Όπως και να έχει, η Eθνική μας πάλεψε όσο μπορούσε. Κι έχασε. Ίσως αν ήταν κάπως περισσότερο τολμηρή δημιουργικά – αφού διαθέτει το ταλέντο – να μπορούσε να πάρει κάτι περισσότερο από τον τελικό!

Δεν χάθηκε, όμως, τίποτα περισσότερο από ένα ματς. Όλο το μέλλον είναι μπροστά γι’ αυτά τα παιδιά, ώστε να χαρούν επιτυχίες για τουλάχιστον 15 χρόνια ακόμα, αφού δεν είναι καν 20 ετών! Και μπορούν να τα καταφέρουν.

Αυτή η ομάδα έφτασε να διεκδικεί την κούπα καταφέρνοντας να λυγίσει εθνικές από παραδοσιακές δυνάμεις του ποδοσφαίρου (Πορτογαλία, Αγγλία). Μόνο κόντρα στην Ισπανία τα βρήκε σκούρα. Τόσο στην πρεμιέρα, όταν ξύπνησε μετά το 2-0 κι έδειξε τα δόντια της, όσο κι απόψε που κυνήγησε το γκολ μόνο όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ.

Είδαμε Έλληνες παίκτες να κλαίνε μετά το τελευταίο σφύριγμα. Γιατί; Δεν υπάρχει λόγος για δάκρυα. Ο κάθε υγιής Έλληνας φίλαθλος, άλλωστε, έχει κάθε λόγο να χαμογελάει αυτή τη στιγμή. Παρά την ήττα!

Είδαμε παίκτες παθιασμένους, που να ακολουθούν σωστή τακτική όποτε έπρεπε, αλλά να ξεδιπλώνουν και το μπαλαδόρικο ταλέντο τους αρκετές φορές. Δεν προχώρησαν στην διοργάνωση παίζοντας άμυνα, αλλά κάνοντας κι επίδειξη τεχνικής αρκετές φορές. Το σημειώνουμε αυτό επειδή έχουμε την αίσθηση ότι παίζει μεγάλο ρόλο!

Το ότι η Ελλάδα έχασε έναν ακόμα τελικό από τους Ισπανούς (που έχουν υπέρ τους την παράδοση στις μικρές ηλικίες κόντρα στην χώρα μας), δεν σημαίνει τίποτα. Μακάρι, που λέει ο λόγος και χαριτολογώντας, να χάναμε μόνο από τους Ισπανούς σε τελικούς μεγάλων διοργανώσεων! Δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα, αν ήταν να κερδίζουμε όλους τους άλλους αντιπάλους.

Εν κατακλείδι: Ήρθε η ώρα οι ελληνικοί σύλλογοι να αξιοποιήσουν αυτό το ταλέντο, αυτό το ατόφιο χρυσάφι. Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά θα το κάνουν. Αν και νομίζουμε ότι αρκετοί από τους «μικρούς» διεθνείς, αρκετά σύντομα θα δεχτούν δελεαστικές προτάσεις από το εξωτερικό.

Όπως και να έχει, το μέλλον για την εθνική Ελλάδας ανδρών μοιάζει πιο αισιόδοξο, μετά απ’ αυτό το Euro under-19!

Εθνική Ελλάδας Euro Ποδόσφαιρο SPORTS