Το γλεντάνε, το απολαμβάνουν και το δείχνουν. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό από τον Παναθηναϊκό που βλέπουμε μέχρι τώρα κι αυτό είναι αν θέλετε και η «αιτία» των όσων βλέπουμε.
Ο Παναθηναϊκός και συγκεκριμένα ο Δώνης και οι συνεργάτες του στο ποδοσφαιρικό τμήμα πέτυχε το «απόλυτο» για κάθε ομάδα στο ποδόσφαιρο.
Να φτιάξει, δηλαδή, μια ομάδα που να χαίρεται και να απολαμβάνει το παιχνίδι και που γι’ αυτό ακριβώς διατηρεί συνεχώς τη φρεσκάδα και το… κέφι της και τα βγάζει απλοχερα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Και το ότι το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό ήταν ένα ματς Κυπέλλου, γενικότερα ένα ματς περιορισμένου ενδιαφέροντος αφού η πρόκριση από τον συγκεκριμένο όμιλο είναι ουσιαστικά τελειωμένη για τον Παναθηναϊκό κι όμως οι παίκτες του έβγαλαν τόση ενέργεια, τόσο πάθος και κυρίως τόσο κέφι στο παιχνίδι τους, είναι ένα ακόμα στοιχείο που επιβεβαιώνει αυτά που κουβεντιάζουμε μέχρι τώρα.
Πολύ περισσότερο που εκτός από το κέφι και τη ζωντάνια, οι παίκτες του Γιώργου Δώνη έβγαλαν και από καθαρά ποδοσφαιρική άποψη ωραία πράγματα μέσα στο γήπεδο.
Κι επειδή εδώ στο συγκεκριμένο παιχνίδι, μιλάμε για μια εντελώς άλλη ενδεκάδα απ’ αυτή που έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα να βλέπουμε στον Παναθηναϊκό, το ότι και αυτή η ομάδα συμπεριφέρθηκε αγωνιστικά σχεδόν πανομοιότυπα από πλευράς τακτικής και φιλοσοφίας μέσα στο παιχνίδι με όλες τις «προηγούμενες» αυτό δείχνει ότι όσα έχουμε δει μέχρι τώρα δεν είναι ούτε συγκυριακά, ούτε της στιγμής, ούτε του ενθουσιασμού απλά των νέων παιδιών.
Αλλά είναι αποτέλεσμα δουλειάς.
Και μάλιστα δουλειάς που δείχνει να αποκτάει και βάθος και ρίζες ταυτόχρονα, αν συνυπολογισθεί η ηλικία και το από προερχόταν κυρίως η ενδεκάδα που είδαμε κόντρα στον Παναιτωλικό.
Πάντως και επειδή η «προίκα» που άφησε στον Δώνη η διαχείριση του ποδοσφαιρικού τμήματος από πλευράς συχνότητας και ευπάθειας σε μυϊκούς τραυματισμούς κάνει συνεχώς την εμφάνισή της, τα περισσότερα παιδιά απ’ αυτά που είδαμε χθες, έδειξαν έτοιμα από πλευράς στοιχείων και ποδοσφαιρικού θράσους ή θάρρους αν προτιμάτε καλύτερα.
Έτσι πιθανότατα και να καταφέρει ο Δώνης να ξεπεράσει τον σκόπελο συγκρότησης αξιόμαχης ομάδας που αντιμετωπίζει κάθε εβδομάδα, από τους συνεχείς τραυματισμούς των παικτών της περυσινής κα προπέρσινης φουρνιάς που συχνά-πυκνά του ανατρέπουν τα πλάνα που έχει πριν από κάθε παιχνίδι.