Καλημέρα σας κυρίες και κύριοι, ονομάζομαι Χρήστος Ξανθάκης και είμαι Έλλην φορολογούμενος. Τέτοια εποχή κάθε χρόνο είναι που πάω στο φοροτεχνικό μου τον Ηλία στα Άνω Πατήσια για να ετοιμάσουμε τη δήλωση και κάθε φορά που τελειώνουμε και τον ρωτάω "πόσα", σκάει χαμογελάκι. Διότι ξέρει ο Ηλίας ότι η εφορία θα με γδάρει, όπως γδέρνει κι εσένα αγαπητή αναγνώστρια και αγαπητέ αναγνώστη. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με δεξιά ή αριστερά ή κέντρο, δουλειά της ήταν, δουλειά της είναι και δουλειά θα είναι όποιος και να αναλάβει την κυβέρνηση. Λυπητερή, ταμείο, τρύπα στην πορτοφόλα!

Μιας και πληρώνω λοιπόν (ναι Μήτσο, πληρώνω, και μη διανοηθείς να αρνηθείς απόδειξη...), θέλω τα λεφτά μου να πηγαίνουν σε πράγματα που κάνουν τη ζωή μου λίγο πιο εύκολη. Να στρώνουν, ας πούμε, κάνα δρόμο με άσφαλτο για να μην είναι τίγκα στη λακούβα, να κάνουν ανακαίνιση σε κάνα νοσοκομείο για να μην είναι τίγκα στη βρώμα, να προσλαμβάνουν κάναν επιπλέον χωροφύλακα για να μην είναι η φάση τίγκα στην παρανομία. Και μιας και μιλάω για χωροφύλακες, φτάνω και στο στόρι το σημερινό: Στα συγχαρητήρια που θέλω να δώσω στον υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Βασιλειάδη για την απόφασή του να διεξαχθεί άνευ θεατών ο τελικός του Κυπέλλου ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στην ΑΕΚ. Με χίλιες μόνο προσκλήσεις κι άλλους τόσους προσκεκλημένους, μετρημένους έναν έναν.



Μπράβο ρε φίλε, είσαι κύριος, στην καρδιά μου σ' έχω, chapeau που θα έλεγε κι ο Κωστόπουλος στα ωραία του. Πολύ καλά έκανες που έκλεισες τις θύρες για τα χουλιγκάνια και των δύο πλευρών και δεν τα άφησες να πλακωθούνε, να κάνουν μπουρδέλο το ΟΑΚΑ. Για να πληρώνω εγώ, ο Έλλην φορολογούμενος, εκατοντάδες επί εκατοντάδων αστυνομικούς και ΜΑΤατζήδες, συν σπασμένα καθίσματα και καταστραμμένες υποδομές. Επειδή κάτι κόπανοι θέλουν να κάνουν την πλακάρα τους και να περάσουν ωραία σύμφωνα με τα δικά τους τα γούστα. Συγγνώμη, αλλά στο σπιτάκι τους, όχι στη δική μου την καμπούρ

Δεν πληρώνω, πώς το λένε; Δεν δίνω δεκάρα για διεξαγωγή τελικού με σούπερ ντούπερ μέτρα ασφαλείας λες και υποδεχόμαστε Αμερικανό πρόεδρο. Τα λεφτά που μου ρουφάει κάθε χρόνο η εφορία δεν έχω καμία όρεξη να πηγαίνουν σε υπερωρίες των σωμάτων ασφαλείας και σε προμηθευτές πλαστικών καθισμάτων.

Θέλω να πιάνουν τόπο, θέλω να χρησιμοποιούνται για καλό σκοπό, θέλω να έχουν αποτέλεσμα. Στα παπάρια μου, αν θέλετε να σας το πω κι έτσι, ο γκαϊλές των χούλιγκανς, ας βρούνε ένα χωράφι έξω απ’ τη Λιβαδειά (κι έξω απ' τη Θήβα, δεν με πειράζει) κι ας ανοίξουνε τα κεφάλια τους με την ησυχία τους.

Στα παπάρια μου επίσης ο οικογενειάρχης που υποτίθεται ότι θέλει να πάρει το παιδάκι του και να δει τελικό. Να μπει εισιτήριο χίλια ευρώ, για να πληρώσει από τη δική του τσέπη τις ζημιές όχι από τη δική μου. Κι άμα δεν γουστάρει να τα χώσει, μια χαρά είναι και η τηλεόραση, δεν θα του πέσει το νεφρί άμα βάλει την κασκολάρα στον καναπέ. Αφού η ομαδάρα του δεν μπορεί να εγγυηθεί για τη συμπεριφορά των φιλάθλων της, ας κάτσει στ’ αυγουλάκια του κι αυτός κι ας μην παραπονιέται. Άσε που μπορεί να γλυτώσει κι από καμιά φωτοβολίδα ευθείας βολής, που ποτέ δεν ξέρεις πού θα σκάσει…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ποιος Λιβάγια και ποιος Μάνταλος; Πρόταση-βόμβα για παίκτη-έκπληξη της ΑΕΚ - Θα... παγώσεις

Γιώργος Βασιλειάδης Κύπελλο Ελλάδας ΑΕΚ ΠΑΟΚ