Υπάρχει, βέβαια, η εξαίρεση του αγγλικού ποδοσφαίρου λόγω της ιδιαίτερα αποδοτικής συμφωνίας πώλησης τηλεοπτικών δικαιωμάτων που έχουν υπογράψει οι ομάδες. Η οικονομική κρίση στην Αγγλία δεν έχει κτυπήσει ακόμη το κοινό που αγοράζει «συνδρομητική τηλεόραση».

Στα γήπεδα οι πιο πολλές ομάδες παγώνουν τις τιμές των εισιτηρίων διαρκείας ή τις μειώνουν για να μπορέσουν να κρατήσουν το κοινό τους. Ένα κοινό που, παραδοσιακά, έχει πολύ στενότερη σχέση με την ομάδα που υποστηρίζει από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης. Σημειώστε επίσης ότι η Αγγλία δεν ανήκει στο ευρώ και δέχεται λιγότερες πιέσεις από τις χώρες της ευρωζώνης. Σε καλή κατάσταση βρίσκονται και οι γερμανικές ομάδες, που λόγω του διαφορετικού οργανωτικού και ιδιοκτησιακού τους καθεστώτος χρωστούν λιγότερα, έχουν φθηνότερα εισιτήρια στα γήπεδα και τη μεγαλύτερη πληρότητα την Ευρώπη, ενώ η νέα τους τηλεοπτική συμφωνία θα τους αποφέρει 40% περισσότερα από αυτή που λήγει του χρόνου.

Το γερμανικό ποδόσφαιρο θα επηρεαστεί ανάλογα με την εξέλιξη της κρίσης της ευρωζώνης. Μέχρι τότε, όμως, βλέπει τα οικονομικά του δεδομένα να βελτιώνονται διαρκώς. Μία πρόσφατη, καινούργια έρευνα για τη διαφήμιση στη φανέλα των ομάδων της International Marketing Reports δείχνει πως οι Γερμανοί βρίσκονται –συγκριτικά– σε καλύτερη θέση από ό,τι οι Άγγλοι. Το σύνολο της διαφήμισης που συγκεντρώνουν οι 20 ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ φτάνει τα 128 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι 18 ομάδες της Μπουντεσλίγκα συγκεντρώνουν 121 εκατομμύρια. Ο μέσος όρος για τις αγγλικές ομάδες είναι 6,4 εκατομμύρια, ενώ για τις γερμανικές ομάδες 6,7 εκατ.

Αν κάποιος κοιτάξει προσεκτικά τα στοιχεία της έρευνας, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει πολύ μικρότερη πόλωση στη διαφήμιση των γερμανικών ομάδων από ό,τι των αγγλικών. Η υψηλότερη διαφήμιση σε φανέλα είναι εκείνη της Μπάγερν με 26,5 εκατ. με την Ντόιτσε Τέλεκομ, ενώ η μικρότερη εκείνη του ενός εκατομμυρίου ετησίως της Αουγκσμπουργκ με την εταιρεία κατασκευής ανταλλακτικών αυτοκινήτων AL-KO. Στην Μπουντεσλίγκα υπάρχουν 12 συμφωνίες από 4 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και πάνω, ενώ είναι λίγες εκείνες που είναι κάτω από 3 εκατ.

Στην Αγγλία τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι δύο μεγάλες συμφωνίες έχουν γίνει με τις ομάδες του Μάντσεστερ, από 22 εκατ. έκαστη, ενώ η χαμηλότερη είναι εκείνης της Μπλάκμπερν Ρόβερς, που διαφημίζει το φιλανθρωπικό ταμείο που δρα υπό την αιγίδα του πρίγκιπα Καρόλου, και αμέσως επόμενη είναι της Νόργουιτς με 300.000 ευρώ.

«Άδειες» φανέλες στην Ισπανία

Tα στοιχεία δείχνουν πως στην Αγγλία 11 ομάδες έχουν συμφωνίες που τους αποφέρουν λιγότερα από 3 εκατ. ετησίως, ενώ μόλις 9 ομάδες έχουν συμφωνίες από 3 εκατ. και πάνω.

Στη σύγκριση ανάμεσα στην Αγγλία και στη Γερμανία θα πρέπει να συνυπολογίσει κάποιος ότι οι αγγλικές ομάδες έχουν πολύ μεγαλύτερη προβολή από τις αντίστοιχες γερμανικές, με δεδομένο ότι τα παιχνίδια του αγγλικού ποδοσφαίρου προβάλλονται από 196 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Θα περίμενε, λοιπόν, κάποιος οι αγγλικές ομάδες –και οι μικρότερες– να είχαν κεφαλαιοποιήσει αυτή τη δυνατότητα προβολής, αλλά ως φαίνεται μόνο τα μεγάλα «μεγέθη» ενδιαφέρουν τους χορηγούς. Ή ότι δεν υπάρχουν αγγλικές επιχειρήσεις, ενδεχομένως και με εξαγωγική δραστηριότητα, που να επιθυμούν να επενδύσουν στο ποδόσφαιρο. Πέρα από την αντιπαράθεση της Πρέμιερ Λιγκ με την Μπουντεσλίγκα, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η εικόνα που δείχνουν και τα άλλα πρωταθλήματα. Το ιταλικό που κάποτε ήταν το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου έχει, τηρουμένων των αναλογιών, καλή σχετικά εικόνα, αφού ο μέσος όρος της διαφήμισης φανέλας ανά ομάδα είναι 4 εκατ. Η μεγαλύτερη αρνητική εικόνα παρουσιάζεται στην Ισπανία.

Την περασμένη περίοδο αρκετές ομάδες έμειναν χωρίς διαφήμιση στη φανέλα και η οικονομική κρίση που πλήττει και την Ισπανία δείχνει ότι η εικόνα αυτή θα συνεχιστεί. Οι δύο μεγάλοι, Μπάρτσα και Ρεάλ, φυσικά έχουν μεγάλες συμφωνίες. Η Μπάρτσα 32 εκατ. ετησίως και η Ρεάλ 21 εκατ.


Γάλλοι για πρόοδο

O μέσος όρος για τις ισπανικές ομάδες, φυσιολογικά, πέφτει στις 500.000, αλλά η εξήγηση πέρα από την οικονομική κρίση είναι και οι χωριστές τηλεοπτικές συμφωνίες που έχουν οι δύο μεγάλοι. Οι ομάδες στην Ισπανία, από την προηγούμενη χρονιά, πιέζουν για την υιοθέτηση ενός συλλογικού μοντέλου διαπραγμάτευσης της τηλεοπτικής συμφωνίας που θα επιτρέψει μία αναλογικότερη κατανομή του τηλεοπτικού χρήματος και θα βελτιώσει τα έσοδα της λίγκας από την πώληση των δικαιωμάτων της σε τρίτες χώρες. Οι δύο μεγάλοι, όμως, αρνούνται να μοιραστούν οτιδήποτε. Στις δύο ακόμη ποδοσφαιρικές αγορές που μετράνε, στην oλλανδική οι ομάδες έχουν έναν μέσο όρο 2,1 εκατ. ετησίως και παραδόξως ακολουθούν οι Γάλλοι με 1,5 εκατ. Οι Γάλλοι, όμως, αρχίζουν να προσελκύουν ξένες επενδύσεις στο ποδόσφαιρό τους, ενώ σταδιακά καταργούν κάποιους νομικούς περιορισμούς που είχαν για τη διαφήμιση στα σπορ. Οι ειδικοί εκτιμούν, λοιπόν, ότι το γαλλικό ποδόσφαιρο θα παρουσιάσει καλύτερη εικόνα στο μέλλον.

ΠΗΓΗ: Sportday