Ας δούμε τι έκαναν οι ομάδες με σειρά εμφάνισης και λίγη δόση απαραίτητου ποδοσφαιρικού λαϊκισμού.
Πολωνία: Δεν πείθουν ούτε τον κόσμο τους. Δείχνουν ασθενέστεροι απ’ ότι τους περιμέναμε. Ο “πολύς” Λεβαντόφσκι είναι πηγή κινδύνου για αμυντικά δίδυμα αλλά η γενικότερη εικόνα των πολωνών δεν πείθει. Με μια Ελλάδα υπνωτισμένη για 45λεπτά μπορούν να θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς που δεν έχασαν, έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς. Ας ελπίσουμε- ως Έλληνες- ότι θα πάνε ακόμη… χειρότερα.
Ελλάδα: Λαβωμένη βγήκε η ομάδα από το πρώτο ματς. Ο σοβαρός τραυματισμός του Αβραάμ κοστίζει στην εθνική (και τον Ολυμπιακό) αλά το πείσμα που έχει εισέρθει στο dna της ομάδας (έργο Ότο) φάνηκε με το παραπάνω στην ενέργεια που έβγαλε στο γήπεδο ο… παλίκαρος Σάλπι που έδειχνε… Χοακίν στα καλά του στα 45 λεπτά που αγωνίστηκε. Περιμένουμε και ελπίζουμε.
Ρωσία: Με διαφορά η καλύτερη του ομίλου. Με περίσσιο ποδοσφαιρικό θράσος υπέταξε με σχετική ευκολία την αισθητά αποδυναμωμένη Τσεχία. Η μαγική τριάδα της επίθεσης εκτελεί αντεπιθέσεις με ακρίβεια Ελβετικού ρολογιού. Ο Ντζαγκόεφ θέτει υποψηφιότητα για πρώτος σκόρερ και η Ρωσία για μίνι- έκπληξη. Μην σας φανεί περίεργο να την δούμε με μετάλλιο.
Τσεχία: Καμία σχέση με την ομάδα που ξέραμε. Όχι το τόπι δεν το ξέχασαν απλά δεν έχουν… Νέντβετ . Η μαγική ομάδα του 2004 απέχει… παρασάγγας από αυτή που είδαμε απέναντι στη Ρωσία. Αρκετά ποιο σοβαρή και πειθαρχημένη από τους Πολωνούς, δεν μπορεί να θεωρηθεί καλύτερη απ την Ελλάδα, όντας όμως πολύ ποιο ελκυστική. Ας ελπίσουμε πως δεν θα εμφανιστούν καλύτεροι στο ματς με την ομάδα μας.
Διαβάστε την υπόλοιπη αποτίμηση στο overlap.gr