Σε τακτικό επίπεδο Μπίλιτς και Τραπατόνι προσέφεραν τροφή για σκέψη και κουβέντα παρουσιάζοντας στο χόρτο δύο διαφορετικά 4-4-2: ένα βρετανικό flat ο «Τραπ» κι ένα πιο σύγχρονο, «ευρωπαϊκό» ο Μπίλιτς.

Η διαφορετικότητα του 4-4-2

Η θεωρία θέλει (και εχθές επιβεβαιώθηκε) ότι 4-4-2 εναντίον 4-4-2 προσφέρει γκολ, θέαμα και ανοιχτά παιχνίδια. Αμφότεροι οι προπονητές επέλεξαν παρόμοιους τακτικούς σχηματισμούς με όμως πολύ διαφορετικές τακτικές προσεγγίσεις. Ο Μπίλιτς παρουσίασε ένα 4-4-2:

μειωμένου αγωνιστικούς πλάτους
αυξημένου αγωνιστικού βάθους
με τους μπακ (κυρίως τον Σρνα) να καλύπτουν το πλάτος του γηπεδου
με έντονη πίεση ψηλά από τα δύο φορ
με έναν κεντρικό μέσο σε ρόλο playmaker (Μόντριτς)

Από την άλλη ο Τραπατόνι είχε διαφορετική τακτική προσέγγιση με σκοπό την εκμετάλλευση των αγωνιστικών χαρακτηριστικών των παικτών του. Ο «Τραπ» παρουσίασε ένα 4-4-2:

Διαβάστε την υπόλοιπη ανάλυση στο overlap.gr