Ο αρχηγός του ΠΑΟΚ ήταν ξεκάθαρο από τα πρώτα λεπτά που δεν πάταγε καλά στο χορτάρι του ΟΑΚΑ, όπου τόσες φορές είχε αποθεωθεί στο παρελθόν ως ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Δεν ήταν στη μέρα του, βρε αδερφέ. Ίσως, βέβαια, γι΄ αυτό και να έφταιγε το γεγονός ότι ουσιαστικά ...αναγκάστηκε να παίξει φουνταριστός, ελλείψει Κλάους, όμως για την ποιότητα και την εμπειρία του, κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελέσει απλώς δικαιολογία.
Ο Σάλπι έχασε τις κορυφαίες ευκαιρίες του ΠΑΟΚ στον τελικό. Εκείνες που πιθανώς θα άλλαζαν την εικόνα του αγώνα. Πρώτα με το σχεδόν εξ επαφής δοκάρι στην προσπάθεια του Στοχ και μετά με την άλλη προσπάθεια, πριν τη λήξη του ημιχρόνου, στην οποία δεν μπόρεσε να βρει την μπάλα σε κενό τέρμα. Το γεγονός ότι ..."δεν το είχε" επιβεβαίωσε και η ενδιάμεση φάση, στην οποία υποδείχθηκε οφσάιντ, στην οποία μόνος απέναντι στον Κοτσόλη κλότσησε αέρα.
Μετά, στο δεύτερο ημίχρονο, προφανώς επηρεασμένος από τα άχαστα, δεν μπορούσε σε κάποιες περιπτώσεις ...ούτε κοντρόλ να κάνει, προκαλώντας νέες γκρίνιες, μέχρι και ειρωνικά χαμόγελα.
Κρίμα για τον Σάλπι, που πάντα αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για τον ΠΑΟΚ και το ελληνικό ποδόσφαιρο...