Ο Χόγκσον στάθηκε τυχερός στην αλλαγή του Γουόλκοτ αντί του Μίλνερ. Άλλαξε πρόσωπα, όχι σχηματισμό. Ο παίκτης έδωσε στην ομάδα μία ασίστ και ένα τέρμα. Συνέβαλε τα μέγιστα στην ανατροπή του σκορ. Η επιλογή του προπονητή δικαιώθηκε με την απόδοση και την προσφορά του. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις τα εύσημα ανήκουν και στους δύο.
Ένα κοινό στοιχείο των δύο ομάδων, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, ήταν ο τρόπος που δέχτηκε η Αγγλία το δεύτερο τέρμα και η Σουηδία την ισοφάριση. Είναι δύο περιπτώσεις κακής άμυνας σε στημένη φάση.
Το γέμισμα που γίνεται μέσα στην περιοχή των Άγγλων από το φάουλ των Σουηδών, αφήνει όλοι την άμυνα πίσω από τους επιτιθέμενους και τον τερματοφύλακα να μένει στην εστία. Ελλείπει συγκέντρωση των παικτών , λάθος εκτίμηση στην πορεία της μπάλας, χαμένες όλες οι προσωπικές μονομαχίες.
Στην ισοφάριση των Άγγλων είναι λάθος στημένη η άμυνα για να αποκρούσει το κόρνερ. Ενώ παίρνουν θέσεις μέσα στην περιοχή κανένας δεν καλύπτει τον χώρο στο ημικύκλιο με αποτέλεσμα να γίνει το σουτ και με τόσα κορμιά μπροστά στον τερματοφύλακα, αυτός να έχει περιορισμένο πεδίο ορατότητας. Λάθος που χρεώνεται συνολικά στην ομάδα.
Ο τρόπος επίθεσης της Αγγλίας. Η υπερφόρτωση της δεξιάς πλευράς και οι κινήσεις των Μίλνερ (16) και Γιάνγκ (11) ως εσωτερικοί μέσοι για να δώσουν διάδρομο στους αμυντικούς να ανεβούν στην επίθεση
Διαβάστε την υπόλοιπη ανάλυση στο overlap.gr