Όταν τη σεζόν 2021-22 το Conference League μπήκε στη ζωή μας, η πλειονότητα ίσως του ελληνικού ποδοσφαιρικού κοινού, και για να είμαστε δίκαιοι μεγάλο μέρος του αθλητικού Τύπου, το υποδέχθηκε με χλευασμό. Κάποιοι θυμήθηκαν το Ιντερτότο, κάποιοι άλλοι μίλησαν για θεσμό-παρωδία με χωριά και μπιραρίες. Σχεδόν τρία χρόνια μετά το Conference γελάει στη μούρη μας. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει να επιδείξει μια πρόκριση στα προημιτελικά και… σφαλιάρες. Ακόμα και ο θεσμός των αδυνάτων δεν φαίνεται να είναι και τόσο στα μέτρα μας, όπως προέβλεπαν οι ειδήμονες.

Όποιος δεν αιθεροβατούσε, διέγνωσε από την πρώτη στιγμή ότι το Conference League δεν εξασφάλιζε διακρίσεις αλλά ήταν μια ευκαιρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Για να μην τη χάσει όμως πρέπει να ανεβάσει το επίπεδο του. Όχι με αντιπροέδρους, τιτιβίσματα, non paper και… παπιγιόν αλλά ποδοσφαιρικά, μέσα στο χορτάρι.

Αυτή τη στιγμή φαίνεται το ταβάνι μας να φτάνει στους «16», άντε με μια καλή κλήρωση στα προημιτελικά του θεσμού. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα έκανε η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός, αν περνούσαν, όμως κανείς δεν είναι σε θέση να πει με σιγουριά ότι θα ξεπερνούσαν το όριο των «16» ή των «8». Σχεδόν όλες οι ομάδες που φτάνουν εκεί είναι ποιοτικές και επικίνδυνες, ακόμα και αν δεν έχουν βαρύ όνομα.

Τώρα λοιπόν που οι χλευαστές γελοιοποιήθηκαν και το… πανίσχυρο ελληνικό ποδόσφαιρο ξεγυμνώθηκε είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε το Conference στην πραγματική του διάσταση. Όπως αποδείχθηκε οι ελληνικές ομάδες μάλλον δεν θα κάνουν περίπατο κάθε χρόνο. Τους δόθηκε όμως μια ευκαιρία να διακριθούν σε έναν ευρωπαϊκό θεσμό που δεν απαιτεί επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων. Απαιτεί όμως συνεχή εξέλιξη και ποδοσφαιρική γνώση-λογική. Με έργα, όχι στα κανάλια και τα non papers…

ΠΗΓΗ: aek365.com

Europa Conference League