Ο Σάντος έκανε τη δουλειά του όπως έπρεπε και κατάφερε να «κερδίσει» τους διεθνείς για να παίξουν και για την πάρτη του, όμως η κληρονομιά του Ρεχάγκελ είναι σημαντική. Αυτός έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο για να «βαρύνει» η φανέλα της εθνικής από το 2001 και μετά, έτσι ώστε να φτιάξει το μέταλλο που βλέπουμε ακόμα και τώρα.

Ένα μπράβο και στον Ρεχάγκελ, λοιπόν, που έχτισε αυτό το οικοδόμημα. Παρά τα λάθη του που είναι αναμφισβήτητα.

Και ο δουλευταράς Σάντος πήρε αυτό το οικοδόμημα για να το αξιοποιήσει. Κάτι που το πέτυχε. Ο Πορτογάλος δεν τα άλλαξε όλα στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Διατήρησε τα καλά της εποχής Ρεχάγκελ κι άρχισε να βάζει κι αυτός το χέρι του για να διορθωθούν κάποια κακώς κείμενα. Κι αυτή ακριβώς είναι η μαγκιά του Φερνάντο.