Η Μέρκελ «δεν παίζει» στην εξίσωση

Ασχολήθηκα, επειδή ήταν αυτοί. Ενα σοβαρό έντυπο με ιστορία σχεδόν ενός αιώνα, όχι η αιώνια πορνοφυλλάδα της Γερμανίας. Το «Kicker» κάποτε οι χιτλερικοί το έκλεισαν, επειδή δεν τους έκανε τα κέφια. Ήξερα πως άξιζε να δώσω πίστη στον δημοσιογράφο, ότι θα τα μεταφέρει σωστά στο τεύχος που κυκλοφορεί σήμερα. Για την περίπτωση που δεν του έφτασε ο χώρος, τα κατοχυρώνω με το να τα γράψω (και) εδώ.

Γερμανία. Περνά φάση. Τα ξαμολημένα στο γρασίδι, ανέμελα τρελόπαιδα του Μουντιάλ 2010 βιώνουν τη σταδιακή μετάβαση προς την ωρίμανση. Παραήταν θελκτικό, για να 'ναι ατόφιο γερμανικό. Γίνεται σιγά σιγά, από υπερενθουσιώδες, ισορροπημένο. Τους περιμένω στο +20% σε σχέση με το τι απέδωσαν στον όμιλο.

Παραμόνευα, μήπως την πατούσαν να πάνε στο τουρνουά με τον Μερτεζάκερ ενώ διαθέτουν τον κορυφαίο, αυτή τη στιγμή Ευρωπαίο σέντερ μπακ (Χούμελς). Δεν γελάστηκαν. Ελπίζω να εμμείνουν στον Σβαϊνστάιγκερ, ενώ διαθέτουν τον Κρόος. Πάση θυσία, δε, να εμμείνουν και στον Ποντόλσκι. Επίσης, ελπίζω ότι θα συνεχίσουν να μαρκάρουν στα κόρνερ σε ζώνη.

Μετράνε 14 νίκες, σερί. Ισοφάριση παγκόσμιου ρεκόρ. Να τις κάνουν 15, εκεί σκόνταψαν οι Ολλανδοί. Και οι Γάλλοι. Και οι Ισπανοί. Προκλητικό! Στις τελευταίες τρεις διοργανώσεις μόνο δύο ομάδες τούς έφεραν βόλτα. Η Ισπανία, το '08 και το '10. Η Ιταλία στο Ντόρτμουντ το '06. Η Ισπανία δεν μας αφορά, το πέτυχε με την ανωτερότητά της, εμείς δεν είμαστε ανώτεροι. Η Ιταλία, όμως, μας αφορά. Κατάφερε το, όχι από θέση ισχύος, τέλειο παιχνίδι.

Έχουν εμάς, μια Ιταλία των φτωχών. Ακόμη κι αν μας περάσουν, πράγμα για το οποίο δεν είμαι καθόλου βέβαιος, έπειτα ενδέχεται (και δεν κρύβω, θα ήθελα) να έχουν την κανονική Ιταλία. Γενικώς, διαισθάνομαι ότι «δεν ξέρουν» πού έμπλεξαν. Να κερδίσουν τον τελικό της 1ης Ιουλίου στο Κίεβο θα τους είναι πιο εύκολο από το να φτάσουν στον τελικό της 1ης Ιουλίου στο Κίεβο.
Ελλάδα. Η ισχύς της είναι το «όλοι μαζί», οι 22 και η φανέλα του Αβραάμ. Το κίνητρό της. Ο Καραγκούνης, για να 'παιζε αύριο, ευχαρίστως θα θυσίαζε τη συμμετοχή του… στον τελικό. Δεν παίζει, αλλά προλαβαίνει «να κάνει πύραυλο» αυτόν που θα παίξει. Το χρίσμα ανήκει στον Μάκο.

Όχι επειδή είναι, ανάμεσα στους διαθέσιμους, ο καλύτερος. Είναι, όμως, ο καταλληλότερος.
Μέρκελ. «Δεν παίζει» στην εξίσωση. Αν θέλαμε να τη «σκίσουμε», είχαμε την ευκαιρία μας. Στην πραγματική ζωή. Την περασμένη Κυριακή. Τώρα, αφού της δώσαμε την αληθινή ανακούφιση της Κυριακής, ζητάμε από τους διεθνείς να μας χαρίσουν την ψευδαίσθηση ότι τη σκίσαμε. Πολύ νεοελληνικό!

Διαιτησία. Να κάτι που όντως «παίζει» στην εξίσωση. Εξέφρασα στο «Kicker» την πρόταση να 'ναι στο α' ημίχρονο ο Βελάσκο Καρβάγιο, στο β' ο Λανουά, και stand-by, για την παράταση, ο Έρικσον. Τώρα που γνωριστήκαμε, μη χαθούμε…

ΠΗΓΗ: Sportday