Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κάποια που να ήταν πολύ καλύτερη από το αναμενόμενο.

Αντίθετα, υπήρξαν πολλές που δεν ήταν απλά χειρότερες ή πολύ χειρότερες σε σχέση με αυτό που περιμέναμε.

Ήταν κακέκτυπα των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων.

Ισπανία και Γερμανία απλώς επιβεβαίωσαν ότι είναι τα φαβορί, χωρίς πάντως να εντυπωσιάσουν, ούτε καν να ικανοποιήσουν το απαιτητικό κοινό. Κατά τα λοιπά είχαμε κυρίως απογοητεύσεις. Πρώτη και καλύτερη η Ολλανδία, η οποία πιθανόν και να έχει ήδη αποκλειστεί…

Ανεξάρτητα από το αποτελέσματα, πολύ περισσότερα πράγματα περιμέναμε και από τους Γάλλους και από τους Πορτογάλους και από τους Άγγλους. Επί της ουσίας οι μόνοι που πραγματικά άρεσαν από την πρεμιέρα ήταν οι Ρώσοι και ως ένα βαθμό οι Κροάτες.

Το ακόμη χειρότερο όμως είναι η έλλειψη φαντασίας και σχεδίου από πλευράς προπονητών. Ως τώρα έχουμε δει τον Ντελ Μπόσκε να προσπαθεί να εμφανίσει στο γήπεδο την Μπαρτσελόνα χωρίς τον Μέσι. Από τον Χόντζον, την Τσέλσι του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, χωρίς τον Ντρογκμπά. Από τον Πραντέλι, την Νάπολι χωρίς τον Καβάνι. Και από τον Λεβ την Μπάγερν χωρίς τους Ριμπερί και Ρόμπεν.

Και αυτό συμβαίνει γιατί όσο περνούν τα χρόνια, όλο και λιγότεροι μεγάλοι προπονητές κάθονται στους πάγκους των Εθνικών ομάδων. Προπονητές στα όρια της σύνταξης, που πλέον δεν έχουν κουράγια για νέες ιδέες ή «χρυσές» μετριότητες είναι αυτοί που καθοδηγούν ακόμη και τις πολύ μεγάλες εθνικές ομάδες τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα απλώς να βλέπουμε κακές αντιγραφές επιτυχημένων συλλόγων.

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr
 

Γνώμες Euro LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS