Εγραφα από χθες -εξηγώντας το γιατί- πως θα ήταν αποτυχία για τον Ολυμπιακό αν επέστρεφε ηττημένος από τις Βρυξέλλες. Μετά και την εμφάνισή του στα πρώτα 68', δηλαδή μέχρι το γκολ-προσφορά του Ρομπέρτο στην Αντερλεχτ, θεωρώ πως είναι ακόμη μεγαλύτερη αποτυχία.

Οχι φυσικά λόγω της... Μεσολογγίτικης εξόδου του Ισπανού κίπερ του (άλλωστε μέχρι τότε ήταν αλάνθαστος και ίσως ο κορυφαίος του) αλλά επειδή στο 0-0 του κάθισαν δυο κλασικές ευκαιρίες για να πάρει το ματσάκι. Ενα γρήγορο, λοιπόν, συμπέρασμα για το 1-0: δεν το έχασε ο Ρομπέρτο, αλλά η επίθεση των «ερυθρόλευκων»!

Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει κάποιο... σύνδρομο μετάβασης από το Τσάμπιονς Λιγκ στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε χθες πως το θέμα δεν είναι ο αντίπαλός του αλλά ο ίδιος ο εαυτός του. Ενας Ολυμπιακός που είναι αλήθεια πως κατέβηκε χωρίς φόβο στο «Βάντεν Στοκ» και όχι τόσο επιφυλακτικά όπως περίμενα (λόγω της... κλασικής πορτογαλικής φιλοσοφίας του προπονητή του) ενώ ειδικά στο β' ημίχρονο ξεκίνησε με τη νοοτροπία «πάμε να κερδίσουμε και όχι απλά να κρατήσουμε το μηδέν παθητικό κι εφόσον μας κάτσει... κλέβουμε το τρίποντο».

Δεν το έβαλε ο άτσαλος Μιλιβόγεβιτς, ο Ιντέγε (που είχε και το δοκάρι στο α' ημίχρονο) εκβίασε το τελείωμα και δεν την έσπασε στον Φορτούνη και εκεί που ο Ολυμπιακός κυκλοφορούσε καλά την μπάλα και έδειχνε πως αποτελούσε θέμα χρόνου να σκοράρει α λα Ζάγκρεμπ, ΜΙΑ κακιά στιγμή του Ρομπέρτο έφτανε για να έρθουν τα πάνω κάτω στην αναμέτρηση. Η Αντερλεχτ χωρίς φάση στην επανάληψη μπήκε μπροστά στο σκορ και κάπου εκεί γράφτηκε η... ιστορία της αναμέτρησης, αφού ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να βγάλει αντίδραση παρά τις αλλαγές του Σίλβα.

Μου έκανε εντύπωση πως οι «ερυθρόλευκοι» μετά το 1-0 και παρότι είχαν 27΄στη διάθεσή τους δεν μπόρεσαν να πιέσουν τους αντιπάλους τους και να φτάσουν έτσι στην ισοφάριση. Αλλωστε το 1-1 ήταν σκορ πρόκρισης, ενώ το 1-0 πολύ επικίνδυνο κι ας υπάρχει η ρεβάνς στο Καραϊσκάκη. Μια έδρα καυτή, στην οποία έχουν λυγίσει ομάδες και ομάδαρες με τον Ολυμπιακό όμως να μην είναι... μαθημένος στην Ευρώπη σε νοκ άουτ αναμετρήσεις. Πόσω μάλλον όταν υπάρχει και ο αναξιόπιστος ξανά χθες (όπως και μετά την είσοδό του στο ντέρμπι με την ΑΕΚ) Ντα Κόστα, που τον... έσωσε ο Ρομπέρτο.

Το κακό για τον Ολυμπιακό είναι πως ο Σίλβα δεν πήρε απολύτως τίποτα από τις αλλαγές του. Ούτε καν από τον Τσόρι Ντομίνγκες, τον οποίο νομίζω πως στη ρεβανς θα έχει πολύ μεγαλύτερη ανάγκη αν θέλει να προκριθεί. Ο Αργεντινός παικταράς έδειξε εκτός ρυθμού και νομίζω πως για να τον βρει μέχρι την επόμενη Πέμπτη απαραιτήτως πρέπει να του δώσει μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής κόντρα στον Ατρόμητο. Ο Κασάμι ήταν σε... ρηχά νερά, ίσως ξενερωμένος που μετά τη σπουδαία εμφάνισή του στο ντέρμπι επέστρεψε στον πάγκο για να ξεκινήσει τον Ζντίελαρ. Οσον αφορά τον Πουλίδο τα λόγια περιττεύουν...

Στο διά ταύτα: ο Ολυμπιακός δεν έχασε από την... άχρωμη, άοσμη, άγευστη Αντερλεχτ αλλά από τον... Ολυμπιακό. Τόσο το ματς με τον ΠΑΟΚ (παρά τη νίκη) όσο και εκείνο με την ΑΕΚ ήταν... καμπανάκια εν όψει Βρυξελλών αλλά ο «συναγερμός» δεν αποδείχθηκε αρκετός. Το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα των λαθών και στην μπάλα άλλοτε αρέσει να γίνεται πόρνη, άλλοτε να αποδίδει θεία δίκη και άλλοτε ο... συνδυασμός τους. Ο Ολυμπιακός πριν από 2 χρόνια στο ίδιο γήπεδο είχε κερδίσει 3-0 με τον Ρομπέρτο κυριολεκτικά να κατεβάζει τα ρολά και την Αντερλεχτ να νιώθει αδικημένη-προδομένη. Τα συναισθήματα ήταν ακριβώς τα αντίθετα χθες, αλλά νομίζω πως ο Ολυμπιακός κάπου προκάλεσε τη... μοίρα (ατυχία) του.

Δυο σερί ματς χωρίς γκολ που έφεραν και τις δύο σερί ήττες πέφτουν πολύ βαριά για τον φετινό Ολυμπιακό. Στη ρεβάνς θα πρέπει επιτέλους η πλειοψηφία των παικτών του να κάνουν ένα πραγματικά μεγάλο ματς και να μην αρκεστούν σε καλό ποδόσφαιρο μικρής διάρκειας. Πιθανότατα δε να χρειαστούν να πετύχουν και τρία γκολ, αν θέλουν να προκριθούν, κάτι για το οποίο πρέπει να προετοιμαστούν. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν θα το καταφέρουν αν έχουν ξανά τους Σεμπά, Ιντέγε, Μαζουάκου, Ντα Κόστα στη χθεσινή βραδιά τους ή τα περιμένουν όλα από τον Φορτούνη (βασικά) και τον Ντουρμάζ. Επειδή θα χρειαστούν γκολ θα είναι μεγάλο συν η επιστροφή του Ομάρ, αλλά νομίζω πως λόγω των ειδικών συνθηκών της ρεβάνς θα χρειαστεί και η ηγετική φυσιογνωμία του Τσόρι. Το ανησυχητικό είναι το ντεφορμάρισμα του Ιντέγε και το ότι δεν υπάρχει στο ρόστερ «αντι-Ιντέγε».

Πηγή: Goal

Europa League Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός