Για έναν απλό λόγο: αν τους ρωτήσετε, όλοι θα τον ήθελαν συμπαίκτη τους!
Tο 2008, όταν η Ισπανία κέρδισε το Euro, ένας διάσημος Ισπανός συγγραφέας, ο Χαβιέ Τσερκάς, έγραψε ότι το σύμβολο της νίκης της είναι ο Φερνάντο Τόρες, «ψηλός, ωραίος σαν ροκ σταρ, κοσμοπολίτης, σύμβολο της νέας Ισπανίας που ξεπέρασε το παρελθόν και δεν φοβάται πλέον τίποτα». Τέσσερα χρόνια αργότερα η Ισπανία ζει βυθισμένη στην ύφεση και στην ανεργία, περιμένει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αλλά συνεχίζει να κερδίζει στο ποδόσφαιρο σεβόμενη τις παραδοσιακές αξίες.
Σύμβολό της αυτή τη φορά, όπως και δύο χρόνια πριν στη Νότιο Αφρική, δεν είναι ο Τόρες της Πρέμιερ Λιγκ, το απόλυτο εξαγωγικό προϊόν του ισπανικού ποδοσφαίρου, αλλά ένα παλικαράκι που συμβολίζει την ικανότητα των Ισπανών στην παραγωγή ποδοσφαιριστών και που έπαιξε ποδόσφαιρο για να γλιτώσει τη φτώχεια. Αυτός είναι ο Αντρές Ινιέστα. Μικροκαμωμένος, φιλότιμος, τεχνίτης, σοβαρός σαν Ισπανός.
Τσάβι
Ο Ινιέστα δεν είναι Καταλανός, αλλά είναι αποτέλεσμα του εκπληκτικού σκάουτινγκ της Μπαρτσελόνα. Τον βρήκαν οι άνθρωποί της στο Αλμπαθέτε δώδεκα χρόνων -δηλαδή σε μια ηλικία που είναι δύσκολο να καταλάβεις ποια μπορεί να είναι η εξέλιξη του πιτσιρίκου αν δεν είσαι αληθινά ειδικός. Ο πατέρας του ήταν οικοδόμος και η μάνα του νοικοκυρά. Τον έστειλαν εσώκλειστο στη Μασία να μάθει ποδόσφαιρο, κι ο ίδιος λέει ότι την πρώτη εβδομάδα έκλαιγε κάθε βράδυ! Ο Ινιέστα ήταν ο Ολιβερ Τουίστ του προπονητικού κέντρου -κάτι σαν ορφανό που όλοι πρόσεχαν: είναι τέσσερα χρόνια μικρότερος από τον Διόσκουρο Τσάβι κι όμως ο Τσάβι τον βρήκε στο προπονητικό κέντρο, αφού αυτός ήταν εκεί τρία χρόνια πριν! «Αν ποτέ κάποιος γράψει τις ιστορίες αυτής της παρέας, αυτός θα είναι ο Ινιέστα», έχει πει ο Πικέ -ένας άλλος που του μίλαγε στον πληθυντικό λόγω παλαιότητας!
Δήλωση
Ο θρύλος λέει ότι όταν έφτασε για πρώτη φορά να προπονηθεί με την πρώτη ομάδα στα 18 του, χάθηκε στα αποδυτήρια και ότι τον βρήκε ο Λουίς Ενρίκε και του έδειξε την έξοδο προς το γήπεδο. «Είχα καταλάβει ότι θα μου πάρει τη θέση και τον διευκόλυνα», έχει πει. Λέγεται επίσης ότι ο Γκουαρντιόλα, εκείνη τη χρονιά, φώναξε τον Τσάβι και του είπε ότι θα είναι αυτός που θα του πάρει τη θέση στην ενδεκάδα και μετά του έδειξε τον Ινιέστα και πρόσθεσε πως «ετούτος εδώ όμως θα μας πετάξει έξω από την ιστορία και τους δύο»! Οι Ισπανοί φτιάχνουν τέτοιες μικρές ιστορίες για να χτίσουν τον μύθο του πιο προικισμένου τους ίσως ποδοσφαιριστή, γνωρίζοντας πως αυτός ελάχιστα μιλά για τα κατορθώματά του. «Τι κατάφερα; Να πηγαίνω στο χωριό μου τα καλοκαίρια και όλοι να λένε ότι έκανα τη δουλειά σωστά», έχει πει. Δεν νομίζω ότι η δήλωση θα γίνονταν ποτέ πρωτοσέλιδο στις... «Μάρκες».
Βιονικός
Το 2003 ο Ινιέστα έπαιξε 11 ματς με την Μπάρτσα: το 2004, με τον ερχομό τού Ράικαρντ και του Τεν Κάτε έπαιξε σχεδόν σε όλα! «Να το θυμόσαστε ότι ο Ινιέστα δεν θα λείψει ποτέ από την ενδεκάδα», είχε πει ο Ολλανδός. «Δεν γίνεται να λείψει κάποιος, όταν όλοι οι υπόλοιποι τον θέλουν δίπλα τους»! Ετσι κι έγινε: ο Ινιέστα έφτασε το 2006 να αγωνιστεί συνολικά σε 57 ματς της Μπάρτσα και (με την εξαίρεση της σεζόν 2009-10 που λόγω τραυματισμού αγωνίστηκε σε… μόλις 34) έκτοτε παίζει σταθερά πάνω από 50 ματς τον χρόνο! Οσο για την πολυτιμότατη προσφορά του, την εξήγησε καταπληκτικά ο Ντελ Μπόσκε μιλώντας πριν από ένα χρόνο στην «Κοριέρε ντε λα Σέρα». «Ο Τσάβι», είχε πει, «είναι ο καλύτερος χαφ για μια ομάδα που προηγείται στο σκορ: οι μπαλιές του στον χώρο είναι κάτι μοναδικό -οι συμπαίκτες κάνουν κίνηση σίγουροι ότι η μπάλα θα φτάσει στα πόδια τους. Ομως ο Ινιέστα είναι ο μεγαλύτερος χαφ του καιρού μας όταν θες να ανοίξεις μια άμυνα. Πρεσάρει, ντριμπλάρει, σκοράρει, πασάρει, δεν κρύβεται ποτέ». Ποτέ περιγραφή των δύο δεν υπήρξε αρτιότερη.
Καμαρώνει
Η ΟΥΕΦΑ συμπεριέλαβε τον Ινιέστα στην ενδεκάδα των καλύτερων, όμως του έδωσαν το βραβείο του ΜVP της διοργάνωσης. Λογικό αφού κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Ελπίζω να του δώσουν και τη «Χρυσή Μπάλα». Θα την πάει στο χωριό του και θα καμαρώνει με τους φίλους του…
Κάλλιο αργά
Eντυπωσιακή σαφώς η αποκάλυψη ότι ο Μάκης Ψωμιάδης δεν έκανε φορολογικές δηλώσεις από το 2000 και ότι ο γιος του Σταύρος δήλωνε 7.000 ευρώ τον χρόνο, μολονότι είχε λογαριασμό εκατομμυρίων.
Μου κάνει εντύπωση ωστόσο ότι ενώ οι δύο είναι ένα χρόνο τώρα ύποπτοι για «ξέπλυμα βρόμικου χρήματος» στην έρευνα για τα «στημένα», εντούτοις μόλις τώρα αποκαλύφθηκαν φορολογικές έστω παραβάσεις τους! Μήπως αυτό σημαίνει ότι επειδή δεν έχουμε βρει τίποτα για τα «στημένα» ψάχνουμε αλλού, μπας και σωθούν τα προσχήματα; Απλά ρωτάω.
Η Εισαγγελiα έδειξε ευαισθησία απέναντι στις καταγγελίες του δικηγόρου τής ΑΕΚ, κ. Χάρη Οικονομόπουλου. Γνωρίζοντας πόση αγάπη και αδυναμία έχει ο Ψωμιάδης στα παιδιά του δεν είναι απίθανο οι δικηγόροι του να επιδιώξουν κάποιο συμβιβασμό με την ΑΕΚ και να πάρει και η «Ενωση» (αλλά και ο Οικονομόπουλος προσωπικά) κάποια χρήματα. Είναι βέβαια, σχεδόν προσβλητικό για τη λειτουργία της δικαιοσύνης μας ότι μια έρευνα που ξεκίνησε το 2003 έφερε κάποια αποτελέσματα εννέα χρόνια μετά (κι αυτό γιατί υπήρξαν καταγγελίες), αλλά κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Αν ο Ψωμιάδης έβλαψε την ΑΕΚ, είναι δίκαιο να την αποζημιώσει.
Ωστόσο η δικαιοσύνη πρέπει να δείξει την ίδια ευαισθησία και για αρκετά άλλα -αλλιώς αυτό που γίνεται από την Εισαγγελία είναι στοχοποίηση υπόπτων και κυνήγι μαγισσών. Για παράδειγμα, πέρασαν πάνω από δέκα μέρες και δεν είδα κανένα να ευαισθητοποιείται για τις καταγγελίες του Μπέου σχετικά με τον πρώην διαιτητή Δαλούκα: ο Μπέος είπε δημόσια ότι υπάρχουν «περίεργες» κινήσεις χρημάτων στον λογαριασμό του διαιτητή πριν από πέντε ματς! Τον φώναξε κανένας για εξηγήσεις; Δεν θα ’πρεπε να τον φωνάξει τουλάχιστον ο αθλητικός εισαγγελέας κ. Κορέας; Απλά ρωτάω…
Να είναι γουρλής
Ο Νίκος Λυράκης, λένε στη Θεσσαλονίκη, είναι ο Ελληνας εκπρόσωπος του Νοτιοαφρικανού ποδοσφαιριστή Κουμάλο που απέκτησε ο ΠΑΟΚ. Δεν είναι παράξενο: ο παίκτης είναι δανεικός από την Τότεναμ, ο Λυράκης έχει εγκατασταθεί στο Λονδίνο επιστρέφοντας στο μάνατζμεντ, είναι φίλος του Βρύζα και πρώην συνεργάτης του Δώνη που τον εμπιστεύεται και επομένως η ιστορία δένει. Αρκεί να είναι και γούρικος ο Κουμάλο. Γιατί κι όταν πήγε στην ΑΕΚ ο Δώνης, η πρώτη μεταγραφή της «Ενωσης» ήταν παίκτης του Λυράκη (ο Μπερνς), αλλά δεν ήταν γουρλής.
ΠΗΓΗ: Sportday