοι είδανε τον Χαλκιά στο Μεσολόγγι να ψαρεύει κουνούπια), μετά έπιακε δουλειά ο ρέφερης που έβγαζε κάρτες στον Σωκράτη επειδή αγριοκοίταζε τον λεβέντη τον Λεβαντόφσκη και είπαμε μέσα μας, «πάει, δεν γυρίζει». Και πώς να γυρίσει, δηλαδή, με την Εθνική μας να παίζει πεντόβολα με δέκα παίκτες;
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr