Αυτοί οι τρεις ποδοσφαιριστές είναι χωρίς αμφιβολία και η «καρδιά» της εθνικής Γερμανίας. Ναι, υπάρχουν κι άλλοι μεγάλοι παίκτες στην εθνική Γερμανίας, όπως ο σπουδαίος γκολτζής Γκόμεζ, όπως ο καλύτερος ακραίος αμυντικός της διοργάνωσης Λαμ ή ο γκολκίπερ Νόιερ, αλλά όσο κι αν το ψάξουμε, άλλη γραμμή των Γερμανών τόσο ποιοτική όσο τη μεσαία τους -με τους Σβαϊνστάιγκερ, Κεντίρα και Οζίλ- δεν θα βρούμε.

Αντίθετα μάλιστα, θα έλεγα ότι υπάρχουν και ορισμένα πράγματα που δεν τρομάζουν. Ο Μίλερ για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι είναι ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, στη θέση του ακραίου χαφ που χρησιμοποιείται δεν αποτελεί φόβητρο. Όπως νομίζω ότι δεν τρομάζει ούτε ο άλλος εξτρέμ που χρησιμοποιεί ο Λεβ και είναι ο Ποντόλσκι.

Όπως επίσης, όσο σπουδαίος είναι ένας ακραίος αμυντικός των Γερμανών, ο Λαμ, άλλο τόσο μη σπουδαίος σε ό,τι έχει να κάνει με τις επιθετικές πρωτοβουλίες που παίρνει μέσα σε ένα ματς είναι ο Μπόατενγκ, ενώ περίπου τέτοια διαφορά ποιότητας εντοπίζεται ανάμεσα στον ένα στόπερ (Χούμελς) που είναι παγκόσμιας κλάσης και στον άλλο (Μπαντστούμπερ), που μάλλον παίζει επειδή δεν υπάρχει κανείς καλύτερος.

Υπό αυτή την έννοια αν βρούμε έναν τρόπο να σταματήσουμε την… καρδιά των Γερμανών, που είναι η μεσαία γραμμή τους, τότε θα έχουμε πολύ μεγάλη τύχη στο ματς, διότι ακόμη και ο γκολτζής Γκόμεζ από αυτούς περιμένει για να σκοράρει, υπό την έννοια ότι δεν είναι ένα φορ που φτιάχνει μόνο του το γκολ, αλλά περιμένει να το φτιάξουν οι άλλοι.

Τώρα βεβαίως θα σκεφτείτε, εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις, το να σταματήσεις δηλαδή την τριάδα της μεσαίας γραμμής των Γερμανών. Σύμφωνοι, είναι πολύ δύσκολο, αλλά γι' αυτό είναι και δύσκολη η πρόκριση της Εθνικής μας. Η επιλογή του Μάκου, προκειμένου να αντικαταστήσει τον Καραγκούνη, μοιάζει στα μάτια μου ως η λογική επιλογή, αφού κατά την άποψή μου η μάχη θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό στο physical game και σε αυτό χωρίς αμφιβολία ο Μάκος υπερτερεί και του Φωτάκη, και του Νίνη, και του Φορτούνη που είναι οι άλλοι υποψήφιοι για να αντικαταστήσουν τον τιμωρημένο Καραγκούνη.

Ο δε Κατσουράνης μάς έχει δείξει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν και ειδικά την τελευταία χρονιά του Τεν Κάτε στον Παναθηναϊκό ότι η θέση του επιτελικού χαφ όχι μόνο είναι μία θέση που του πάει, αλλά που τον βοηθά αφάνταστα στο να φτάνει στο γκολ, αφού είναι ένας από τους ελάχιστους μέσους που ξέρει να σκοράρει και έχει τρόπο να το κάνει πατώντας τη μεγάλη περιοχή των αντιπάλων. Μέχρι τώρα παίζοντας είτε ως στόπερ είτε ως ο πρώτος παίκτης μπροστά από την άμυνα, δεν είχε τη δυνατότητα να πατά περιοχή παρά μόνο σε στημένες φάσεις. Έχοντας όμως πίσω του τον Μάκο και τον Μανιάτη θα μπορεί ασφαλώς να το κάνει με πολύ μεγαλύτερη ευκολία.

ΠΗΓΗ: Sportday

Εθνική Ελλάδας Γνώμες Euro LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS