Ετσι και αλλιώς η κουβέντα για την αριστερή πλευρά της Εθνικής μας, έχει τόσο πολύ φουντώσει που έχει περισσότερα ρεύμα και από την αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα αφήνω λοιπόν όλα στην άκρη σε ότι έχει να κάνει με τον καταρτισμό της ενδεκάδας ή της 23άδας που έφτιαξε ο Πορτογάλος και πάω στην τακτική ανάλυση του ματς και στον τρόπο αντίδρασής του.

Αν είχες δει μόλις 10 λεπτά από το Ρωσία – Τσεχία ένα πράγμα καταλάβαινες ότι είναι η ευχή και η κατάρα των Τσέχων. Τα δύο μπακ τους τα οποία πατούν πολύ περισσότερο στο μισό γήπεδο του αντιπάλου και πολύ λιγότερο στο μισό γήπεδο του δικού τους γκολκίπερ. Στο ματς με τους Ρώσους αποδείχτηκε η κατάρα τους γιατί οι Ρώσοι τους βρήκαν στο ξέφωτο και τους διέλυσαν. Στο δικό μας ματς αποδείχτηκε ότι ήταν η ευλογία τους γιατί εμείς (ο Σάντος) τους επέτρεψε να είναι η ευλογία τους.

Ας υποθέσουμε ότι ο Χολέμπας είναι το καλύτερο αριστερό μπακ του κόσμου. Είναι ποτέ έστω και έτσι να ήταν, να αντιμετωπίσει και να τα καταφέρει εναντίον δύο αντιπάλων. Διότι τις φάσεις και τα γκολ τα φάγαμε από το δεξί μπακ των Τσέχων και αυτό είναι δουλειά της συνολικής αμυντικής λειτουργίας και του αριστερού χαφ να το αντιμετωπίσει. Αλλά πώς να το αντιμετωπίσει όταν η εντολή στον Φορτούνη είναι να κλείνει στον άξονα και ο Γκεμπρεσελασιέ αλωνίζει χωρίς να συναντά άνθρωπο. Και αυτή είναι προφανώς μία εντολή του Σάντος. Επίσης θα ήθελα να θυμίσω ότι ο Χολέμπας στα φετινά ευρωπαϊκά ματς του Ολυμπιακού έπαιξε στα περισσότερα βασικός, αλλά συνήθως ως αριστερός χαφ και όχι ως αριστερό μπακ, με τον Μαρκάνο να παίζει πίσω του…

Αφήνω όμως στην άκρη ακόμη και ότι ο Σάντος αποδείχτηκε δεύτερη φορά αδιάβαστος για το δυνατό όπλο του αντιπάλου, διότι το ίδιο αδιάβαστος εμφανίστηκε και στο ματς με την Πολωνία. Και εξετάζω τον τρόπο που παίξαμε ώστε να εκμεταλλευτούμε το δώρο του Τσεχ. Ο Σάντος μας υποσχέθηκε ποδόσφαιρο και η αλήθεια είναι ότι στο δεύτερο ημίχρονο με την Πολωνία, αυτό το πράγμα ως ένα βαθμό το είδαμε. Στο ματς με τους Τσέχους όμως δεν κάναμε ΤΙΠΟΤΑ και προφανώς αυτό είναι ευθύνη του προπονητή. Ούτε ένα σουτ, ούτε μία φάση, ούτε μία ευκαιρία. Τίποτα απολύτως. Κόντρα σε μία μέτρια ομάδα όπως η Τσεχία και απολύτως εύθραυστη ψυχολογικά, η οποία δεν μας έβγαλε ούτε μία κόντρα της προκοπής η δική μας απάντηση, το δικό μας σχέδιο ήταν η μπάλα στον Κατσουράνη και αυτός γιόμα πίσω από την σέντρα. Αυτό είναι το μοναδικό πράγμα που δοκιμάσαμε τουλάχιστον 15 φορές μετά το γκολ του Γκέκα. Είναι πραγματικά ΤΡΑΓΙΚΟ.

Όπως τραγικό είναι να έχουμε τον Κατσουράνη στόπερ, όταν στην ομάδα δεν υπάρχουν χαφ, επειδή ο Σάντος δεν εμπιστεύεται τον Μαλεζά. Τότε γιατί τον πήρε στους 23; Και αν ο κεντρικός αμυντικός που πήρε στην αποστολή μαζί του δεν παίζει ούτε όταν λείπουν οι δύο βασικοί στόπερ της ομάδας, τότε την απόλυτη ευθύνη την έχει ο προπονητής που πήρε μαζί του έναν παίκτη που δεν εμπιστεύεται στο ελάχιστο και τον έχει μαζί του μόνο και μόνο για να βγαίνουν τα προπονητικά διπλά….

Υ.Γ.1 Το είχα γράψει και μετά το ματς με την Πολωνία, το γράφω και σήμερα με απόλυτη βεβαιότητα. Καλύτερος αμυντικός στην Ευρώπη από τον Κυριάκο Παπαδόπουλο στην ηλικία των 20 ετών ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr

Εθνική Ελλάδας Γνώμες Euro LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS